Το ψηφιακό θέατρο ως μια ζωντανή ψηφιακή μορφή τέχνης Το ψηφιακό θέατρο ως μια ζωντανή ψηφιακή μορφή τέχνης

PDF (ελληνικά)
Publicado: Ιουλ 7, 2024
DOI: https://doi.org/10.12681/afiinmec.34532
Κωνσταντίνος Μαστροθανάσης
Πανεπιστήμιο Αιγαίου, Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης
https://orcid.org/0000-0002-8703-9607
Μαρία Κλαδάκη
Π.Τ.Δ.Ε., Πανεπιστήμιο Αιγαίου
https://orcid.org/0000-0003-3146-6914
Resumen

Στην εποχή των τεχνολογικών εξελίξεων το ψηφιακό θέατρο πρωτοπορεί στην καλλιτεχνική έκφραση, διευρύνοντας τα όρια των παραδοσιακών θεατρικών εμπειριών. Ως μια αναδυόμενη μορφή τέχνης το ψηφιακό θέατρο συνδυάζει τη διαχρονική ουσία της ζωντανής θεατρικής παράστασης με τις μετασχηματιστικές δυνατότητες των ψηφιακών μέσων. Στο παρόν άρθρο διερευνώνται τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του ψηφιακού θεάτρου και επιχειρείται η εννοιολογική οριοθέτησή του, αναδεικνύοντας την ικανότητά του να συνδυάζει το άμεσο και το υπερβατικό, περικλείοντας το κοινό σε μια πολυδιάστατη θεατρική εμπειρία που διαφοροποιεί τα όρια των παραδοσιακών θεατρικών συμβάσεων.

Article Details
  • Sección
  • Articles
Οι Συγγραφείς που δημοσιεύουν εργασίες τους σε αυτό το περιοδικό συμφωνούν στους παρακάτω όρους:

    1. Οι Συγγραφείς διατηρούν τα Πνευματικά Δικαιώματα και χορηγούν στο περιοδικό το δικαίωμα της πρώτης δημοσίευσης ενώ ταυτόχρονα τα πνευματικά δικαιώματα της εργασίας προστατεύονται σύμφωνα με την Creative Commons Attribution License που επιτρέπει σε τρίτους - αποδέκτες της άδειας να χρησιμοποιούν την εργασία όπως θέλουν με την προϋπόθεση της διατήρησης των διατυπώσεων που προβλέπονται στην άδεια σχετικά με την αναφορά στον αρχικό δημιουργό και την αρχική δημοσίευση σε αυτό το περιοδικό.

