Περί της Μεθοδολογίας της Αναλυτικής Μεθόδου: Ιστορία, ΕΠιστημολογικές προεκτάσεις, Στάδια


Δημοσιευμένα: Dec 5, 2018
Konstantinos Papageorgiou
Demetrios E. Lekkas
Περίληψη

Σε αυτή την εργασία επιχειρούμε να διαχειριστούμε με επάρκεια ένα από τα κρίσιμα βασικά χαρακτηριστικά της επιστήμης, διεισδύοντας  σε έναν από τους δύο ακρογωνιαίους λίθους που υποβαστάζουν το συνολικό δόμημά της, όντας στη βάση του πλέγματος της θεωρητικής και εφαρμοσμένης επιστημονικής μεθόδου: πρόκειται για τη συνιστώσα μεθοδολογία που είναι συνοπτικά γνωστή υπό την επωνυμία «αναλυτική μέθοδος». Σε αυτήν την προσπάθεια, ωστόσο, γίνεται σύντομα προφανές ότι οι άμεσες ομοιότητες, αμοιβαιότητες και συμπληρωματικότητες με τον άλλο ακρογωνιαίο λίθο, γνωστό και υπό την επωνυμία «αφηρημένη μέθοδος», πρέπει επίσης να καθοριστούν ταυτόχρονα. Οι δύο μοιράζονται τις ίδιες ανάγκες και συμπεριφορές, ενώ πρέπει επίσης να είναι αμοιβαία αποσαφηνισμένες και πλαισιωμένες ως προς τις εσωτερικές συνεκτικές και αμοιβαίες αντιθέσεις τους, ώστε να διασφαλίζεται η ορθή θεωρητική τους κάλυψη, η εποικοδομητική εφαρμογή και η αμοιβαία στεγανότητα συνολικά.

Έτσι, και οι δύο καταλήγουν να συζητούνται εν παραλλήλω. Προς τον σκοπό αυτό, αναζητούνται, εκφράζονται και προβάλλονται απλές και διαισθητικά ελκυστικές προτάσεις όσον αφορά τα βασικά χαρακτηριστικά τους, το εύρος και τα όριά τους, τόσο γενικά όσο και, κυρίως, ειδικά μεταξύ τους. Προσδιορίζονται τα καθοριστικά τους σημεία και οι βασικές απαιτούμενες προδιαγραφές τους, προτείνονται τα λειτουργικά τους πρότυπα και προδιαγράφονται τα στάδια της εφαρμογής τους, σύμφωνα με μια σκιώδη, μεν, αλλά αυστηρή σταδιακή διαδικασία διάσπασης και συναρμολόγησης, με προέλευση από τη στοιχειώδη συνδυαστική ανάλυση και θεωρία συνόλων. Όλα αυτά απεικονίζονται στα ακολουθητέα σχηματικά στάδια σε δύο διαφωτιστικά αναλυτικά παραδείγματα, επιλεγμένα  έτσι ώστε να μετέχουν κρίσιμων όψεων του αφαιρετικού σκέλους.

Δύο συναφή ζητήματα προσεγγίζονται κατά την πορεία διά μέσου του παρόντος τόνου αναζήτησης, δηλαδή εκείνα που αφορούν βασικές προϋποθέσεις της χρησιμοποιούμενης λογικής, όσο και της σύγχυσης και διγλωσσίας που υποκρύπτονται στον όρο «θεωρία» (αντιπβ. «θεωρίες») αλλά και της συνακόλουθης γλωσσογενούς αμφισημίας ως προς τις έννοιες. Σχετικά πάλι με το βασικό μας θέμα, η ανάλυση είναι η διάσπαση μιας  «οντότητας» στα «συστατικά» της, και η σύνθεση είναι η ανάδρομη προς αυτήν λειτουργία, ή η «επιστροφή» από τα «συστατικά» πίσω στην «οντότητα». Ομοίως, η «αφαίρεση» είναι η πορεία από μίαν οντότητα προς τους «εμφωλευμένους» αναβαθμούς αλληλοδιάδοχων όλο και γενικότερων κατηγοριών, ενώ η «δομή» είναι η επιστροφή από τις γενικότερες κατηγορίες προς όλο και στενότερες εμπεριεχόμενες συλλογές οντοτήτων, με τρόπο ώστε η κάθε μία τους να εμφανίζει  ομοιόμορφα «μερικές εκδηλώσεις» του εν λόγω κατηγορικού χαρακτηριστικού.

