Η Χρησιμοποίηση του Κηφηνογόνου στον Έλεγχο της Βαρροϊκής Ακαρίασης των Μελισσών στην Ελλάδα


Δημοσιευμένα: Jan 8, 1984
L.A. Santas
D.M. Lazarakis
Περίληψη

Η εργασία αυτή άρχισε το χειμώνα του 1981-82 και χρησιμοποιήθηκαν για το σκοπό αυτό είκοσι μελισσοσμήνη (δέκα σαν μάρτυρας). Στα μελισσοσμήνη αυτά έγινε μια εντατική θεραπεία με σκονίσματα μαλαθείου στη διάρκεια του ανωτέρω χειμώνα, με αποτέλεσμα η προσβολή των από το άκαρι σχεδόν να μηδενισθεί. Το Δεκέμβριο του 1982, χωρίς να μεσολαβήσει κάποια άλλη θεραπευτική αγωγή, τα δέκα μελισσοσμήνη που θα γινόταν ο πειραματισμός παρουσίαζαν μια μικρή προσβολή στις μέλισσες σε ποσοστό που κυμαίνονταν από 0.4-2,7% και μόνο μια κυψέλη είχε μια σχετικά μεγάλη προσβολή 8,2%.
Την άνοιξη του 1983 κατ' αρχάς αφαιρέθηκε και καταστράφηκε ο φυσικός κηφηνογόνος και στη συνέχεια στους μήνες Απρίλιο, Μάϊο, Ιούνιο αφαιρούνταν μετά από 20-25 ημέρες οι κηφηνοκηρήθρες που κτίσθηκαν ή οι κτισμένες οι οποίες και ξανατοποθετούνταν. Το ίδιο επαναλήφθηκε και την άνοιξη του 1984. Στο χρονικό διάστημα που κάλυπτε την άνοιξη και μέρος του θέρους του 1983 και 1984 χρησιμοποιήθηκαν από τα μελισσοσμήνη και συνεπώς λειτούργησαν σαν παγίδες, σε μερικά 1, σ* άλλα 1,5 ή 2 ή 3 και σε ορισμένα 4 κηφηνοκηρήθρες.
Στις 31.7.84 η προσβολή στις μέλισσες κυμαίνονταν από 0-7% ενώ στον εργατικό γόνο από 0-17%. Από τις ενδείξεις αυτές διαφαίνεται ότι από τα 10 μελισσοσμήνη που χρησιμοποιήθηκαν στην ερευνητική αυτή εργασία και πού άρχισε τον χειμώνα του 1981-82, τα 6, δηλαδή το 60%, ύστερα από 2V2 σχεδόν χρόνια από την καταπολέμηση παρουσίαζαν ακόμη μια πολύ χαμηλή προσβολή έτσι ώστε αυτά να είναι παραγωγικά ακόμη για μεγάλο χρονικό διάστημα. Στο ένα χρειάσθηκε να γίνει καταπολέμηση το χειμώνα 1983-84, δηλαδή μετά από 2 χρόνια, και στα υπόλοιπα 3 το χειμώνα 1984-85, δηλαδή μετά από 3 χρόνια.
Αντίθετα, τα δέκα μελισσοσμήνη που χρησιμοποιήθηκαν σαν μάρτυρας και στα οποία δεν έγινε καμιά θεραπευτική αγωγή, η προσβολή τους από το άκαρι τον Αύγουστο του 1983 έφθασε στα όρια της καταστροφής.
Από τα ερευνητικά δεδομένα αυτής της εργασίας διαφαίνεται ότι μπορεί να γίνει έλεγχος της Βαρροϊκής ακαρίασης με τη χρησιμοποίηση του κηφηνογόνου σε μελισσοσμήνη με μικρή αρχική προσβολή.

Λεπτομέρειες άρθρου
  • Ενότητα
  • Articles
Λήψεις
Τα δεδομένα λήψης δεν είναι ακόμη διαθέσιμα.
Αναφορές
Griffiths, D. Α., J. Gray and F. Pegazzano. 1984. Varroa: the acarologist's view. In. Proceedings of E.E.C. Experts' Group Meeting on "Varroa jacobsoni Ouds affecting honey bees: present status and needs'. Wageningen. February 7-9, 1983: 79-83.
Grobov, O.F. 1977. Varroasis in bees. In, Proceedings of the Meeting on "Varroasis, a honeybee disease". Sofia Bulgaria, March 8-13, 1976. Apimondia Publishing House, Romania: 46-90.
Knobclspies. F. 1984. Die Biologische Varroabekämpfung aus der Sicht eines Praktikers. Die Biene 84: 344-347.
Ruttner. F. and N. Koeniger. 1979. Experiments to eliminate Varroa mite by biological methods. 27th Intern. Congr. of Apiculture of Apimondia. Apimondia Publishing
House, Romania: 366-368. Santas. L. A. 1984. Varroa disease in Greece and its control with Malathion. In, Proceedings of E.E.C. Experts' Group Meeting on "Varroa jacobsoni Ouds affecting honey bees: present status and needs". Wageningen February 7-9, 1983: 73-76.
Santas, L.A. and D.M. Lazarakis. 1984. The use of drone brood in the control of Varroa disease of bees. Nea Melissa 10-11: 7-10 (in Greek).
Santas, L.A., D.M. Lazarakis and P.J. Choustoulakis. 1984. Comparative studies on various compounds and pesticides for the control of Varroa disease. Nea Melissa 8-9: 5-12 (in Greek).
Schub. Α.. Ν. Koeniger and F. Ruttner. 1983. Drohnenbrut als Varroa-Falle. Die Biene 83: 58-60.
Toshkoff, Α., S. Nedyalkoff, M. Shabanoff and I. Toshkoff. 1979. New directions in the study of Varroa disease and its controll. In. Proceedings of the Seminar on "Prophylaxis and control of Varroa desease". Bucharest Romania. August 21-24, 1978. Apimondia Publishing House. Romania: 31-35.
Τα περισσότερο διαβασμένα άρθρα του ίδιου συγγραφέα(s)