ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΟΣΟΣΤΟΥ ΤΟΥ ΑΜΟΡΦΟΥ ΥΛΙΚΟΥ ΜΕ ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΠΕΡΙΘΛΑΣΙΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΑΚΤΙΝΩΝ-Χ


Δημοσιευμένα: Ιαν 1, 2004
Ν. Καντηράνης
Α. Στέργιου
Α. Φιλιππίδης
Α. Δρακούλης
Περίληψη

Πρότυπα μίγματα άμορφου υλικού (ηφαιστειακό γυαλί) και κρυσταλλικής φάσης (ισόποσα συμμετείχαν μοντομοριλλονίτης, μοσχοβίτης, χιουλανδίτης, χαλαζίας και ασβεστίτης) προετοιμάστηκαν στις ακόλουθες κατά βάρος αναλογίες μετά από ζύγιση: 100-0, 75-25, 50-50, 25-75 και 0-100, αντίστοιχα και μελετήθηκαν με τη μέθοδο της περιθλασιμετρίας ακτίνων-Χ κόνεως (Powder X-Ray Diffraction). Από τα περιθλασιογράμματά τους και με τη χρήση δύο διαφορετικών τεχνικών υπολογίστηκε το ποσοστό του άμορφου υλικού. Τα δύο ακραία πρότυπα μίγματα αποτέλεσαν τα μίγματα αναφοράς. Κατά την πρώτη τεχνική προσδιορίστηκε από το περιθλασιόγραμμα το εμβαδόν της πλατύκυρτης ανάκλασης του άμορφου υλικού και προέκυψε αναλογικά με το πρότυπο μίγμα 100:0 το ποσοστό του, ενώ κατά τη δεύτερη εκτιμήθηκε η κρυσταλλικότητα του κάθε πρότυπου μίγματος και εξ αυτής προέκυψε το ποσοστό του άμορφου υλικού. Βρέθηκε ότι μεταξύ των δύο τεχνικών υπάρχει πολύ καλή ταύτιση και η απόκλιση τους σε σχέση με τις πραγματικές τιμές κυμάνθηκε στο ±3 % κ.β. Η ποσοστιαία αναλογία των ορυκτών της κρυσταλλικής φάσης με βάση τις τιμές που προέκυψαν από την εφαρμογή του συντελεστή απορρόφησης μάζας είναι σε πολύ καλή συμφωνία με τις πραγματικές. Η μέθοδος της περιθλασιμετρίας ακτίνων-Χ μπορεί να αποτελέσει ένα πολύ καλό εργαλείο για τον ημιποσοτικό προσδιορισμό του άμορφου υλικού που περιέχεται σε ένα δείγμα.

Λεπτομέρειες άρθρου
  • Ενότητα
  • Ορυκτολογία και Κρυσταλλογραφία
Λήψεις
Τα δεδομένα λήψης δεν είναι ακόμη διαθέσιμα.
Αναφορές
Bye, CG., 1983. Portland cement: Composition, Production and Properties, Oxford, Pergamon Press, 149 p.
Guinier, Α., 1963. X-Ray diffraction in crystals, impeded crystals and amorphous bodies, San Francisco, Freeman H.W. and Company, 378 p.
Kantiranis, N., Tsirambides, Α., Filippidis, Α., and Christaras, Β., 1999. Technological characteristics of the calcined limestone from Agios Panteleimonas, Macedonia, Greece. Materials & Structures 32, 546-551.
Kantiranis, N., Filippidis, Α., Mouhtaris, Th., Charistos, D., Kassoli-Foumaraki, Α., Tsirambidis, Α., 2002. The uptake ability of the Greek natural zeolites. Zeolite'02, 6th Int. Conf. Natural Zeolites (Thessaloniki Jun.02), Ext. Abs, 155-156.
PC-APD, 1994. Software for automated powder diffraction, version 3.6, The Netherlands, Philips Analytical XRay B.V.
Stergiou, Α., 1995. "CRYSV. Program for crystallinity determination, byXRD profile fitting. Thessaloniki, Department of Physics, Aristotle University of Thessaloniki.
Zussman, J., 1977. Physical methods in determinative mineralogy, London, Academic Press, 720 p.
Vasely, V., and Pekarek, V., 1972. Synthetic inorganic ion-exchangers: 1. Hydrous oxides and acidic salts of multivalent metals, Talanta 19(3), 219-262
Τα περισσότερο διαβασμένα άρθρα του ίδιου συγγραφέα(s)