Αλληλεπιδράσεις μεταξύ των παρασιτοειδών Leptomastix epona και Pseudaphycus flavidulus στον παρασιτισμό του ψευδόκοκκου Pseudococcus viburni


Δημοσιευμένα: янв. 8, 2009
F. Karamaouna
M.J.W. Copland
Περίληψη

Τα είδη Leptomastix epona (Walker) και Pseudaphycus flavidulus (Brèthes) (Hymenoptera: Encyrtidae) είναι ενδοπαρασιτοειδή του ψευδόκοκκου Pseudococus viburni (Signoret) (Hemiptera: Pseudococcidae). Το L. epona είναι μονήρες παρασιτοειδές που κατάγεται από την Ευρώπη και το P. flavidulus είναι πολλαπλό παρασιτοειδές από τη Νότια Αμερική. Μελετήθηκε η ικανότητα των παρασιτοειδών να αναγνωρίζουν μη παρασιτισμένα ενήλικα θηλυκά (ξενιστές) του ψευδόκοκκου από άλλα που έχουν παρασιτιστεί προηγουμένως από άτομα του ίδιου ή του άλλου παρασιτοειδούς (host discrimination), σε διάφορα χρονικά διαστήματα μεταξύ της αρχικής και της επόμενης ωοτοκίας. Ακμαία θηλυκά του L. epona αναγνωρίζουν μη παρασιτισμένους ξενιστές του ψευδόκοκκου από άλλους που έχουν παρασιτιστεί 0-96 ώρες νωρίτερα από διαφορετικό άτομο του ίδιου παρασιτοειδούς επιλέγοντας συχνότερα τους πρώτους έναντι των δεύτερων για ωοτοκία. Ακμαία θηλυκά του P. flavidulus αναγνωρίζουν τους μη παρασιτισμένους ξενιστές από εκείνους που έχουν παρασιτιστεί 0-72 ώρες πριν από άλλο θηλυκό του ίδιου είδους. Επιπλέον παρατηρείται επιπαρασιτισμός από διαφορετικά άτομα του ίδιου είδους (conspecific superparasitism) και στα δύο παρασιτοειδή. Η δευτερογενής αναλογία φύλου (ποσοστό αρσενικών απογόνων) του L. epona και ο αριθμός των απογόνων/ξενιστή του P. flavidulus δεν επηρεάζονται από τον επιπαρασιτισμό. Αντίθετα η δευτερογενής αναλογία φύλου του P. flavidulus είναι μεγαλύτερη στους ξενιστές όπου έχει γίνει επιπαρασιτισμός σε σχέση με αυτούς που έχουν παρασιτιστεί μία μόνο φορά. Το μονήρες παρασιτοειδές L. epona δεν αναγνωρίζει μη παρασιτισμένους ξενιστές από άλλους που έχουν παρασιτιστεί από το P. flavidulus 0-3 ή 24 ώρες νωρίτερα. Αντίθετα το πολλαπλό παρασιτοειδές P. flavidulus αναγνωρίζει μη παρασιτισμένους ξενιστές από άλλους παρασιτισμένους από το L. epona 0-3 ώρες νωρίτερα αλλά ωοτοκεί χωρίς διάκριση σε ξενιστές που έχουν παρασιτιστεί από το L. epona 24 ώρες πριν. Όταν λαμβάνει χώρα πολυπαρασιτισμός (multiparasitism) 0-3 ώρες μετά την πρώτη ωοτοκία, το L. epona υπερέχει στον εσωτερικό ανταγωνισμό ανεξάρτητα από το ποιο παρασιτοειδές έχει ωοτοκήσει πρώτο. Ωστόσο, όταν το διάστημα μεταξύ δύο ωοτοκιών είναι 24 ώρες, η πιθανότητα του απογόνου του P. flavidulus να κερδίσει τον ανταγωνισμό με το L. epona αυξάνεται οποιοδήποτε παρασιτοειδές και να ωοτοκήσει πρώτο. Συζητείται η πιθανή επίδραση του πολυπαρασιτισμού στην συνύπαρξη των δύο παρασιτοειδών στην προοπτική της εισαγωγής ή μαζικής απελευθέρωσης των δύο ειδών για τη βιολογική αντιμετώπιση του ψευδόκοκκου.

