The Lansdowne legacy A puteal in the Michael C. Carlos Museum, Atlanta

Angelicoussis, E., The Lansdowne legacy A puteal in the Michael C. Carlos Museum, Atlanta, ΕΥΛΙΜΕΝΗ 17-18 (2016-2017), 87-98 (English)
Δημοσιευμένα: dic 31, 2017
DOI: https://doi.org/10.12681/eul.32827
Elizabeth Angelicoussis
Περίληψη

Η κληρονομιά του Lansdowne: Ένα πηγαδόστομα στο μουσείο Michael C. Carlos στην Ατλάντα. Τον 17ο και 18ο αιώνα παρατηρείται μία ιδιαίτερη προτίμηση για τα αρχαία μάρμαρα στη Μεγάλη Βρετανία. Ανάμεσα στους μεγάλους συλλέκτες έργων της αρχαιότητας, που κατάφεραν να συγκεντρώσουν στη συλλογή τους υψηλής ποιότητας γλυπτά, βρισκόταν και ο Marquess of Lansdowne, ο οποίος δημιούργησε μία τεράστια συλλογή εντυπωσιακών έργων από τον αρχαίο κόσμο. Η συλλογή δημοπρατήθηκε και διασκορπίστηκε από το 1930 και μετά, με αποτέλεσμα ορισμένα από τα έργα αυτά να καταλήξουν σε συλλογές της Αμερικής. Ένα σπάνιο πηγαδόστομα εξαιρετικής τεχνοτροπίας, που το 2006 αποκτήθηκε από το μουσείο Michael C. Carlos, αποτελεί το αντικείμενο μελέτης στο παρόν άρθρο. Αρχικά παρουσιάζεται η πορεία του έργου μέχρι την κατάληξή του στη συλλογή του μουσείου του Michael C. Carlos. Ακολουθεί ενδελεχής παρουσίαση του έργου με λεπτομερή περιγραφή της διονυσιακής σκηνής που το κοσμεί και ανάλυση των συμβολισμών της.

Λεπτομέρειες άρθρου
  • Ενότητα
  • ΑΡΘΡΑ

Οι συγγραφείς των άρθρων που δημοσιεύονται στην Ευλιμένη διατηρούν τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας επί των άρθρων τους, παραχωρώντας στο περιοδικό το δικαίωμα της πρώτης δημοσίευσης. Άρθρα που δημοσιεύονται στην Ευλιμένη μπορούν να χρησιμοποιούνται ελεύθερα για μη κερδοσκοπικούς σκοπούς, χωρίς δικαίωμα τροποποίησης (δημιουργία παράγωγου έργου), με αναφορά στο συγγραφέα και στην πρώτη δημοσίευση. Η Μεσογειακή Αρχαιολογική Εταιρεία διατηρεί το δικαίωμα να δημοσιεύει, να αναπαράγει, να παρουσιάζει στο κοινό, να διανέμει και να χρησιμοποιεί άρθρα που δημοσιεύονται στην Ευλιμένη σε οποιοδήποτε μέσο και μορφή, είτε μεμονωμένα είτε ως μέρη συλλογικών έργων, για όλο το χρόνο διάρκειας προστασίας της πνευματικής ιδιοκτησίας και για όλες τις χώρες του κόσμου. Αυτό περιλαμβάνει, ενδεικτικά και όχι αποκλειστικά, το δικαίωμα δημοσίευσης των άρθρων σε τεύχη του περιοδικού Ευλιμένη, αναπαραγωγής και διανομής μεμονωμένων αντιγράφων των άρθρων, αναπαραγωγής ολόκληρων των άρθρων σε άλλη έκδοση της Μεσογειακής Αρχαιολογικής Εταιρείας, και αναπαραγωγής και διανομής των άρθρων ή της περίληψης τους με χρήση πληροφορικού συστήματος αποθετηρίου.

Λήψεις
Τα δεδομένα λήψης δεν είναι ακόμη διαθέσιμα.
Βιογραφικό Συγγραφέα
Elizabeth Angelicoussis

Elizabeth Angelicoussis, PhD FSA
Senior Associate Member, American School of Classical Studies,
6 Aravantinou,
Athens 10674
elizabethangelicoussis@gmail.com

