Στάσεις γονέων με παιδί προσχολικής ηλικίας για την προσαρμογή των παιδιών που πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη


Δημοσιευμένα: Ιουν 18, 2017
Λέξεις-κλειδιά:
σακχαρώδης διαβήτης παιδί προσχολική γονείς
Βασιλική Μπρουσκέλη (Vassiliki Brouskeli)
https://orcid.org/0000-0001-8612-8889
Ευδοκία (Eudokia) Παπδοπούλου (Papadopoulou)
https://orcid.org/0000-0001-8233-399X
Περίληψη

Η παρούσα μελέτη διερευνά τις στάσεις γονέων με παιδιά που δεν πάσχουν από Σακχαρώδη Διαβήτη σε θέματα κοινωνικής και σχολικής προσαρμογής παιδιών με διαβήτη καθώς και της επίδρασης της ασθένειας στην οικογένεια του παιδιού. Το δείγμα που επιλέχθηκε αποτελούνταν από 170 γυναίκες και από 38 άντρες οι οποίοι ήταν γονείς παιδιών που φοιτούσαν σε νηπιαγωγείο στην ευρύτερη περιοχή της Βόρειας Ελλάδας. Η πλειονότητα των ερωτηθέντων είχε γνώση του όρου «ινσουλινοεξαρτόμενος σακχαρώδης διαβήτης (ΙΣΔ) ή διαβήτης τύπου 1» καθώς και του όρου «παιδικός διαβήτης». Όσον αφορά την επίδραση της ασθένειας του παιδιού στην οικογένεια, πολύ μεγάλο ποσοστό αυτών έδειξε να την αντιλαμβάνεται ως ιδιαίτερα σημαντική σε θέματα καθημερινότητας και ψυχοκοινωνικής ισορροπίας. Ωστόσο, μικρό ποσοστό των συμμετεχόντων θεώρησε ότι επηρεάζεται σοβαρά η επικοινωνία μεταξύ των μελών και η διαθεσιμότητα των γονιών του άρρωστου παιδιού προς τα άλλα μέλη της οικογένειας. Επιπρόσθετα, οι μισοί περίπου αυτών θεώρησαν ότι πλήττεται σοβαρά η οικονομική κατάσταση της οικογένειας. Οι συμμετέχοντες, ανεξαρτήτως του εκπαιδευτικού επιπέδου τους, θεωρούν ότι το εκπαιδευτικό σύστημα αδυνατεί να υποστηρίξει το παιδί που πάσχει καθώς και ότι η σχετική κατάρτιση του εκπαιδευτικού είναι ανεπαρκής, ενώ παράλληλα αναγνώρισαν την ανάγκη για ενδονοσοκομειακή εκπαίδευση. Συμπερασματικά, οι γονείς παιδιών προσχολικής ηλικίας, ως φορείς της άτυπης εκπαίδευσης και συχνά της μοναδικής εκπαίδευσης που λαμβάνουν τα συγκεκριμένα παιδιά περί ζητημάτων χρόνιων ασθενειών, δείχνουν να κατανοούν την κατάσταση που αντιμετωπίζει το παιδί που πάσχει από διαβήτη και η οικογένειά του. Επιπλέον, δείχνουν να έχουν αντιληφθεί την ένδεια των συστημάτων υποστήριξης του παιδιού και της οικογένειας στη χώρα μας. Προτείνονται παρεμβάσεις με στόχο τη συμβουλευτική γονέων, την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών, τη συνεργασία της οικογένειας με το σχολείο καθώς και σχολικά προγράμματα εξοικείωσης των παιδιών με τις χρόνιες ασθένειες.

