Θεσμικοί λόγοι κατά την κρίση της πανδημίας: μια κριτική προσέγγιση

Περίληψη

Το παρόν άρθρο πραγματεύεται τους θεσμικούς λόγους της Εκκλησίας, της κυβέρνησης και της αξιωματικής αντιπολίτευσης σε σχέση με την υγειονομική κρίση και τα περιοριστικά μέτρα αναφορικά με τη λειτουργία των ναών κατά τα πρώτα δύο κύματα της πανδημίας Covid-19 (άνοιξη και φθινόπωρο 2020). Αντλώντας από το θεωρητικό πλαίσιο της Κριτικής Ανάλυσης Λόγου (Fairclough 1992· van Dijk 1991, 2002· Chilton 2004· Στάμου 2014), εξετάζονται οι επιλογές για τη δημοσιογραφική περικειμενοποίηση θεσμικών λόγων των υπό εξέταση φορέων και οι ιδεολογικές τοποθετήσεις που ρητά ή υπόρρητα προκύπτουν από αυτές. Η ανάλυση των γλωσσικών επιλογών των παραγωγών των κειμένων αναδεικνύει την υπόρρητη επιδίωξη της Εκκλησίας να εργαλειοποιήσει την επιρροή της στον θρησκευόμενο πληθυσμό, ώστε να συμμετέχει στην άσκηση της πολιτικής εξουσίας. Αναδεικνύει επίσης τις στρατηγικές διαχείρισης των σχέσεων μεταξύ της εκκλησίας και των φορέων άσκησης εξουσίας, στην προσπάθειά των τελευταίων να μην απειλήσουν τις σχέσεις τους με το θρησκευόμενο εκλογικό ακροατήριο.