Γλωσσικὴ συγγένεια Κρήτης καὶ Μάνης

Abstract

Η εργασία εξετάζει τα γλωσσικά στοιχεία που μαρτυρούνται από κοινού στην Κρήτη και την Μάνη. Ο συγγραφέας αξιοποιεί γλωσσικό υλικό από την ομιλούμενη προφορική γλώσσα και από λογοτεχνικά κείμενα του 15^ου, 16^ου και 17^ου αιώνα. Η εργασία χωρίζεται σε τρεις ενότητες. Στην πρώτη παρουσιάζονται τα κοινά γλωσσικά στοιχεία των δύο περιοχών στην φωνολογία, την μορφολογία, την ετυμολογία και το λεξιλόγιο. Στην δεύτερη εκτίθενται οι απόψεις των Γ. Χατζιδάκι και Γ. Αναγνωστόπουλου σχετικά με τις γλωσσικές ομοιότητες των δύο ιδιωμάτων, και στην τρίτη ο συγγραφέας διατυπώνει την δική του άποψη για το θέμα υποστηρίζοντας ότι τα αρχαιοπινή στοιχεία επιβίωσαν και στις δύο περιοχές μέσω της Κοινής εφόσον και οι δύο ανήκουν στην ίδια (δωρική) διαλεκτική ζώνη. Αντίθετα, τα υπόλοιπα γλωσσικά στοιχεία (της ανατολικής και δυτικής Κρήτης και της κρητικής λογοτεχνίας) είναι μεταγενέστερες επιβιώσεις της βυζαντινής κληρονομίας. Η εργασία συνοδεύεται από εκτεταμένη γαλλική περίληψη.