Λεπτομέρειες άρθρου
  • Ενότητα
  • Άρθρα
Λήψεις
Τα δεδομένα λήψης δεν είναι ακόμη διαθέσιμα.
Βιογραφικά Συγγραφέων
Βασιλική Μπρουσκέλη (Vassiliki Brouskeli), Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης
Επίκουρη Καθηγήτρια; Τμήμα Επιστημών της Εκπαίδευσης στην Προσχολική Ηλικία
Ευδοκία (Eudokia) Παπδοπούλου (Papadopoulou), Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης
Απόφοιτη; Τμήμα Επιστημών της Εκπαίδευσης στην Προσχολική Ηλικία
Αναφορές
Äärelä T., Määttä, K., & Uusiautti S. (2016). The challenges of parent-teacher collaboration in the light of hospital school pedagogy. Early Child Development and Care, 1-14. Ανακτήθηκε 04/5/2017 από: http://dx.doi.org/10.1080/03004430.2016.1230108
Allen, P. J., Vessey, J. A., & Schapiro, N.A. (Eds.). (2010). Primary care of the child with a chronic condition (5th ed.). St. Louis, MO: Mosby-Yearbook.
Αλμπάνη, Ε., Γκούβα, Μ., Κοτρώτσιου, Ε., Κατσάνος, Κ. Χ., Κατσίβελας, Π., Λεντζας, Ι., … Σκουτέλης, Δ. (2013). Αναζήτηση συμπτωμάτων ψυχολογικής δυσφορίας σε γονείς παιδιών που πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1. Archives of Hellenic Medicine, 31 (4), 427- 432.
American Diabetes Association (2010a). Diagnosis and classification of diabetes mellitus. Position Statement. Diabetes Care, 33 (1), S62-S69.
American Diabetes Association (2010b). Standards of Medical Care in Diabetes- 2010. Diabetes Care, 33 (1), S11-S61.
Αραμπατζή, Β., & Τουρτούρας, Δ.Χ.(2014). Εκπαιδευτικός αποκλεισμός παιδιών με προβλήματα υγείας. Ο θεσμός των «νοσοκομειακών» σχολείων. 18ο Διεθνές Συνέδριο: «Κοινωνική Παιδαγωγική, Διαπολιτισμικότητα και Ειδική Αγωγή». Πάτρα, 1, 83-98. Ανακτήθηκε 06/04/2017 από: https://www.researchgate.net/publication/284693772_Ekpaideutikos_apokleismos_paidion_me_problemata_ygeias_O_thesmos_ton_nosokomeiakon_scholeion
Βαλαμουτοπούλου, Χ., & Βαλαμουτοπούλου, Μ. (2014). Η Κρίση στη Χρόνια Σωματική Ασθένεια του παιδιού κι οι δυσκολίες προσαρμογής της οικογένειάς του. Το Βήμα του Ασκληπιού, 13(1), 37-53.
Barlow, J.H., & Ellard, D.R. (2006). The psychosocial well-being of children with chronic disease, their parents and siblings: an overview of the research evidence base. Child: Care, Health and Development, 32(1), 19-31.
Centers for Disease Control and Prevention (2011). National diabetes fact sheet: national estimates and general information on diabetes and prediabetes in the United States, 2011. Atlanta, GA: U.S. Department of Health and Human Services, Centers for Disease Control and Prevention.
Craig, M.E., Hattersley, A., & Donaghue, K.C. (2009). Definition, epidemiology and classification of diabetes in children and adolescents. Pediatric Diabetes, 10(12), 3-12.
Cyranka, K., Rutlowski, K., Krol, J., & Krok, D. (2012). Differences in marital communication and parental attitudes between parents of healthy children and parents of children with type 1 diabetes. Abstract. Psychiatria Polska, 46(4), 523-538.
Dempsey, S. (2008). Extreme parenting: parenting your child with a chronic illness. London: Jessica Kingsley Publishers.
Grucec, J.E., & Danyliuk, T. (2014). Parenting Skills. Parents’ attitudes and beliefs: their impact on children’s development. Encyclopedia on Early Chilhood Development, 1-4. Ανακτήθηκε 14/4/2017 από: http://www.child-encyclopedia.com/parenting-skills/according-experts/parents-attitudes-and-beliefs-their-impact-childrens-development
Hood, B.J. (1970). Parental attitudes and their influence on the medical management of diabetic adolescents. Clinical Pediatrics, 9(8), 468- 471.
International Diabetes Federation (2013). IDF Diabetes Atlas, Sixth Edition. Ανακτήθηκε 09/3/2017 από: https://www.idf.org/sites/default/files/EN_6E_Atlas_Full_0.pdf
Lawoko, S., & Soares, J.J.F. (2002). Distress and hopelessness among parents of children with congenital heart disease, parents of children with other diseases, and parents of healthy children. Journal of Psychosomatic Research, 52, 193-208.
Li, J., & Powdthavee, N. (2015). Does more education lead to better health habits? Evidence from the school reforms in Australia. Social Science & Medicine, 127, 83- 91.
Marsick, V.J., & Watkins, K. (1990). Informal and Incidental Learning in the Workplace. London and New York: Routledge.
Παιδαγωγικό Ινστιτούτο (2017). Διαθεματικό Ενιαίο Πλαίσιο Προγραμμάτων Σπουδών (ΔΕΠΠΣ). Ανακτήθηκε 10/4/2017 από: http://www.pi-schools.gr/programs/depps/
Sikorová, L., & Bužgová, R. (2016). Associations between the quality of life of children with chronic diseases, their parents' quality of life and family coping strategies. Central European Journal of Nursing and Midwifery (7), 534-541.
Skuse, D.H. (2003). Child Psychology and Psychiatry: An Introduction. The Medicine Publishing Company: Abingdon.
Song Y, Ma W, Yi X, Wang S, Sun X, Tian J, … Marley, G. (2013). Chronic Diseases Knowledge and Related Factors among the Elderly in Jinan, China. PLoS ONE 8(6): e68599. Ανακτήθηκε 22/3/2017 από: https://doi.org/10.1371/journal.pone.0068599
UNESCO (2012). UNESCO guidelines for the recognition, validation and accreditation of the outcomes of non-formal and informal learning. UNESCO Institute for Lifelong Learning. Ανακτήθηκε 26/3/2017 από: http://unesdoc.unesco.org/images/0021/002163/216360e.pdf
Urnes, J., Petersen, H., & Farup, P.G. (2008). Disease knowledge after an educational program in patients with GERD – a randomized controlled trial. BMC Health Services Research, 8: 236. doi:10.1186/1472-6963-8-236.
Τα περισσότερο διαβασμένα άρθρα του ίδιου συγγραφέα(s)