Λεπτομέρειες άρθρου
  • Ενότητα
  • Articles
Λήψεις
Τα δεδομένα λήψης δεν είναι ακόμη διαθέσιμα.
Αναφορές
Alphen, J.J.M. van, M.J. van Dijken and J.K. Waage. 1987. A functional approach to superparasitism: host discrimination needs to be learnt. Netherlands Journal of Zoology, 37: 167-179.
Alphen, J.J.M. van and M. Visser. 1990. Superparasitism as an adaptive strategy for insect parasitoids. Annu. Rev. Entomol., 35: 59-79.
Baaren, J. van and J.-P. Nènon. 1996. Intraspecific larval competition in the solitary parasitoids, Apoanagyrus (Epidinocarsis) lopezi and Leptomastix dactylopii. Entomol. Exp. Appl., 81: 325-333.
Ben-Dov, Y. 1994. A Systematic catalogue of the mealybugs of the world (Insecta: Homoptera, Coccoidea: with data on geographical distribution, host Plants, biology and economic importance). Intercept Publications Ltd., Andover, 686 pp.
Bokonon-Ganta, A.H., J.J.M. van Alphen and P. Neuenschwander. 1996. Competition between Gyranusoidea tebygi and Anagyrus mangicola, parasitoids of the mango mealybug, Rastrococcus invadens: interspecific host discrimination and larval competition. Entomol. Exp. Appl., 79:179-185.
Chow, F.J. and M. Mackauer. 1986. Host discrimination and larval competition in the aphid parasite Ephedrus californicus. Entomol. Exp. Appl., 41: 243-254.
Daane, K.M., 1999. Investigation of a cooperative based insectary and augmentation program for grape, longtailed and obscure mealybugs. Pest Management Grants Final Report to the Department of Pesticide Regulation, pp.23.
Daane, K.M., R. Malakar-Kuenen, M. Guillén, W.J. Bentley, M. Bianchi and D. González. 2002. Abiotic and biotic pest refuges hamper biological control of mealybugs in California vineyards. In: The Proceedings of the 1st International Symposium of Biological Control of Arthropods, January 14-18, 2002, U.S.D.A. Forest Service, Honolulu, Hawai, U.S., pp. 573.
Daane, K.M., M. Battany, E. Nelson, M. Cooper, K. Sime, J.R. Hagler. 2004. Investigation of the grape mealybug complex and its natural enemies to improve biological control. American Vineyard Foundation Annual Research Reports Crop Year 2004, pp.30.
DeBach, P. (ed) 1964. Biological Control of Insect Pests and Weeds. Chapman and Hall, London, 844 pp.
Dijken, M.J. van, P. van Stratum and J.J.M. van Alphen. 1993. Superparasitism and sex ratio in the solitary parasitoid Epidinocarsis lopezi. Entomol. Exp. Appl., 68: 51-58.
Dijken, M.J. van and J.K. Waage. 1987. Self and conspecific superparasitism by the egg parasitoid Trichogramma evanescens. Entomol. Exp. Appl., 43: 183-192.
Dorn, S. and N.E. Beckage. 2007. Superparasitism in gregarious hymenopteran parasitoids: ecological, behavioural and physiological perspectives. Physiol. Entomol., 32: 199- 211.
Ehler, L.E. and R.W. Hall. 1982. Evidence for competitive exclusion of introduced natural enemies in biological control. Environ. Entomol., 11: 1-4.
EPPO Standards on Phytosanitary Measures – Safe Use of Biological Control. 2002. List of Biological Control Agents Widely Used in the EPPO Region [PM 3/(2)]. EPPO.
