Ο ρόλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στα πλαίσια της Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας (ΚΕΠΠΑ) της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Περίληψη

Από τη στιγμή που δεν επιτεύχθηκε η «κοινοτικοποίηση» της ΚΕΠΠΑ, η Συνθήκη του Maastricht ήταν αναμενόμενο να επιφυλάξει έναν περιορισμένο ρόλο για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Τα κράτη-μέλη φάνηκαν διατακτικά στην παραχώρηση αρμοδιοτήτων σε έναν τομέα που αγγίζει τον σκληρό πυρήνα της εθνικής τους κυριαρχίας. Ωστόσο, το Κοινοβούλιο προσπάθησε να αξιοποιήσει κάθε αρμοδιότητα που του παρέχεται από τις Συνθήκες, προχωρώντας ταυτόχρονα και στις αναγκαίες εσωτερικές μεταρρυθμίσεις. Μέσα από διαδοχικές αποφάσεις του, ζήτησε την ουσιαστική ανάπτυξη και εφαρμογής μιας πραγματικής κεππα και την περαιτέρω ενίσχυσή του στον τομέα αυτό. Τα μελλοντικά σενάρια για το μέλλον του Κοινοβουλίου στον τομέα της κεππα, αφού λαμβάνουν υπόψη τα πορίσματα τριών από τις θεωρητικές προσεγγίσεις της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης (ρεαλιστική, νεολειτουργική και θεωρία της συγχώνευσης), καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η θέση του θα εξαρτηθεί άμεσα από την πρόοδο της διαδικασίας ενοποίησης: όσο περισσότερο προχωρά η πολιτική ένωση και άρα η «κοινοτικοποίηση» της κεππα τόσο πιο ουσιαστικός θα είναι και ο ρόλος του Κοινοβουλίου.