“KARYSTÍA LÍTHOS”: A TIMELESS STRUCTURAL ORNAMENTAL STONE
Περίληψη
Karystía Líthos (= Stone of Karystos) is a widely used structural material since archaic times. It has been used in various constructions, considered to date before 700 BC or before the Trojan War or even as early as the Neolithic Age. The term “Karystía Líthos”, mentioned by Strabo, Pliny et al., includes cipollino marble, slates etc. Their main mineralogical constituent is calcite and their colour depends on the secondary and accessory minerals. This paper examines the timelessness of Karystía Líthos, focusing on the determination of its physical - mechanical and aesthetic characteristics. The natural stone properties are classified into those characterizing the material, and those determining the suitability of the stone for various special uses. Those properties were determined according to Standard EN 12326-2 “Slate and stone products for discontinuous roofing and cladding - Part 2: Methods of test”. The results were statistically analyzed, in order to draw relevant practical conclusions. The physical - mechanical properties of Karystía Líthos, on which its endurance through time and under mechanical stresses is depending, and its aesthetics, render it a widely applied ornamental stone to-date.
Λεπτομέρειες άρθρου
- Πώς να δημιουργήσετε Αναφορές
-
Laskaridis, K., & Patronis, M. (2010). “KARYSTÍA LÍTHOS”: A TIMELESS STRUCTURAL ORNAMENTAL STONE. Δελτίο της Ελληνικής Γεωλογικής Εταιρείας, 43(5), 2475–2484. https://doi.org/10.12681/bgsg.11649
- Ενότητα
- Βιομηχανικά Ορυκτά και Πετρώματα
Αυτή η εργασία είναι αδειοδοτημένη υπό το CC Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση 4.0.
Οι συγγραφείς θα πρέπει να είναι σύμφωνοι με τα παρακάτω: Οι συγγραφείς των άρθρων που δημοσιεύονται στο περιοδικό διατηρούν τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας επί των άρθρων τους, δίνοντας στο περιοδικό το δικαίωμα της πρώτης δημοσίευσης. Άρθρα που δημοσιεύονται στο περιοδικό διατίθενται με άδεια Creative Commons 4.0 Non Commercial και σύμφωνα με την οποία μπορούν να χρησιμοποιούνται ελεύθερα, με αναφορά στο/στη συγγραφέα και στην πρώτη δημοσίευση για μη κερδοσκοπικούς σκοπούς. Οι συγγραφείς μπορούν να: Μοιραστούν — αντιγράψουν και αναδιανέμουν το υλικό με κάθε μέσο και τρόπο, Προσαρμόσουν — αναμείξουν, τροποποιήσουν και δημιουργήσουν πάνω στο υλικό.