Ασημάκης και Ανδρέας Ζαΐμης στη μυστική Συνέλευση της Βοστίτσας Επαναστατικές ανατροπές τον Γενάρη του 1821
Περίληψη
Assimakis et Andréas Zaimis à l’assemblée secrète de Vostitsa. Retournements révolutionnaires en janvier 1821
Du 26 au 29 janvier 1821, une assemblée secrète du Comité dirigeant de la Société des Amis (Philiki Hétairia) du Péloponnèse a été convoquée à Vostitsa (Aigion). L’Archimandrite Grigorios Dikaios (Papaflessas) y était présent, en tant que « représentant du Commissaire en chef de l’Autorité Suprême » de l’Hetairie, chargé, depuis l’année précédente, de l’organisation et de la direction du soulèvement au Péloponnèse. Les membres du Comité exécutif de l’Hetairie à Patras ont également participé à l’assemblée, ainsi qu’un certain nombre de primats des communes des vilaets de Patras, Vostitsa et Kalavryta, sélectionnés sans critère bien précis. En tout cas il s’agissait de membres initiés de l’Hétairie, de personnes plutôt proches au groupe local dominant de celle-ci. L’Assemblée
de Vostitsa est considérée par l’historiographie de la Révolution Hellénique comme le lieu du conflit entre le révolutionnaire ardent qu’était l’Archimandrite Papaflessas et l’Evêque de Patras Germanos, chef du Comité de l’Hétairie au Péloponnèse, qui hésitait et revendiquait de meilleures conditions matérielles pour l’organisation du soulèvement et la déclaration, sans équivoque, du soutien politique de la Russie. Cependant, et malgré cette discorde fondamentale, l’Assemblée de Vostitsa a abouti, apparemment, à un compromis nébuleux mais qui, pour l’essentiel, impliquait la décision d’entamer le Combat conformément aux plans de
l’Hétairie et même à la date du 25 mars 1821, déjà fixée. La suite des évènements révolutionnaires confirme l’hypothèse d’un aboutissement consensuel de l’Assemblée de Vostitsa et l’auteur de cette étude décèle les deux personnes, à savoir Andréas Zaimis et son ami intime Andréas Londos, qui ont été les facteurs principaux du changement des esprits au sein de l’Assemblée, de la neutralisation des oppositions et des hésitations, et du fait que l’esprit de la révolte a finalement prévalu. Sur le plan individuel, tous les deux émergent de cette étude comme récepteurs des messages des Lumières Grecques, mais aussi en tant que personnes qui manifestent une disponibilité liée à leur jeune âge et à l’enthousiasme provoqué au cours des travaux de l’Assemblée de Vostitsa par l’ardeur et l’éloquence de Papaflessas. On ne peut pas affirmer qu’il s’agit là d’une manifestation du conflit de générations typique des élites provinciales du système communal de l’Empire Ottoman ; cependant, si on la met en relation avec d’autres phénomènes analogues de radicalisme de l’époque, cette disponibilité démontre la multitude des courants d’idées qui travaillaient
la société hellénique émergeante.
Λεπτομέρειες άρθρου
- Πώς να δημιουργήσετε Αναφορές
-
Παναγιωτόπουλος Β. (2024). Ασημάκης και Ανδρέας Ζαΐμης στη μυστική Συνέλευση της Βοστίτσας: Επαναστατικές ανατροπές τον Γενάρη του 1821. Ο Ερανιστής, (30), 599–636. https://doi.org/10.12681/er.36132
- Ενότητα
- Μελετήματα
Αυτή η εργασία είναι αδειοδοτημένη υπό το CC Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Παρόμοια Διανομή 4.0.
Πνευματικά δικαιώματαΟι συγγραφείς των άρθρων που δημοσιεύονται στον ΕΡΑΝΙΣΤΗ διατηρούν τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας επί των άρθρων τους, δίνοντας στο περιοδικό το δικαίωμα της πρώτης δημοσίευσης. Άρθρα που δημοσιεύονται στον ΕΡΑΝΙΣΤΗ μπορούν να χρησιμοποιούνται ελεύθερα για μη κερδοσκοπικούς σκοπούς, χωρίς δικαίωμα τροποποίησης (δημιουργία νέου παράγωγου έργου) και με αναφορά πάντοτε στον συγγραφέα και στην πρώτη δημοσίευση (άδεια Creative Commons 3.0). Ο Όμιλος Μελέτης του Ελληνικού Διαφωτισμού (ΟΜΕΔ) διατηρεί το δικαίωμα να δημοσιεύει, να αναπαραγάγει, να παρουσιάζει στο κοινό, να διανέμει και να χρησιμοποιεί άρθρα που δημοσιεύονται στον ΕΡΑΝΙΣΤΗ σε οποιοδήποτε μέσο και μορφή, είτε μεμονωμένα είτε ως μέρος συλλογικών έργων, για ολόκληρο το χρόνο διάρκειας προστασίας της πνευματικής ιδιοκτησίας και για όλες τις χώρες του κόσμου. Αυτό περιλαμβάνει, ενδεικτικά και όχι αποκλειστικά, το δικαίωμα δημοσίευσης των άρθρων σε τεύχη του περιοδικού Ο ΕΡΑΝΙΣΤΗΣ, αναπαραγωγής και διανομής μεμονωμένων αντιγράφων των άρθρων, αναπαραγωγής ολόκληρων των άρθρων σε άλλη έκδοση του ΟΜΕΔ, και αναπαραγωγής και διανομής των άρθρων ή περίληψης αυτών με χρήση πληροφορικού συστήματος αποθετηρίου.