Πολυπλόκαμη σκέψη: Προς μια εναλλακτική επιστημολογία της συνάφειας
Περίληψη
Η παρούσα μελέτη εισάγει και αναλύει την έννοια της πολυπλόκαμης σκέψης (tentacular thinking) ως μια ριζικά εναλλακτική επιστημολογική, ηθική και αισθητική πρόταση. Βασισμένη σε θεωρητικά θεμέλια από τη φιλοσοφία της διαδικασίας, τον οικοφεμινισμό, τη μεταανθρωπιστική θεωρία και τις σπουδές επιστήμης-τεχνολογίας, η πολυπλόκαμη σκέψη προτείνει μια μη γραμμική, δικτυακή και αλληλοεξαρτώμενη πρόσληψη του κόσμου. Το άρθρο ανιχνεύει τις ιστορικές ρίζες αυτής της σκέψης, εστιάζοντας στη συνεισφορά του Ηράκλειτου, του Σπινόζα, της φαινομενολογίας του Merleau-Ponty και των Deleuze και Guattari. Με παραδείγματα από τη βιολογία (μυκηλιακά δίκτυα, σουπιές, κοραλλιογενείς ύφαλοι), αναδεικνύεται η σημασία της οργανικής αλληλεξάρτησης και της σχέσης ως θεμελιώδους αρχής. Προτείνονται εφαρμογές σε παιδαγωγική (διαθεματικά προγράμματα μάθησης, συλλογικές διαδρομές γνώσης), στην τέχνη (συμμετοχικά έργα, ανοιχτές εγκαταστάσεις) και στην πολιτική (κοινοτικές συνελεύσεις, εργαστήρια φροντίδας). Επιπλέον, το άρθρο ασκεί κριτική σε μορφές μεταανθρωπισμού που παραμένουν τεχνοκεντρικές και ανθρωποκεντρικές, τονίζοντας την ανάγκη για ενσώματη, οικολογική και υλική εμπλοκή. Η πολυπλόκαμη σκέψη αναδεικνύεται όχι μόνο ως θεωρητικό σχήμα αλλά και ως πρακτική πρόταση για την εκ νέου σύνδεση με τον κόσμο. Η μελέτη καταλήγει προτείνοντας τη σταδιακή καλλιέργεια μιας νέας ηθικής συγγένειας, φροντίδας και συμμετοχικής συν-δημιουργίας. Μέσα από αυτό το πλαίσιο, η αβεβαιότητα, η πολυπλοκότητα και η αλληλεξάρτηση μετατρέπονται σε δημιουργικούς πόρους, χαράζοντας έναν νέο δρόμο συλλογικής συνύπαρξης.
Λεπτομέρειες άρθρου
- Πώς να δημιουργήσετε Αναφορές
-
Oikonomou, A. (2025). Πολυπλόκαμη σκέψη: Προς μια εναλλακτική επιστημολογία της συνάφειας. Homo Virtualis, 8(1), 34–44. https://doi.org/10.12681/homvir.42901
- Ενότητα
- Ερευνητικές Εργασίες

Αυτή η εργασία είναι αδειοδοτημένη υπό το CC Αναφορά Δημιουργού 4.0.
Οι συγγραφείς των άρθρων που δημοσιεύονται στο περιοδικό διατηρούν τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας επί των άρθρων τους, δίνοντας στο περιοδικό το δικαίωμα της πρώτης δημοσίευσης.
Άρθρα που δημοσιεύονται στο περιοδικό διατίθενται με άδεια Creative Commons 4.0 και σύμφωνα με την άδεια μπορούν να χρησιμοποιούνται ελεύθερα, με αναφορά στο/στη συγγραφέα και στην πρώτη δημοσίευση για μη κερδοσκοπικούς σκοπούς.
Οι συγγραφείς μπορούν να καταθέσουν το άρθρο σε ιδρυματικό ή άλλο αποθετήριο ή/και να το δημοσιεύσουν σε άλλη έκδοση, με υποχρεωτική την αναφορά πρώτης δημοσίευσης στο περιοδικό
Οι συγγραφείς ενθαρρύνονται να καταθέσουν σε αποθετήριο ή να δημοσιεύσουν την εργασία τους στο διαδίκτυο πριν ή κατά τη διαδικασία υποβολής και αξιολόγησής της.