Godfray, H.C.J. 1994. Parasitoids: Behavioural and Evolutionary Ecology. Princeton University Press, Princeton, 473 pp.
Gonzalez, R.H. 1991. Mealybugs (Hom. Pseudococcidae), a new pest problem of japanese plums in Chile. Revista Fruticola, 12: 3-7.
Gutierrez, A.P., P. Neuenschwander and J.J.M. van Alphen. 1993. Factors affecting biological control of cassava mealybug by exotic parasitoids: a ratio dependent supply-demand driven model. J. Appl. Anim. Ecol., 30: 706-721.
Hamilton W.D. 1967. Extraordinary sex ratios. Science 156: 477-488.
Hassell, M.P. and J.K. Waage. 1984. Hostparasitoid population interactions. Annu. Rev. Entomol., 29: 89-114.
Hubbard, S.F., G. Marris, A. Reynolds and G.W. Rowe. 1987. Adaptive patterns in the avoidance of superparasitism by solitary parasitic wasps. J. Anim. Ecol., 56: 387-401.
Huffaker, C.B. and P.S. Messenger. 1976. Theory and Practice of Biological Control. Academic Press, New York, 788 pp.
Islam, K.S. and M.J.W. Copland. 2000. Influence of egg load and oviposition time interval on the host discrimination and offspring survival of Anagyrus pseudococci (Hymenoptera: Encyrtidae), a solitary endoparasitoid of citrus mealybug Planococcus citri (Hemiptera: Pseudococcidae). Bull. Entomol. Res., 90: 69-75.
Jong, P.W. de and J.J.M. van Alphen. 1989. Host size selection and sex allocation in Leptomastix dactylopii, a parasitoid of Planococcus citri. Entomol. Exp. Appl., 50: 161-169.
Kakehashi, N., Y. Suzuki and Y. Iwasa. 1984. Niche overlap of parasitoid systems: its consequence to single versus multiple introduction controversy in biological control. J. Anim. Ecol., 21: 115-131.
Karamaouna, F. 1999. Biology of the parasitoids Leptomastix epona (Walker) and Pseudaphycus flavidulus (Brèthes) and behavioural interactions with the host mealybug Pseudococcus viburni (Signoret). Ph.D. Thesis, University of London, 333 pp.
Karamaouna, F. and M.J.W. Copland. 2000a. Host suitability, quality and host size preference of Leptomastix epona and Pseudaphycus flavidulus, two endoparasitoids of the mealybug Pseudococcus viburni, and host size effect on parasitoid sex ratio and clutch size. Entomol. Exp. Appl., 96: 149-158.
Karamaouna, F. and M.J.W. Copland. 2000b. Oviposition behaviour, influence of experience on host size selection, and niche overlap of the solitary Leptomastix epona and the gregarious Pseudaphycus flavidulus, two endoparasitoids of the mealybug Pseudococcus viburni. Entomol. Exp. Appl., 97: 301-308.
Karamaouna, F. and M.J.W. Copland. 2002. Larval development of the endoparasitoid Leptomastix epona (Hymenoptera: Encyrtidae) and factors influencing egg and larval mortality by encapsulation in the mealybug Pseudococcus viburni (Hemiptera: Pseudococcidae), In: Abstracts of the VIIth European Congress of Entomology, October 7-13, 2002, Thessaloniki, Greece. p. 93.
Lenteren, J.C. van 1976. The development of host discrimination and the prevention of superparasitism in the parasite Pseudeucoila bochei Weld (Hym.: Cynipidae) Netherlands Journal of Zoology, 26: 1-83.
Lenteren, J.C. van 1981. Host discrimination by parasitoids. In: D.A. Nordlund, R.L. Jones & W.J. Lewis (eds). Semiochemicals, their Role in Pest Control. Wiley, New York, pp. 153-180.
Lenteren, J.C. van, K. Bakker and J.J.M. van Alphen. 1978. How to analyse host discrimination. Ecol. Entomol., 3: 71-75.
