open, digital, online, education, distance education

Τα MOOCs ως Πολύπλοκο Σύστημα: Πρόταση Ενός Υβριδικού Μοντέλου Στηριζόμενο στην Αρχή της Διαθεματικότητας / ΜΟΟCs as a Complex System: Α proposal of a Hybrid Model Based on the Principle of Interdisciplinarity

PDF
Δημοσιευμένα: Jul 8, 2020
DOI: https://doi.org/10.12681/jode.23066
Λέξεις-κλειδιά:
Θεωρία του Χάους και εξ αποστάσεως εκπαίδευση cMOOC xMOOC Κονεκτιβισμός υβριδικά MOOCs διαθεματικότητα και MOOC πολύπλοκα συστήματα Chaos Theory and distance learning Connectivism hybrid MOOCs ΜΟΟC interdisciplinarity complex system
Θεοδώρα Κουβαρά
Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο-Hellenic Open University
https://orcid.org/0000-0001-7615-408X
Χριστόφορος Καραχρήστος
Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο-Hellenic Open University
https://orcid.org/0000-0002-0706-781X
Θεοφάνης Ορφανουδάκης
Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο-Hellenic Open University
Ηλίας Σταυρόπουλος
Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο-Hellenic Open University
Περίληψη

Τα πρώτα Μαζικά Ανοικτά Διαδικτυακά Μαθήματα (Massive Open Online Courses -  MOOCs) ήταν εδραιωμένα στη θεωρία του Κονεκτιβισμού. Στόχος ήταν η μάθηση να παρέχεται μέσα από μια διαδικασία αλλεπάλληλης δικτύωσης και αλληλεπίδρασης των συμμετεχόντων σε διαφορετικά σημεία στο διαδίκτυο. Ωστόσο, αν και ο παιδαγωγικός σχεδιασμός των πρώτων MOOCs κρίνεται έως σήμερα από πολλούς ερευνητές καταλληλότερος, στην πορεία, παρατηρήθηκε στροφή προς την υιοθέτηση MOOCs βάσει πιο παραδοσιακών μεθόδων. Ο λόγος είναι πως η ανοιχτότερη και πιο ελεύθερη φύση των πρώτων MOOCs δημιουργούσε εμπόδια στην εφαρμογή της αξιολόγησης. Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι μια ανασκόπηση των υβριδικών μοντέλων MOOC και η εισήγηση ενός νέου υβριδικού μοντέλου MOOC το οποίο θα συνδυάζει την υψηλή ποιότητα αξιολόγησης με τις βασικές παιδαγωγικές ιδιότητες των πρώτων MOOCs. Πρόκειται για μία εναλλακτική θεώρηση του Κονεκτιβισμού, εδραιωμένη στην Θεωρία του Χάους από την οποία και γεννήθηκε το συγκεκριμένο ρεύμα. Το προτεινόμενο μοντέλο προβάλλει το MOOC ως πολύπλοκο σύστημα, εισάγοντας τη διαθεματικότητα ως στοιχείο που προωθεί τη διάδραση, την αυτονομία, τη διασύνδεση και την ανοιχτότητα, συμβάλλοντας τοιουτοτρόπως στην ανάδυση ιδεών και στην παραγωγή της γνώσης μέσα από μη γραμμικές ακολουθίες. Στόχος είναι να χαράξει πολλά και διαφορετικά μονοπάτια μάθησης, παρέχοντας τη δυνατότητα στον κάθε συμμετέχοντα να πραγματοποιεί και να θέτει διαφορετικούς στόχους και κίνητρα, χωρίς να υποβαθμίζεται η διαδικασία της αξιολόγησης.

The first Massive Open Online Courses (MOOCs) were premised upon the theory of Connectivism. The aim was to provide learning through a process of successive networking and interaction of participants at different points on the internet. However, although the pedagogical design of the first MOOCs is still considered by many researchers to be more appropriate, over time, there has been a shift towards adopting MOOCs based on more traditional methods. The reason is that the more open and free nature of the first MOOCs created obstacles in the implementation of the evaluation. The purpose of this study is to review the MOOC hybrid models and to propose a new MOOC hybrid model that will combine the high quality of evaluation with the basic pedagogical properties of the first MOOCs. It is an alternative view of Connectivism, based on Chaos Theory from which this current model was born. The proposed model promotes MOOC as a complex system, introducing interdisciplinarity as an element that promotes interaction, autonomy, interconnection, and openness, thus contributing to the emergence of ideas and the production of knowledge through non-linear sequences. The goal is to chart many different learning paths, enabling each participant to achieve and set different goals and motives without degrading the assessment process.

