Θρησκεία, δημοκρατία και εκπαίδευση

PDF (English)
Δημοσιευμένα: Mar 18, 2019
DOI: https://doi.org/10.12681/scad.19868
Λέξεις-κλειδιά:
Θρησκευτικά εκκοσμίκευση δημοκρατικό σχολείο ανθρώπινα δικαιώματα
Eύη Ζαμπέτα
Πανεπιστήμιο Αθηνών
Περίληψη

Το άρθρο αυτό εξετάζει ορισμένες πτυχές της σύγχρονης θεωρητικής συζήτησης όσον αφορά τη θέση της θρησκείας στη δημόσια σφαίρα και τις συνεπαγόμενες συνέπειες για τις ατομικές ελευθερίες και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Η ανάλυση εστιάζεται στην αντιπαράθεση της Κριτικής Θεωρίας με τον Κοινοτισμό. Η πολιτική των ταυτοτήτων στις σύγχρονες παγκοσμιοποιημένες κοινωνίες θέτει νέα διλήμματα τα οποία σε ορισμένες περιπτώσεις συνοδεύονται από μία ιδιότυπη παλινόρθωση της θρησκείας. Το στοιχείο αυτό εκφράζεται σε πολιτικές και κοινωνικές πρακτικές και επηρεάζει γενικότερα την πολιτική κουλτούρα όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα. Τέλος, υπό το φως αυτών των πολιτικών διλημμάτων εξετάζεται η πρόσφατη εκπαιδευτική πολιτική όσον αφορά το μάθημα των Θρησκευτικών στο ελληνικό σχολείο.

Λεπτομέρειες άρθρου
  • Ενότητα
  • Άρθρα
Creative Commons License

Αυτή η εργασία είναι αδειοδοτημένη υπό το CC Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Παρόμοια Διανομή 4.0.