Το σημασιολογικό πλαίσιο και οι συνολοθεωρητικές του επιπτώσεις είναι υψίστης σημασίας εδώ. Ό,τι ορισμικά λαμβάνεται ως ενότητα, στην κάθε περίπτωση, είναι θέμα επιλογής και αμοιβαίας και δεσμευτικής συμφωνίας μεταξύ των μερών που διεξάγουν τη μελέτη και την επ' αυτής συζήτηση. Πέρα από αυτό, μιλώντας πιο σχηματικά, η αναλυτική μέθοδος αφορά «ανατομικές αυτοψίες» εντός ενοτήτων που αποτελούν στοιχεία ή μέλη συνόλων, ενώ η αφαιρετική μέθοδος αφορά χαρακτηριστικά κατηγορήματα που συνδέουν σύνολα τέτοιων «ενοτήτων» και των εμφωλευμένων υπερ- και υποσυνόλων τους. Κλείνουμε σκιαγραφώντας την κατά στάδια εφαρμογή της μεθόδου, όπως αυτή φαίνεται παραδειγματικά σε δύο μελέτες περιπτώσεων: μία από το χώρο των Πολιτιστικών Μελετών, σχετικά με ένα μοντέλο εστιασμένο  στην πρωτογενή τριφυή τελετουργία των παραστατικών τεχνών [ΚΛΜ], το οποίο παρουσιάζεται ολόκληρο μαζί με την επιπλέον κάλυψη μερικών καίριων παράπλευρων θεμάτων και συνοδεύεται από βασικές σκέψεις για το τριμελές σύνολο των υλικών ή αποτελεστικών τεχνών [ΧΨΩ], ενώ ακολουθεί μελέτη περίπτωσης από τη Βιοηθική, σχετικά με όλα τα πιθανά μερικά και συνδυαστικά συστατικά σε μοντέλα συγκατάθεσης.

Λεπτομέρειες άρθρου
  • Ενότητα
  • Φορέας Έκδοσης
Λήψεις
Τα δεδομένα λήψης δεν είναι ακόμη διαθέσιμα.
Βιογραφικά Συγγραφέων
Konstantinos Papageorgiou, Department of Informatics, Ionian University Applied Philosophy Lab, University of Athens

Post-doc researcher, Department of Informatics, Ionian University

Demetrios E. Lekkas, Hellenic Open University

ex-Academic of Hellenic Open University, Patras Greece 

Αναφορές
Berg, J.W., Appelbaum, P.S., Lidz, C.W., & Parker, L.S. (2001). Informed Consent: Legal Theory and Clinical Practice (2nd ed.). Oxford University Press.
Cajori, F. (1893). A History of Mathematics (1909th ed.). New York: The Macmillan Company.
Carmi, A. (2003). Informed Consent. (A. Carmi, Ed.). Haifa: Israel National Commission for UNESCO.
Eyal, N. (2011). Informed Consent. Retrieved from http://plato.stanford.edu/entries/informed-consent/#IdeCon
Heath, S.T.L. (1921). A History of Greek Mathematics. Clarendon Press.
Hodgkin, L. (2005). A History of Mathematics: From Mesopotamia to Modernity. OUP Oxford.
Hume, D. (1889). The Natural History of Religion. London: A. and H. Bradlaugh Bonner. Published by eBooks Adelaide.
Λέκκας, Δ. (2003a). Αναλυτική μέθοδος και αφηρημένη σκέψη. In (multiple authors): Επισκόπηση Ελληνικής Μουσικής και Χορού (vol. A pp. 83-114). Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο.
Λέκκας, Δ. (2003b). Το πρωτογενές δρώμενο: ιστορική βάση και λειτουργίες. In (multiple authors): Επισκόπηση Ελληνικής Μουσικής και Χορού (vol. A pp. 207-223). Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο.
Λέκκας, Δ. (2003c). Προς μιαν επιστημονική θεωρητική επισκόπηση του χορού. In (multiple authors): Επισκόπηση Ελληνικής Μουσικής και Χορού (vol. D pp. 175-214). Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο.
Λέκκας, Δ., Μερμίγκη, Δ., Παπαγεωργίου, Κ., Περιστέρης, Φ., & Χαντζής, Φ. (2018). Προς μια Δομική Θεωρία της Τέχνης. Athens: ΔΡΟΜΩΝ.
Miller, F.G., & Wertheimer, A. (2010). The ethics of consent: theory and practice. Oxford University Press.
Netz, R. (2003). The Shaping of Deduction in Greek Mathematics: A Study in Cognitive History.
Papageorgiou, K.G. (2017a). The Subtle Colourings of (Informed) Consent in Performance Enhancement: Implications for Expertise. Philosophy Study, 7(4), 197–203.
Papageorgiou, K.G. (2017b). The Subtle Colourings of (informed) Consent in Sports Doping. In 12th World Conference Bioethics, Medical Ethics and Health Law. Limassol, Cyprus.
Papageorgiou, K.G. (2017c). Therapy, Consent and Autonomy in Perspective. In 20 years after the Oviedo Convention on Human Rights and Biomedicine. Thessaloniki, Greece: Thessaloniki Conference. Retrieved from https://www.thessaloniki-conference2017.es/
Papageorgiou, K.G. (2018). Magical Thinking. Athens: λεξίτυπον. Retrieved from www.distalmethod.com
Παπαγεωργίου, Κ.Γ., & Λέκκας, Δ.E. (2014). Επιστήμη και (vs) Scientia. In Φιλοσοφία, Φυσικές Επιστήμες, Βιοηθική. Αθήνα. Retrieved from http://deeaef.gr/wp-content/uploads/2016/04/Papageorgiou-Lekkas-full-text.pdf
Τα περισσότερο διαβασμένα άρθρα του ίδιου συγγραφέα(s)