Λεπτομέρειες άρθρου
  • Ενότητα
  • Μέρος πρώτο / Section 1
Οι συγγραφείς των άρθρων που δημοσιεύονται στο περιοδικό διατηρούν τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας επί των άρθρων τους, δίνοντας στο περιοδικό το δικαίωμα της πρώτης δημοσίευσης. Άρθρα που δημοσιεύονται στο περιοδικό διατίθενται με άδεια Creative Commons 4.0 και σύμφωνα με την άδεια μπορούν να χρησιμοποιούνται ελεύθερα, με αναφορά στο/στη συγγραφέα και στην πρώτη δημοσίευση για μη κερδοσκοπικούς σκοπούς και με δικαίωμα τροποποίησης μόνον με παρόμοια διανομή (αν αναμείξετε, τροποποιήσετε, ή δημιουργήσετε πάνω στο υλικό, πρέπει να διανείμετε τις δικές σας συνεισφορές υπό την ίδια άδεια όπως και το πρωτότυπο).
Λήψεις
Τα δεδομένα λήψης δεν είναι ακόμη διαθέσιμα.
Αναφορές
Baker, S. (2006). Chaos Theory in Educational Systems: Principals' Perceptions of Sensitive Dependence on Initial Conditions(Phd dissertation).The Faculty of the Department of Educational Leadership and Policy, East Tennessee State University
Boghossian, P. (2006). Behaviorism, constructivism, and Socratic pedagogy. Educational Philosophy and Theory, 38(6), 713-722.
Briggs, J. and Peat, D. F. (1991). Ο Tαραγμένος Καθρέφτης. Αθήνα: Εκδόσεις Κάτοπτρο
Γιασιράνης, Σ., Κώστας, Α., & Σοφός, Α. (2017). Αντιλήψεις μεταπτυχιακών φοιτητών για τα MOOCs: Ανάλυση περιεχομένου δημοσιεύσεων σε φόρουμ συζητήσεων. 9o Διεθνές Συνέδριο για την Ανοικτή & εξ Αποστάσεως Εκπαίδευση: O Σχεδιασμός της Μάθησης, 23-26 Νοεμβρίου 2017 (σσ136-149).Αθήνα:Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο, Ελληνικό Δίκτυο Ανοικτής & Εξ Αποστάσεως Εκπαίδευση.
Davis, B., & Sumara, D. (2007). Complexity science and education: Reconceptualizing the teacher’s role in learning. Interchange, 38(1), 53-67.
Davis, B., Sumara, D. J., & Luce-Kapler, R. (2000). Engaging minds: Changing teaching in complex times. Routledge.
Dawson, S., Joksimović, S., Kovanović, V., Gašević, D., & Siemens, G. (2015). Recognising learner autonomy: Lessons and reflections from a joint x/c MOOC. Proceedings of Higher Education Research and Development Society of Australia 2015.
DeWaard, I., Abajian, S., Gallagher, M. S., Hogue, R., Keskin, N., Koutropoulos, A., & Rodriguez, O. C. (2011). Using mLearning and MOOCs to understand chaos, emergence and complexity in education. The International Review of Research in Open and Distance Learning, 12(7), 94-115.
Downes, S. (2008). Places to go: Connectivism & connective knowledge. Innovate: Journal of Online Education, 5(1), 6.
Edghill, E. (2013). Toward a new progressive theory of learning: a critical deconstruction and synthesis of three learning theories (Master dissertation). The University of Texas, Austin.
Fidalgo-Blanco, Á., Sein-Echaluce, M. L., & García-Peñalvo, F. J. (2016). From massive access to cooperation: lessons learned and proven results of a hybrid xMOOC/cMOOC pedagogical approach to MOOCs. International Journal of Educational Technology in Higher Education, 13(1), 24.
Hunter, W. J., & Benson, G. D. (1997). Arrows in time: The misapplication of chaos theory education. Journal of curriculum studies, 29(1), 87-100.
Jacobson, M. J., & Kapur, M. (2012). 13 Learning Environments as Emergent Phenomena. Theoretical foundations of learning environments, 303.
Jacobson, M. J., Levin, J. A., & Kapur, M. (2019). Education as a Complex System: Conceptual and Methodological Implications. Educational Researcher, 48(2), 112–119. https://doi.org/10.3102/0013189X19826958
Jansen, D. & Schuwer, R. (2015). Institutional MOOC strategies in Europe. Retrieved April 6, 2020, from https://www.surfspace.nl/media/bijlagen/artikel-1763-22974efd1d43f52aa98e0ba04f14c9f3.pdf
