Η Ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία και ο πόλεμος στο Κοσσυφοπέδιο

Περίληψη

Οι σοσιαλδημοκράτες συμμετείχαν στις κυβερνήσεις σχεδόν όλων των κρατών που πήραν μέρος στις επιθέσεις κατά της Σερβίας. Οι κυβερνήσεις αυτές διαφέρουν πολύ ως προς τις πολιτικές παραδόσεις, τις συνήθειες και τους συνασπισμούς κομμάτων. Διέφεραν επίσης και στο ζήτημα του πολέμου. Μόνο δύο ακραίες θέσεις μπορούν να οριστούν ξεκάθαρα: από τη μία, το Βρετανικό Εργατικό Κόμμα και, από την άλλη, το ΠΑΣΟΚ. Σύμφωνα με τον Μπλερ, η πολιτική του Μιλόσεβιτς έπρεπε να ηττηθεί ολοκληρωτικά· η ειρήνη θα ερχόταν ως αποτέλεσμα της νίκης στον πόλεμο, επομένως το ΝΑΤΟ δεν θα έπρεπε να αποφύγει την αποστολή χερσαίων δυνάμεων. Στον αντίποδα, άλλες φωνές απαίτησαν τον άμεσο τερματισμό των βομβαρδισμών και την έναρξη διαπραγματεύσεων. Η γερμανική σοσιαλδημοκρατία είναι αντιπροσωπευτική μιας μάλλον μετριοπαθούς θέσης. Συνολικά, η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία παρουσιάζει αντιφατική εικόνα: θέλει την ειρήνη και συμμετέχει στις επιδρομές. Ωστόσο, τουλάχιστον ζήτησε τη σύμπραξη του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, της Ρωσίας, της Κίνας και όλων των εθνών γενικά. Η ομοφωνία θα πρέπει επίσης να επικρατήσει και μετά τον πόλεμο· οι ιδέες της σοσιαλδημοκρατίας θα πρέπει να βρουν το δρόμο τους και μέσα στα σχέδια ανασυγκρότησης.