Load Game Η ανεξάρτητη παραγωγή ψηφιακών παιχνιδιών στην Ελλάδα

PDF
Δημοσιευμένα: Juni 27, 2023
DOI: https://doi.org/10.12681/afiinmec.34002
Λέξεις-κλειδιά:
ψηφιακά παιχνίδια ανεξάρτητη παραγωγή ανεξάρτητα παιχνίδια δίκτυα σπουδές παραγωγής
ΜΑΞΙΜΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ
a:1:{s:5:"en_US";s:107:"Πάντειον Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών";}
Περίληψη

Η βιομηχανία των ψηφιακών παιχνιδιών έχει εδραιωθεί σήμερα παγκοσμίως ως ένας οικονομικός, τεχνολογικός και πολιτιστικός τιτάνας. Πέρα όμως από τις κυρίαρχες περιοχές παραγωγής ψηφιακών παιχνιδιών (Κίνα, Βόρεια Αμερική, Δυτική Ευρώπη, Ιαπωνία) και τους υψηλού προϋπολογισμού τίτλους, η ανεξάρτητη ανάπτυξη και οι δημιουργοί από διάφορα μέρη του κόσμου αποτελούν σημαντικό πυλώνα της εν λόγω βιομηχανίας. Τα τελευταία δέκα χρόνια, έχει φανεί ένας νέος δυναμικός μετασχηματισμός ψηφιακού περιεχομένου σε παραγωγικό επίπεδο στη νότια περιοχή της Ευρώπης και δη της Ελλάδας. Μέσα από 35 ημι-δομημένες συνεντεύξεις που διεξήχθησαν την περίοδο 2019-2023, αυτό το άρθρο έχει ως στόχο να εξετάσει τα χαρακτηριστικά της ανεξάρτητης παραγωγής ψηφιακών παιχνιδιών στην Ελλάδα, στη σύγχρονη περίοδο. Πιο συγκεκριμένα, εστιάζει στις εργασιακές κουλτούρες και παραγωγικές ταυτότητες των Ελλ.ήνων.ηνίδων δημιουργών, στα τοπικά και διεθνή δίκτυα που υποστηρίζουν την τοπική ανεξάρτητη ανάπτυξη, καθώς και τις κύριες στιλιστικές, σχεδιαστικές τάσεις των ελληνικών ψηφιακών παιχνιδιών.

Λεπτομέρειες άρθρου
  • Ενότητα
  • Articles
Οι Συγγραφείς που δημοσιεύουν εργασίες τους σε αυτό το περιοδικό συμφωνούν στους παρακάτω όρους:

    1. Οι Συγγραφείς διατηρούν τα Πνευματικά Δικαιώματα και χορηγούν στο περιοδικό το δικαίωμα της πρώτης δημοσίευσης ενώ ταυτόχρονα τα πνευματικά δικαιώματα της εργασίας προστατεύονται σύμφωνα με την Creative Commons Attribution License που επιτρέπει σε τρίτους - αποδέκτες της άδειας να χρησιμοποιούν την εργασία όπως θέλουν με την προϋπόθεση της διατήρησης των διατυπώσεων που προβλέπονται στην άδεια σχετικά με την αναφορά στον αρχικό δημιουργό και την αρχική δημοσίευση σε αυτό το περιοδικό.