Αναφορές
Barr-Sharrar, B. 2008. The Derveni Krater: Masterpiece of Classical Greek Metalwor . Princeton.
Bélis, A. 1986. “L’Aulos phrygien”, RA 1986, 21-40.
Bignamini, I. and Hornsby, C. 2010. Digging and Dealing in Eigheenth Century Rome I II. New Haven – London.
Burn, L. 1991. “A dinoid volute-krater by the Meleager Painter: an Attic vase in the South Italian manner”, in Greek Vases in the J. Paul Getty Museum vol. 5, Occasional Papers on Antiquities, 107-127.
Capaccio, G.C. 1607. Historiae Neapolitanae I. Naples.
Castriota, D. 1995. The Ara Pacis Augustae and the Imagery of Abundance in Later Greek and Early Roman Imperial Art. Princeton.
Christie’s 1930: Catalogue of the Celebrated Collection of Ancient Marbles, the property of the most honourable the Marquess of Lansdowne which will be sold by auction by Messrs, Christie, Manson & Woods (London, 5 March 1930).
Clarac, F. Comte de 1850. Musée de sculpture antique et modern IV. Paris.
De Divitiis, B. 2007. “New Evidence for Sculptures from Diomede Carafa’s Collection of Antiquities”, JWCI 70, 99-117.
Dodero, E. 2007. “Le antichità di Palazzo Carafa-Colubrano: prodromi alla storia della collezione”, Napoli Nobilissima 8, 119-140.
Dräger, O. 1994. Religionem Significare. Studien su reich verzierten römischen Altären und Basen aus Marmor, RM Ergh. no. 33.
Dwyer, E.J. 1981. Pompeian Oscilla Collections, Mainz.
Dwyer, E. J. 1982. Pompeian Domestic Sculpture: a Study of Five Pompeian Houses and Their Contents, Archaeologica XXVIII. Rome.
Ebbinghaus, S. and J.E. Jones 2001, “New evidence of the von Mercklin class of rhyta: a black-gloss rhyton from Agrileza”, BSA 96, 381-394.
Gallazzi, C., B. Kramer and S. Settis (eds) 2008. Il Papiro di Artemidoro. Milan.
Giuliano, A. (ed.) 1979. Museo Nazionale romano. Le Sculture I. Rome.
Golda, M. 1997. Puteale und verwandte Monumente: eine Studien zu römischen Ausstattungen. Mainz.
Howard, A.A. 1893. “The Αὐλός or Tibia”, HSPh 4, 35-38.
Landels, J.G. 1999. Music in Ancient Greece and Rome. London – New York.
Larson, J. 2007. Ancient Greek Cults. A Guide. New York.
Leach, E.W. 1988. The Rhetoric of Space. Literary and Artistic Representations of Landscape in Republican and Augustan Rome. Princeton.
LIMC: Lexikon Ikonographicum Mythologiae Classicae. Zürich – München: Artemis; London BM: The British Museum, London.
Matz, F. 1966. Die Dionysischen Sarkophage, ASR 4.1. Berlin.
Michaelis, A. 1882. Ancient Marbles in Great Britain. Cambridge.
Murr, J. 1969. Die Planzenwelt in der griechischen Mythologie. Gröningen.
Otto, W.F. 19914. Dionysus. Myth and Cult trans. R.B. Palmer. Springfield, Texas.
Oxford DNB 2010, www.oxforddnb.com/view/article/22070 (J. Cannon), Oxford Dictionary of National Biography, online edn. May 2010.
Pernice, E. 1925. Die hellenistische Kunst in Pompeii, Gefässe und Geräte aus Bronze IV. Berlin.
Pollard, J. 1977. Birds in Greek Life and Myth. London.
Scott, J. 2010. The Pleasures of Antiquity: British Collectors of Greece and Rome. New Haven –London).
Schröder, S. 1989. Römische Bacchusbilder in der Tradition des Apollon Lykeios. Studien zur Bildformulierung und Bildbedeutung in späthellenistisch-römischer Zeit. Rome.
Settis, S. 2008. La villa di Livia. Le pareti ingannevoli. Milan.
Sotheby’s 1972. Sales Catalogue of Egyptian, Western, Asiatic, Greek, Etruscan and Roman Antiquities. Ancient Jewellery, Isnik and Islamic Pottery, London, 4 December 1972, 28, lot 119.
Sourvinou-Inwood, C. 2005. Hylas, the Nymphs, Dionysos and Others. Myth, Ritual, Ethnicity. Stockholm.
Stewart, A. 1982. “Dionysos at Delphi: The Pediments of the Sixth Temple of Apollo and
Religious Reform”, in B. Barr-Sharrar and E.N. Borza (eds), Macedonia and Greece in Late Classical and Early Hellenistic Times. Washington, 204-227.
Ueblacker, M. and C. Caprino 1985. Das Teatro marittimo in der Villa Hadriana. Mainz.
Vollkommer, R. 2004, Künstlerlexikon der Antike II. Munich – Leipzig.
West, M.L. 1992. Ancient Greek Music. Oxford.
Whitehouse, H. 2001. Ancient Mosaics and Wallpaintings in A. Claridge (ed.), The Paper Museum of Cassiano dal Pozzo. A Catalogue Raisonné Series A – Antiquities and Architecture I. London.
Zanopoulos, N. 2008. The Aulos-Players of the Ancient Greek World. Nicosia.
Zeitlin, F.I. 2002. “Apollo and Dionysos: Starting from Birth”, in H.F.J. Horstmanshoff, H.W. Singor et al. (eds), Kykeon. Studies in Honour of H.S. Versnel, Religions in the Graeco-Roman World 142. Leiden/Boston, 193-218.