Σε αρκετά από τα πιο αναγνωρισμένα πανεπιστήμια και ερευνητικά ιδρύματα του κόσμου έχουν πρόσφατα συσταθεί θεσμοί για τη μελέτη των αποκαλούμενων «υπαρξιακών κινδύνων» (existential risks), οι οποίοι συνιστούν απειλές για την ίδια τη συνέχεια της ζωής στον πλανήτη, «υπαρξιακές απειλές» (existential threats). Μεταξύ άλλων, σε αυτές περιλαμβάνονται η κλιματική αλλαγή και η περιβαλλοντική κρίση γενικότερα, η τεχνητή νοημοσύνη, οι πανδημίες και η παρέμβαση στο γενετικό υλικό. Η έννοια «υπαρξιακές απειλές» έχει προκύψει από προσεγγίσεις στο πλαίσιο της φιλοσοφίας, με κομβικές αυτές από το πεδίο της φιλοσοφίας της τεχνολογίας. Το άρθρο μας εισάγει σε τέτοιες προσεγγίσεις προτείνοντας όμως μια πρωτότυπη σύνδεσή τους με την ιστορία και την κοινωνιολογία της τεχνολογίας, με στόχο τον εμπλουτισμό της έρευνας που αφορά τόσο τα αίτια όσο και τα χαρακτηριστικά των πρωτοφανών αυτών απειλών.