Detailed archaeomagnetic study of a ceramic workshop at Kato Achaia: New directional data and archaeomagnetic dating in Greece.

Περίληψη

Στην παρούσα εργασία παρουσιάζονται τα αποτελέσματα από την αρχαιομαγνητική μελέτη δυο αρχαίων κλιβάνων που ανακαλύφθηκαν στην Κάτω Αχαΐα. Σύμφωνα με τα ευρήματα της αρχαιολογικής ανασκαφής, οι δυο αυτοί κλίβανοι αποτελούσαν μέρος ενός μεγαλύτερου κεραμικού εργαστηρίου που λειτουργούσε στην περιοχή, πιθανότατα για  την  παραγωγή  τούβλων  ή  κεραμικών.  Συστηματική  αρχαιομαγνητική δειγματοληψία πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με τους αρχαιολόγους και συνολικά λήφθηκαν 9 δείγματα από τον πρώτο κλίβανο (KL3) και 12 από τον δεύτερο (KL5). Συστηματικές   μετρήσεις   της   μαγνητικής   ορυκτολογίας   των   δειγμάτων πραγματοποιήθηκαν με σκοπό τον καθορισμό του  βασικού φορέα της μαγνήτισης των δειγμάτων.  Η  διεύθυνση  της  Χαρακτηριστικής  Παραμένουσας  Μαγνήτισης καθορίστηκε κατόπιν ανάλυσης της κύριας συνιστώσας μαγνήτισης και οι μέσες τιμές διεύθυνσης για τους δυο κλιβάνους υπολογίστηκαν σύμφωνα με την στατιστική του Fisher.  Η  ηλικία  των  κλιβάνων  υπολογίστηκε  χρησιμοποιώντας τις  πιο  σύγχρονες εξελίξεις στην αρχαιομαγνητική έρευνα και κατόπιν σύγκρισης της διεύθυνσης των XLVII, No 3 – 1279 κλιβάνων  με  τις  καμπύλες  αναφοράς,  όπως  αυτές  υπολογίστηκαν  από  το SCHA  .DIF  .3K  γεωμαγνητικό μοντέλο που περιγράφει την μεταβολή του μαγνητικού πεδίου στον Ευρωπαϊκό χώρο. Τα αποτελέσματα της αρχαιομαγνητικής χρονολόγησης συμφωνούν  πολύ  ικανοποιητικά  με  τις  αρχαιολογικές  ενδείξεις  για  την  περίοδο χρήσης  των  κλιβάνων  και  υποδεικνύουν  ότι  οι  κλίβανοι ήταν  σε  χρήση  κατά την διάρκεια της ελληνιστικής περιόδου και εγκαταλείφτηκαν προς το τέλος αυτής.