Ἡ κατάληξις -ίδι ὡς περιληπτικὴ ἐν τοπωνυμίοις

Abstract

Ο συγγραφέας ανασκευάζει την άποψη του Σ. Μενάρδου για την ετυμολογία του τοπωνυμίου Ἀμυγδαλίδι από το υποκοριστικό της λέξης ἀμυγδαλιά. Ειδικότερα, υποστηρίζει ότι η αρχή της κατάληξης -ιδι είναι περιληπτική που αργότερα επεκτάθηκε στα τοπωνύμια. Βασικό επιχείρημα είναι η διασύνδεση της κατάληξης με σύνολο ομοίων πραγμάτων (π.χ. σκουπίδι, ροκανίδι κλπ), χρήση που επεκτάθηκε στην συνέχεια για να δηλώσει περιοχές στις οποίες αφθονούν μικρά φυτά (π.χ. ἀγριοκονυζίδι, ἀμυγδαλίδι, κοταρίδι, ἀραχτίδι) ή και άλλα ομοειδή αντικείμενα (π.χ. πεταλίδι < πεταλίς, χαλικίδι < χάλιξ). Τα τοπωνύμια αυτά μαρτυρούνται σε περιοχές, όπως η Μάνη, η Χίος, η Κύπρος.