Ἑλληνικὰ ἐκ Μεγάλης Ἑλλάδος

Abstract

Ο συγγραφέας ασχολείται με τις διαλέκτους της Κάτω Ιταλίας υποστηρίζοντας ότι (μαζί με την Ποντιακή, την Καππαδοκική και την Κυπριακή) προσφέρουν πλούσιο υλικό που βοηθά στην κατανόηση της αρχαίας Ελληνικής, εξετάζοντας στην συνέχεια συγκεκριμένα ετυμολογικά προβλήματα από το λεξικό του Rohlfs και το αρχείο του ΙΛΝΕ. Ενδεικτικά: 1. η ετυμολογία του επιθέτου ἀνόητο και ᾽νόητα (= αυτό που δεν γνωρίζει), τα οποία ανάγονται στο επίθετο ἀνόητος με ήδη μεταγν. σημασιολογική εξέλιξη (= αυτός που δεν καταλαβαίνει > αυτός που δεν γνωρίζει). 2. Η ετυμολογία του ρήματος ἀπογέρρομαι από το ἐπιγείρομαι μέσω παρετυμολογικής διασύνδεσης της πρόθεσης ἀπὸ στην θέση της ἐπί.