Pour une histoire de Corfu byzantine (Xe - Xlle s.)

Abstract

Το νησί της Κέρκυρας βρίσκεται από πάντα στο μεταίχμιο, ανάμεσα στην ανατολική και δυτική Ευρώπη. Μεταξύ του 10ου και 12ου αι. αυτοί οι δύο κόσμοι ανακαλύφθηκαν εκ νέου, όπως ανακαλύπτονται και σήμερα, ύστερα από την πτώση του τείχους του Βερολίνου. Αυτή η εκ νέου ανακάλυψη υπήρξε βίαιη και συγκρουσιακή. Ιδιαίτερα στην Κέρκυρα μεταφράστηκε μέσα από μία μακρά διαμάχη επιρροής ανάμεσα στους Νορμανδούς της νότιας Ιταλίας και τους Βενετούς από τη μιά, και στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία από την άλλη. Αυτή η συνάντηση δεν παρήγαγε  παρά ολέθρια αποτελέσματα. Η Ιστορία της Κέρκυρας κατά την περίοδο αυτή μένει να γραφεί, λαμβάνοντας υπόψιν από τη μιά μεριά ποια θέση κατελάμβανε το νησί μέσα στην πρακτική των αντιμαχόμενων πλευρών και από την άλλη πώς τοποθετήθηκαν οι ίδιοι οι Κερκυραίοι μέσα σ' αυτή τη σύγκρουση. Από τη μιά οι πολιτικοί, "οι δυνατοί", μπορούσαν να δουν το νησί ως μια θέση στρατηγική και οικονομική, απαραίτητη για την κυριαρχία στα Βαλκάνια. Έκαναν τα πάντα για να το καταστήσουν απόρθητο, το προίκισαν με ένα ισχυρό σύστημα υπεράσπισης και επίβλεψης. Από την άλλη οι κάτοικοι είχαν να παραπονιούνται, ότι εμπλέκονταν σε μία σύγκρουση που τους άφηνε αδιάφορους, αλλά παράλληλα γνώριζαν, φαίνεται, να παίζουν με τις αντιμαχόμενες φιλοδοξίες των γειτόνων τους, προκειμένου να διαπραγματευτούν σημαντικά προνόμια, τα οποία πέτυχαν να διαιωνίσουν δια μέσου των αιώνων. Τέλος, πρέπει να μελετήσουμε την ιστορία της Κέρκυρας αυτή καθ' αυτή, προκειμένου να μάθουμε ποια ήταν η κοινωνική οργάνωση στο εσωτερικό της και η οικονομία της, προκειμένου επίσης να καταλάβουμε γιατί σ' αυτόν το χώρο και σε μια εποχή αναταραχής και αλλαγών οι άνθρωποι μοιάζει να επέλεξαν περισσότερο από μια στάση αναδίπλωσης, να ανοιχτούν ευρέως στις εξωτερικές επιδράσεις.