Οι συγγραφείς των άρθρων που δημοσιεύονται στην Κοινωνική Συνοχή και Ανάπτυξη διατηρούν τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας επί των άρθρων τους, δίνοντας στο περιοδικό το δικαίωμα της πρώτης δημοσίευσης. Άρθρα που δημοσιεύονται στην Κοινωνική Συνοχή διατίθενται με άδεια Creative Commons 4.0 και σύμφωνα με την άδεια μπορούν να χρησιμοποιούνται ελεύθερα, με αναφορά στο/στη συγγραφέα και στην πρώτη δημοσίευση για μη κερδοσκοπικούς σκοπούς και με δικαίωμα τροποποίησης μόνον με παρόμοια διανομή (αν αναμείξετε, τροποποιήσετε, ή δημιουργήσετε πάνω στο υλικό, πρέπει να διανείμετε τις δικές σας συνεισφορές υπό την ίδια άδεια όπως και το πρωτότυπο).
Λήψεις
Τα δεδομένα λήψης δεν είναι ακόμη διαθέσιμα.
Αναφορές
Crouch, C. (2003). Η ήσυχη ήπειρος: θρησκεία και πολιτική στην Ευρώπη. Στο: D. Marquand and R. Nettler (επιμ.). Θρησκεία και Δημοκρατία. Αθήνα: Αλεξάνδρεια, σσ. 191-218.
Dawkins, R. (2007). Η περί Θεού αυταπάτη. Αθήνα: Κάτοπτρο.
Dragona, T. (2013). Religion in Contemporary Greece – A Modern Experience?. Ιn A. Triandafyllifou, R. Gropas and H. Kouki, (eds). The Greek Crisis and European Modernity. Basingstoke: Palgrave Macmillan, pp. 110-131.
Ζαμπέτα, Ε. (2003). Θρησκεία και Σχολείο. Αθήνα: Θεμέλιο.
Habermas, J. (2011). “The Political”. The Rational Meaning of a Questionable Inheritance of Political Theology. In: E. Mendieta and J.
VanAntwerpen (eds). The Power of Religion in the Public Sphere. Judith Butler, Jurgen Habermas, Charles Taylor, Cornel West. New York: Columbia University Press, pp. 15-33.
Harris, S. (2004). The End of Faith. New York: W.W. Norton & Company.
Harvey, D. (1989). The Condition of Postmodernity. Oxford: Blackwell.
Καϊδατζής, Α. (2018). Νεωτερικά μέσα, παραδοσιακοί σκοποί: Ο συνταγματικός λόγος της Εκκλησίας της Ελλάδος. Ελληνική Επιθεώρηση Πολιτικής Επιστήμης. 44(1), σσ. 31-48.
Κουβελάκης, Γ. (2018). Η θρησκευτική συνείδηση των παιδιών μας. Εφημερίδα Το Βήμα: 22-4-2018. http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=968621
Kymlicka, W. (1995a). The Rights of Minority Cultures. Oxford: Oxford University Press.
Kymlicka, W. (1995b). Multicultural citizenship. Oxford: Clarendon Press.
Μανιτάκης, Α. (2000). Οι σχέσεις της Εκκλησίας με το Κράτος και το Έθνος. Στη σκιά των ταυτοτήτων. Αθήνα: Νεφέλη.
McLuhan, M. (2013).Understanding media. Cambridge (Mass.): The MIT Press.
Σταθόπουλος, Μ. (1999). Η συνταγματική κατοχύρωση της θρησκευτικής ελευθερίας και οι σχέσεις Πολιτείας-Εκκλησίας. Στο: Δ. Χριστόπουλος, επιμ., Νομικά Ζητήματα Θρησκευτικής Ετερότητας στην Ελλάδα. Αθήνα: Κριτική., σσ. 199-224.
Συμβούλιο της Επικρατείας. Ε΄ Τμήμα. 347/2002. Πρακτικό Επεξεργασίας «Διορισμός ή πρόσληψη πολιτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε θέσεις εκπαιδευτικού προσωπικού της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης».
Συμβούλιο της Επικρατείας. Απόφαση 660/2018.
Σωτηρέλης, Γ. (1998). Θρησκεία και εκπαίδευση κατά το Σύνταγμα και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση. Αθήνα: Σάκκουλας.
Σωτηρέλης, Γ. (2018). Θεοκρατία ή Δημοκρατία;. Αθήνα: Εφημερίδα Τα Νέα: 18-4-2018.
Stavrakakis, Y. (2002). Religious Populism and Political Culture: The Greek Case, South European Society & Politics. 7(3), pp. 29-52.
Swyngedouw, E. (2004). Globalisation or ‘glocalisation’? Networks, territories and rescaling. Cambridge Review of International Affairs. 17(1), pp. 25-48.
Ταίηλορ, Τ. (1996). Πολυπολιτισμικότητα. Αθήνα: Πόλις.
Taylor, C. (2011). Why We Need a Radical Redefinition of Secularism. In: E. Mendieta and Social Cohesion and Development [31] J. VanAntwerpen (eds). The Power of Religion in the Public Sphere. Judith Butler, Jurgen Habermas, Charles Taylor, Cornel West. New York: Columbia University Press, pp. 34-59.
Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων - Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΥΠΘ-ΙΕΠ). (2014). Νέο Σχολείο. Οδηγός Εκπαιδευτικού στα Θρησκευτικά Δημοτικού-Γυμνασίου. Αθήνα: ΙΕΠ.
Young, I. M. (1990). Justice and the Politics of Difference. Princeton. New Jersey: Princeton University Press.
ΦΕΚ 2104/τ. Β’/19-6-2017: Πρόγραμμα Σπουδών του μαθήματος των Θρησκευτικών στο Δημοτικό και στο Γυμνάσιο.
ΦΕΚ 2105/τ. Β’/19-6-2017: Πρόγραμμα Σπουδών του μαθήματος των Θρησκευτικών στο Λύκειο.
Χάντινγκτον, Σ. (1999). Η σύγκρουση των πολιτισμών και ο ανασχηματισμός της παγκόσμιας τάξης. Αθήνα: Terzo Books.
Χριστόπουλος, Δ. (επιμ.). (1999). Νομικά Ζητήματα Θρησκευτικής Ετερότητας στην Ελλάδα. Αθήνα: Κριτική.