Mackauer, M., L.E. Ehler and J. Ronald. 1990. Critical Issues in Biological Control. Intercept, Andover, 330 pp.
May, R.M. and M.P. Hassell. 1981. The dynamics of multiparasitoid-host interactions. American Naturalist, 117: 234-261.
Micha, S.G., P.W. Wellings and R. Morton. 1992. Time-related rejection of parasitized hosts in the aphid parasitoid Aphidius ervi. Entomol. Exp. Appl., 62: 155-161.
Minitab Inc. 1995. Minitab User's Guide: Release 10 Xtra for Windows and Macintosh. State College, Pennsylvania.
Panis, A. 1986. Biological features of Pseudococcus affinis, Maskell (Homoptera: Pseudococcidae) as a guideline of its control in water-sprinkled citrus orchards. In: Cavallor and E. DiMartino (eds) Integrated Pest Control in Citrus Groves. Balkema, Rotterdam. pp. 59-65.
Pedata, P.A., M. Giorgini and E. Guerrieri. 2002. Interspecific host discrimination and within competition between Encarsia formosa and E. pergandiella (Hymenoptera: aphelinidae), two endoparasitoids of whiteflies (Heniptera: Aleyrodidae). Bull. Entomol. Res., 92: 521-528.
Phillips, P.A. and C.J. Sherk. 1991. To control mealybugs, stop honeydew-seeking ants. California Agriculture, 45: 26-28.
Pijls, J.W.A.M., K.D. Hofker, M.J. van Staalduinenand and J.J.M. van Alphen. 1990. Interspecific host discrimination and competition by Apoanagyrus (Epidinocarsis) lopezi and A. diversicornis, parasitoids of the cassava mealybug, Phenacoccus manihoti. Mededelingen van de Faculteit Landbouwwetenschappen van deRijksuniversiteit Gent, 55: 405-415.
Potting, R.P.J., H.M. Snellen. and L.E.M. Vet. 1997. Fitness consequences of superparasitism and mechanism of host discrimination in the stemborer parasitoid Cotesia flavipes. Entomol. Exp. Appl., 82: 341-348.
Shuker, D.M. and S.A. West. 2004. Information constraints and the precision of adaptation: Sex ratio manipulation in wasps. Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America, 101: 10363-10367.
Smith, H.S. 1929. Multiple parasitism: its relation to the biological control of insect pests. Bull. Entomol. Res., 20: 141-149.
Suzuki Y. and Y. Iwasa. 1980. A sex ratio theory of gregarious parasitoids. Res. Popul. Ecol., 22: 366-382.
Turnbull, A.L. and D.A. Chant. 1961. The practice and theory of biological control of insects in Canada. Can. J. Zool., 39: 697-753.
Ueno, T. 1999. Multiparasitism and host feeding by solitary parasitoid wasps (Hymenoptera: Ichneumonidae) based on the pay-off from parasitized hosts. Behaviour, 92: 601-608.
Waage, J.K. 1986. Family planning in insect parasitoids. In: J.K. Waage and D. Greathead (eds). Insect Parasitoids. Academic Press, London. pp. 63-95.
Wai, K.M.and K. Fujii. 1990. Intraspecific larval competition among wasps parasitic of bean weevil larvae. Res. Popul. Ecol., 32: 85-98.
Wang, X.G. and R.H. Messing. 2004. Two different life-history strategies determine the competitive outcome between Dirrhinus giffardii (Chalcididae) and Pachycrepoideus vindemmiae (Pteromalidae), ectoparasitoids of cyclorrhaphus Diptera. Bull. Entomol. Res., 94: 473-480.
Werren, J.H. 1980. Sex ratio adaptations to local mate competition in a parasitic wasp. Science 208: 1157-1159.
Williams, D.J. 1962. The British Pseudococcidae. Bulletin of British Museum (Natural History), London, No 12. pp. 1-79.