Κριτικὰ καὶ παλαιογραφικὰ εἰς τὀν Ἡσύχιον

Abstract

Η εργασία αφορά διορθώσεις στο λεξικό του Ησυχίου. Ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι στόχος δεν είναι η κριτική αποκατάσταση του κειμένου αλλά η μελέτη και εξακρίβωση των στοιχείων της Ελληνικής γλώσσας μέσα από την γλώσσα των ιδιωμάτων, τα οποία θα συνεισφέρουν και στην φιλολογική αποκατάσταση του αρχικού κειμένου. Η μελέτη αποτελείται από δύο μέρη: το πρώτο διορθώνει 103 περίπου «γλώσσες» του λεξικού. Δύο παραδείγματα είναι τα ακόλουθα: (1) εἰσόδια, πρόσοδοι. Η λέξη δεν μαρτυρείται στην γραπτή παράδοση. Ωστόσο, επιβεβαιώνεται από το διαλεκτικό ’σόδι (= μίσθωμα χωραφιού, Αμοργός), (2) φύραμα, ζύμη, σπέρμα ἢ ζημία. Ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι τα δύο πρώτα ερμηνεύματα σχετίζονται με την έννοια της μαγιάς, ενώ το τρίτο με την κοινή λέξη φύρα. Το δεύτερο μέρος της εργασίας εξετάζει προβληματικά λήμματα του λεξικού τα οποία διαφωτίζονται μέσα από την συσχέτισή τους με τα ιδιώματα της νέας Ελληνικής, όπως ο εσφαλμένος συσχετισμός του νεοελληνικού τύπου λερός με την γλώσσα ὀλερός, βορβορώδης του Ησυχίου.