    1. Οι Συγγραφείς μπορούν να συνάπτουν ξεχωριστές, και πρόσθετες συμβάσεις και συμφωνίες για την μη αποκλειστική διανομή της εργασίας όπως δημοσιεύτηκε στο περιοδικό αυτό (π.χ. κατάθεση σε ένα ακαδημαϊκό καταθετήριο ή δημοσίευση σε ένα βιβλίο), με την προϋπόθεση της αναγνώρισης και την αναφοράς της πρώτης δημοσίευσης σε αυτό το περιοδικό.
                 c. Το περιοδικό επιτρέπει και ενθαρρύνει τους Συγγραφείς          να    καταθέτουν τις εργασίες τους μέσω διαδικτύου (π.χ. σε ένα ακαδημαϊκό καταθετήριο ή στους προσωπικές τους ιστοσελίδες) πριν και μετά από τις διαδικασίες της δημοσίευσης, καθώς αυτό μπορεί να οδηγήσει σε παραγωγική ανταλλαγή ιδεών και σκέψεων καθώς επίσης και σε γρηγορότερη και μεγαλύτερη χρήση και ευρετηρίαση της δημοσιευμένης εργασίας (See The Effect of Open Access).
Λήψεις
Τα δεδομένα λήψης δεν είναι ακόμη διαθέσιμα.
Αναφορές
Banks, M. (2007). The Politics of Cultural Work. Basingstoke: Palgrave Macmillan.
Banks M., Connor B., Mayer V. (2016). Preface. In Banks M., Connor B., Mayer V. (Eds), Production studies, the sequel! cultural studies of global media industries (ix-xv). London, UK: Taylor & Francis.
Bowen, C., & Deuze, M. (2009). The independent production of culture: A digital games case study. In Games and Culture, 4(3), 276-295.
Consalvo, M. (2008). “Crunched by Passion: Women Game Developers and Workplace Challenges.” In Beyond Barbie and Mortal Kombat: New Perspectives on Gender and Gaming, Y.B. Kafai, C. Heeter & J. Denner , & J. Y. Sun (ed.), 177–93. Cambridge, MA: MIT Press.
Crogan, P. (2018). Indie Dreams: Video Games, Creative Economy, and the Hyperindustrial Epoch. In Games and Culture, 13(7), 671-689.
De Prato, G. (2014). The video games industry. In Digital Media Worlds: The New Economy of Media (163–179). London: Palgrave Macmillan.
Donovan, T. (2010). Replay: The history of video games. Sussex: Yellow Ant.
Dyer-Witheford, N. & de Peuter, G. (2006). EA Spouse' and the crisis of video game labour: Enjoyment, exclusion, exploitation, exodus. In Canadian Journal of Communication, 31 (3), 599-617.
European Video Games Society (2022). Games as cultural and artistic expression. 5 July, European Commission, https://digital-strategy.ec.europa.eu/en/library/games-cultural-and-artistic-expression (Ανάκτηση 04/03/2023).
Fung, A. (ed.). (2016). Global Game Industries and Cultural Policy. London: Palgrave Macmillan, Cham.
Hesmondhalgh, D. (2013). The Cultural Industries. 3th Edition. London: Sage Publishing.
Juul, J. (2014). High-tech low-tech authenticity: The creation of independent style at the Independent Games Festival. In “Proceedings of the 9th International Conference on the Foundations of Digital Games”.
Keogh, B. (2019a). “From Aggressively Formalised to Intensely in/Formalised: Accounting for a Wider Range of Videogame Development Practices.” In Creative Industries Journal 12 (1), 14–33.
Kerr, A. (2006). The business and culture of digital games: Gamework/gameplay. London: Sage.
Kerr, A. (2017). Global games. Production, circulation and policy in the networked era. Routledge, New York.
Kerr, A. & Cawley, A. (2012). The spatialisation of the digital games industry: lessons from Ireland. In International Journal of Cultural Policy, 18:4, 398-418.
Keogh, B. (2019b). “The Cultural Field of Video Game Production in Australia.” In Games and Culture. https://doi.org/10.1177/1555412019873746.
Liboriussen, B., & Martin, P. (2016). Regional game studies. In Game Studies, 16(1), 1.
Lipkin, N. (2013). Examining indie’s independence: The meaning of “indie” games, the politics of production, and mainstream cooptation. In “Loading… The Journal of the Canadian Game Studies Association”, 7 (11), 8–24.
Lipkin, N. (2019). The Indiepocalypse: the Political-Economy of Independent Game Development Labor in Contemporary Indie Markets. In Games Studies, 19 (2).
Muriel, D., & Crawford, G. (2018). Video Games as Culture: Considering the Role and Importance of Video Games in Contemporary Society. Routledge.
Nieborg, D. (2022). How to Study Game Publishers: Activision Blizzard’s Corporate History". In Game Production Studies, edited by Olli
Sotamaa and Jan Svelch, Amsterdam: Amsterdam University Press, 179-196.
O’Donnell, C. (2014). Developer’s dilemma: The secret world of videogame creators. MIT Press, Cambridge (MA).
Pérez-Latorre, Ó. (2013). The European Video Game. An Introduction to its History and Creative Traits. European Journal of Communication, 28(2), 136–151.
Pérez-Latorre, Ó. & Navarro-Remesal, V. (2022). Euro Ludens: On the Origins, Playing Region, and Imaginaries of the European Videogame. In V. Navarro-Remesal & Ó Pérez-Latorre (Eds.), Perspectives on the European Videogame (15-36). Bristol University Press.
Roinioti, E. (2020). Caught in the war against gambling: A critical analysis of law history and policy making in video games in Greece. In Journal of Greek Media & Culture, 6 (2), 261 https://doi.org/10.1386/jgmc_00016_1.
Tzioumakis, Y. (2016). ‘Indie doc’: documentary film and American ‘independent’, ‘indie’ and ‘indiewood’ filmmaking. In Studies in Documentary Film, 10:1, 1-21.
Van Dreunen, J. (2020). One Up: Creativity, Competition, and the Global Business of Video Games. Columbia University Press.
Williams, A. (2017). History of Digital Games: Developments in Art, Design and Interaction. Routledge, New York.
Λέκκας, Θ. (2014). Δημόσια Εικόνα και Κοινότητες Χρηστών των Οικιακών Υπολογιστών στην Ελλάδα 1980-1990. Διδακτορική Διατριβή. Ε.Κ.Π.Α., Αθήνα.