Ἡ ἑλληνικὴ ἐπίδρασις ἐπὶ τῆς ναυτικῆς ὁρολογίας τῆς Τουρκίας, τῶν Βαλκανίων, τῆς Ρωσίας ἐπὶ τοῦ Εὐξείνου Πόντου καὶ τῆς Αἰγύπτου ἐπί τῆς Ἐρυθρ΄ᾶς Θαλάσσης

Περίληψη

Η εργασία ασχολείται με την διερεύνηση των σχέσεων και των ενδεχόμενων αλληλεπιδράσεων μεταξύ της ελληνικής ναυτικής ορολογίας και της αντίστοιχης χωρών όπως η Τουρκία, οι βαλκανικές χώρες (Αλβανία, Γιουγκοσλαβία, Βουλγαρία και Ρουμανία), η παρευξείνια Ρωσία και η Αίγυπτος. Μεθοδολογικά, η έρευνα αφορμάται από την μελέτη του γλωσσικού άτλαντα της Μεσογείου ενώ το γλωσσικό υλικό προέρχεται από τα λιμάνια των υπό μελέτη περιοχών. Μολονότι είναι σαφής η επίδρασης της ελληνικής ναυτικής ορολογίας, ο συγγραφέας διερευνά την έκταση, το είδος της επίδρασης και τα ιστορικά αίτια που την προκάλεσαν. Τα αποτελέσματα της έρευνας συνοψίζονται σε έναν κατάλογο 155 γλωσσικών δανείων, η μελέτη των οποίων οδηγεί στα ακόλουθα συμπεράσματα: (1) η επίδραση της ελληνικής ναυτικής ορολογίας δεν παρουσιάζει παντού την ίδια έκταση, (2) η κατανομή των ελληνικών γλωσσικών δανείων δεν είναι ισομερής σε όλους του τομείς του ναυτικού και αλιευτικού βίου, (3) πολλοί ελληνικοί όροι έχουν αποκτήσει ειδικές σημασίες στις γλώσσες δανεισμού, (4) ορισμένα ελληνικά δάνεια απηχούν την αρχαία και όχι την νεοελληνική σημασία.