Ἡ μοναρχικὴ ἰδέα στὴ μεσαιωνικὴ Σερβία
Περίληψη
L. Mavrommatis
Sur l'idée monarchique en Serbie Médiévale
Après la rupture avec l'empire byzantin et la fondation de la nouvelle unité politique que fut le royaume serbe (Xlle s.), l'Eglise serbe et en particulier le milieu dirigeant des grands centres monastiques assumèrent, pour répondre aux exigences de cette nouvelle réalité la tâche de forger, d'appuyer et de propager l'idée de la monarchie nationale. A cette fin, les moines-intellectuels serbes véhiculant une culture dégageant une vive conscience ethnique et marquée par l'appartenance à la Chrétienté orientale, voire l'Orthodoxie, créèrent dans leurs oeuvres l'image d'un monarque idéal paré de toutes les vertus propres aux illustres personnages de l'Ancien et du Nouveau Testament. En fait, la réalité avait largement contribué à ce que l'on puisse utiliser des éléments puisés à celle-ci pour construire dans l'imaginaire le profile d'un souverain élu de Dieu, guide d'un peuple élu lui aussi, de Dieu.
Contrairement à la Chrétienté latine qui pour consolider l'idéologie monarchique construisit comme instrument de propagande le schéma triparti (les clercs, les guerriers, les travailleurs) ayant à sa tête le monarque, les Serbes, eux, après une longue expérience byzantine croyaient déjà à l'idée monarchique: pour l'appuyer il fallait procéder à la sanctification du roi par le truchement de la vie monacale. Toute fois, toute précaution prise, en dépiste des traces de la tripartition de la société chez les écrivains serbes.
Λεπτομέρειες άρθρου
- Πώς να δημιουργήσετε Αναφορές
-
ΜΑΥΡΟΜΜΑΤΗΣ Λ. (1989). Ἡ μοναρχικὴ ἰδέα στὴ μεσαιωνικὴ Σερβία. Βυζαντινά Σύμμεικτα, 8, 361–370. https://doi.org/10.12681/byzsym.731
- Τεύχος
- ΣΥΜΜΕΙΚΤΑ 8
- Ενότητα
- Άρθρα
Αυτή η εργασία είναι αδειοδοτημένη υπό το CC Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Παρόμοια Διανομή 4.0.
Οι συγγραφείς των άρθρων που δημοσιεύονται στα ΒΥΖΑΝΤΙΝΑ ΣΥΜΜΕΙΚΤΑ διατηρούν τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας επί των άρθρων τους, δίνοντας στο περιοδικό το δικαίωμα της πρώτης δημοσίευσης. Άρθρα που δημοσιεύονται στα ΒΥΖΑΝΤΙΝΑ ΣΥΜΜΕΙΚΤΑ μπορούν να χρησιμοποιούνται ελεύθερα, χωρίς δικαίωμα τροποποίησης (δημιουργία παράγωγου έργου) με αναφορά στο συγγραφέα και στην πρώτη δημοσίευση για μη κερδοσκοπικούς σκοπούς(άδεια Creative Commons 4.0). To Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών διατηρεί το δικαίωμα να δημοσιεύει, να αναπαραγάγει, να παρουσιάζει στο κοινό, να διανέμει και χρησιμοποιεί άρθρα που δημοσιεύονται στα ΒΥΖΑΝΤΙΝΑ ΣΥΜΜΕΙΚΤΑ σε οποιοδήποτε μέσο και μορφή είτε μεμονωμένα είτε ως μέρη συλλογικών έργων, για όλο το χρόνο διάρκειας προστασίας της πνευματικής ιδιοκτησίας και για όλες τις χώρες του κόσμου. Αυτό περιλαμβάνει ενδεικτικά και όχι αποκλειστικά, το δικαίωμα δημοσίευσης των άρθρων σε τεύχη του περιοδικού ΒΥΖΑΝΤΙΝΑ ΣΥΜΜΕΙΚΤΑ, αναπαραγωγής και διανομής μεμονωμένων αντιγράφων των άρθρων, αναπαραγωγής ολόκληρων των άρθρων σε άλλη έκδοση του ΕΙΕ, και αναπαραγωγής και διανομής των άρθρων ή περίληψης αυτών με χρήση πληροφορικού συστήματος αποθετηρίου.