Kennedy, J. (2014). Characteristics of massive open online courses (MOOCs): A research review, 2009-2012. Journal of Interactive Online Learning, 13(1)
Kesim, M., & Altınpulluk, H. (2015). A theoretical analysis of MOOCs types from a perspective of learning theories. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 186, 15-19.
Kop, R. (2011). The challenges to connectivist learning on open online networks: Learning experiences during a massive open online course. The International Review of Research in Open and Distance Learning, Special Issue-Connectivism: Design and Delivery of Social Networked Learning, 12(3).
Kop, R., & Hill, A. (2008). Connectivism: Learning theory of the future or vestige of the past? The International Review of Research in Open and Distributed Learning, 9(3).
Ladyman, J., Lambert, J., & Wiesner, K. (2013). What is a complex system? European Journal for Philosophy of Science, 3(1), 33-67.
MacPherson, E. D. (1995) Chaos in the curriculum. Journal of Curriculum Studies, 27(3): 263–79.
Mennin, S. (2007). Small-group problem-based learning as a complex adaptive system. Teaching and Teacher Education, 23(3), 303-313.
Μπακογιάννη, Ε. (2018). Τα MOOCs στην Επαγγελματική Ανάπτυξη των Εκπαιδευτικών: Διερεύνηση της Ετοιμότητας (Μεταπτυχιακή εργασία). Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Τμήμα Επιστημών Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης, Τμήμα Οικονομικών Επιστημών, Θεσσαλονίκη
Nakano, N., Padua, M. C., & Jorente, M. J. V. (2017). MOOC as a Complex System. In First Complex Systems Digital Campus World E-Conference 2015 (pp. 125-131). Springer, Cham.
Παύλου, Γ. (2012). Ο αναγωγισμός και τα όριά του στην επιστήμη και στη φιλοσοφία. Ελληνική Φιλοσοφική Επιθεώρηση, 5(14), 156-173. doi:https://doi.org/10.26220/efe.1671
Prigogine, I. (2003).Το Τέλος της Βεβαιότητας. Αθήνα: Εκδόσεις Κάτοπτρο
Prpic, J., Melton, J., Taeihagh, A., & Anderson, T. (2017). MOOCs and crowdsourcing: Massive courses and massive resources. arXiv preprint arXiv:1702.05002
Rodriguez, O. (2013). The concept of openness behind c and x-MOOCs (Massive Open Online Courses). Open Praxis, 5(1), 67-73.
Rudolph, J. L. (2014). Why understanding science matters: The IES research guidelines as a case in point. Educational Researcher, 43(1), 15-18.
Seyyedrezae, S. H. (2014). The application of chaos/complexity theory in classroom teaching, task design and lesson planning. Journal of Language Sciences & Linguistics, 2(2), 27-32.
Siemens, G. (2006). Connectivism: Learning and knowledge today. Global summit, 20.
Σοφός, Α., Kώστας, Α., & Παράσχου, Β. (2015). Online Εξ Αποστάσεως Εκπαίδευση Ανακτήθηκε 10 Αυγούστου, 2019, από https://repository.kallipos.gr/handle/11419/182
Stanley, D. (2009). What complexity science tells us about teaching and learning. Retrieved April 6, 2020, from http://www.edu.gov.on.ca/eng/literacynumeracy/inspire/research/complexscience_en.pdf
Στασινός, Δ. (2016). Η Ειδική εκπαίδευση 2010 plus. Για μια συμπεριληπτική ή ολιστική εκπαίδευση στο νέο ψηφιακό σχολείο με ψηφιακούς πρωταθλητές. Αθήνα: Εκδόσεις Παπαζήση
Stoyanov, S., & De Vries, F. (2016). MOOCs pedagogical and didactical approaches. in Europe, 10, 155.
Stracke, C. M. (2017, July). The Quality of MOOCs: How to improve the design of open education and online courses for learners? In International Conference on Learning and Collaboration Technologies (pp. 285-293). Springer, Cham.
Suen, H. K. (2014). Peer assessment for massive open online courses (MOOCs). International Review of Research in Open and Distributed Learning, 15(3), 312-327.