    1. Οι Συγγραφείς μπορούν να συνάπτουν ξεχωριστές, και πρόσθετες συμβάσεις και συμφωνίες για την μη αποκλειστική διανομή της εργασίας όπως δημοσιεύτηκε στο περιοδικό αυτό (π.χ. κατάθεση σε ένα ακαδημαϊκό καταθετήριο ή δημοσίευση σε ένα βιβλίο), με την προϋπόθεση της αναγνώρισης και την αναφοράς της πρώτης δημοσίευσης σε αυτό το περιοδικό.
                 c. Το περιοδικό επιτρέπει και ενθαρρύνει τους Συγγραφείς          να    καταθέτουν τις εργασίες τους μέσω διαδικτύου (π.χ. σε ένα ακαδημαϊκό καταθετήριο ή στους προσωπικές τους ιστοσελίδες) πριν και μετά από τις διαδικασίες της δημοσίευσης, καθώς αυτό μπορεί να οδηγήσει σε παραγωγική ανταλλαγή ιδεών και σκέψεων καθώς επίσης και σε γρηγορότερη και μεγαλύτερη χρήση και ευρετηρίαση της δημοσιευμένης εργασίας (See The Effect of Open Access).
Descargas
Los datos de descargas todavía no están disponibles.
Citas
Auslander, P. (2023). Liveness: Performance in a mediatized culture (3rd ed). New York: Routledge.
Barney, D., Coleman, G., Ross, C., Sterne, J., & Tembeck, T. (Επιμ.). (2016). The participatory condition in the digital age. Minneapolis: University of Minnesota Press.
Brilli, S., Gemini, L., & Giuliani, F. (2023). Theatre without theatres: Investigating access barriers to mediatized theatre and digital liveness during the covid-19 pandemic. Poetics, 97, 101750. https://doi.org/10.1016/J.POETIC.2022.101750
Delikonstantinidou, A. (2021). Nadja Masura, Digital Theatre: The Making and Meaning of Live Mediated Performance, US & UK 1990– 2020. European Journal of American Studies, 2021(1). https://doi.org/10.4000/ejas.16877
Liedke, H., & Pietrzak-Franger, M. (2021). Viral theatre: Preliminary thoughts on the impact of the COVID-19 pandemic on online theatre. Journal of Contemporary Drama in English, 9(1), 128–144. https://doi.org/10.1515/jcde-2021-0009
Masura, N. (2020). Digital Theatre. The Making and Meaning of Live Mediated Performance, US & UK 1990-2020. Switzerland: Palgrave Macmillan.
Sullivan, E. (2020). Live to your living room: Streamed theatre, audience experience, and the Globe’s A Midsummer Night’s Dream. Journal of Audience and Reception Studies, 17(1), 92–119.
Timplalexi, E. (2020). Theatre and Performance Go Massively Online During the COVID-19 Pandemic: Implications and Side Effects. Homo Virtualis, 3(2), 43–54. https://doi.org/10.12681/homvir.25448
Ανδρέου, Α., & Κλαδάκη, Μ. (2023). Μπρεχτικό θέατρο και Νέες τεχνολογίες: προκλήσεις και προοπτικές στο σχολείο του αύριο. Στο Μ. Κλαδάκη & Κ. Μαστροθανάσης (Επιμ.), Αναδυόμενες τεχνολογίες στο εφαρμοσμένο θέατρο και το εκπαιδευτικό δράμα (σσ 190–204). Αθήνα: Gutenberg.
Βασιλάκος, Α. (2008). Ψηφιακές μορφές τέχνης. Θεσσαλονίκη: Εκδόσεις Τζιόλα.
Γραμματάς, Θ. (2002). Το ελληνικό θέατρο στον 20ο αιώνα. Πολιτισμικά πρότυπα και πρωτοτυπία. Αθήνα: Εξάντας.
Γραμματάς, Θ. (2015). Το θέατρο ως πολιτισμικό φαινόμενο. Αθήνα: Παπαζήση.
Δεληκωνσταντινίδου, Α. (2023). Η μετασχηματίζουσα δυναμική του ψηφιακού θεάτρου στην εκπαίδευση. Στο Μ. Κλαδάκη & Κ. Μαστροθανάσης (Επιμ.), Αναδυόμενες τεχνολογίες στο εφαρμοσμένο θέατρο και το εκπαιδευτικό δράμα (σσ 39–66). Αθήνα: Gutenberg.
Καραντζούλη, Α. (2022). Η “δια του ψηφιακού λόγου” μετάδοση και πρόσληψη των αξιών του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού στο θέατρο. Στο A. Papakosta (Επιμ.), International Theatre Conference, Values of Ancient Greek Theatre Across Space & Time: Cultural Heritage and Memory (σσ 325–331). Athens: National and Kapodistrian University of Athens Press.
Κλαδάκη, Μ., & Μαστροθανάσης, Κ. (2022). Δραματουργικές μορφές των θεατρικών αναγνώσεων: σύντομη ιστορική αναδρομή. Θεατρογραφίες, 27, 31–39.
Κλαδάκη, Μ., & Μαστροθανάσης, Κ. (2023). Προλογικό σημείωμα για τη σύγκλιση τεχνολογίας και θεάτρου στην εκπαίδευση. Στο Μ. Κλαδάκη & Κ. Μαστροθανάσης (Επιμ.), Αναδυόμενες τεχνολογίες στο εφαρμοσμένο θέατρο και το εκπαιδευτικό δράμα (σσ 11–22). Αθήνα: Gutenberg.
Μαστροθανάσης, Κ., & Γραμματάς, Θ. (2023). Μνημονικά αποτυπώματα αξιών της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας από την ψηφιακή της παρακολούθηση: μελέτη περίπτωσης. Στο Μ. Κλαδάκη & Κ. Μαστροθανάσης (Επιμ.), Αναδυόμενες τεχνολογίες στο εφαρμοσμένο θέατρο και το εκπαιδευτικό δράμα (σσ 170–189). Αθήνα: Gutenberg.
Παπακώστα, Α., & Καραντζούλη, Α. (2023). Ψηφιακοί κώδικες στην εξέλιξη του σύγχρονου θεάτρου για κοινό ανηλίκων θεατών: Εφαρμογές, δυνατότητες και προοπτικές. Στο Μ. Κλαδάκη & Κ. Μαστροθανάσης (Επιμ.), Αναδυόμενες τεχνολογίες στο εφαρμοσμένο θέατρο και το εκπαιδευτικό δράμα (σσ 268–300). Αθήνα: Gutenberg.
Πεφάνης, Γ. (1991). Το θεατρικό: Σκιαγράφηση μιας φαινομενολογικής θεατρολογίας. Αθήνα: Δωδώνη.
Πεφάνης, Γ. (1999). Το Θέατρο και τα Σύμβολα: οι Διαδικασίες Συμβόλισης του Δραματικού Λόγου. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
Πούλου, Α. (2020). Η αρχαία ελληνική τραγωδία και το ψηφιακό θέατρο. Ερείπια, μεταμορφώσεις, δραματουργίες. Αθήνα: Αιγόκερως.
Φανουράκη, Κ. (2016). Το θέατρο στην εκπαίδευση με τη χρήση των ψηφιακών τεχνολογιών. Στοιχεία διδακτικής μεθοδολογίας. Αθήνα: Εκδόσεις Παπαζήση.