Βιογραφική ρήξη και ιδρυματισμός: Θεσμικές και αφηγηματικές διαστάσεις μιας κοινωνικής διαδικασίας

Abstract

Στην παρούσα εργασία εξετάζουμε τον εγκλεισμό και τη μακροχρόνια εξάρτηση από ένα κοινωνικό θεσμό, ίδρυμα ή υπηρεσία σε σχέση με: α) τη θεσμική-κανονιστική, και β) την αφηγηματική-βιογραφική τους διάσταση. Πιο συγκεκριμένα, διερευνούμε τον τρόπο με τον οποίο διαμέσου των αφηγηματικών πρακτικών το υποκείμενο ανασυγκροτεί, από έναν παροντικό ορίζοντα χρονικής εκκίνησης, βιωμένες εμπειρίες οι οποίες συνδέονται: α) με βιογραφική ρήξη, και β) με ιδρυματισμό. Η ανάλυση επικεντρώνεται σε τρία διαφορετικά εμπειρικά παραδείγματα, τα οποία προσεγγίζονται με βάση τη βιογραφική-αφηγηματική μέθοδο. Τα παραδείγματα που αναλύονται αφορούν: α) το Αεπροκομείο Σπιναλόγκας, β) το Θεραπευτήριο Ψυχικών Παθήσεων Χανίων και γ) το Εθνικό Ίδρυμα Υποδοχής και Αποκατάστασης Παλιννοστούντων Ομογενών Ελλήνων (ΕΙΥΑΠΟΕ). Θεωρούμε ότι η αφηγηματική ανασυγκρότηση ανάλογων βιωμένων εμπειριών διαμεσολαβείται: α) από την πολλαπλότητα οριζόντων συγκρότησης του εαυτού και β) από τη διαδραστική διάσταση της βιογραφικής-αφηγηματικής συνέντευξης, διαμέσου της οποίας καταγράφεται και διερευνάται η βιογραφική ρήξη και ο ιδρυματισμός.