Ο κίνδυνος πλημμύρων από τον χείμαρρο Διακονιάρη του πολεοδομικού συγκροτήματος της πόλεως των Πατρών, ΒΔ Πελοπόννησος, Ελλάδα
Περίληψη
Οι κίνδυνοι από τις φυσικές καταστροφές, τις τελευταίες δεκαετίες έχουν αυξηθεί σημαντικά σε εθνική και παγκόσμια κλίμακα. Η αύξηση του κινδύνου από τα καταστροφικά φαινόμενα έρχεται ως φυσικό επακόλουθο, αφ' ενός των μορφοκλιματικών αλλαγών και αφ' ετέρου της έντονης και άναρχης αστικοποίησης πολλών περιοχών. Οι κοινωνικοοικονομικές επιπτώσεις που προκύπτουν από ένα τέτοιο γεγονός είναι δυσμενείς και μεγάλες. Στο πεδίο των φυσικών καταστροφών ανήκουν τα πλημμυρικά φαινόμενα, που συνδέονται άμεσα και με γεωμορφολογικές παραμέτρους που επηρεάζουν την αστάθεια των ποταμών. Το φυσικό ποτάμιο σύστημα ελέγχεται απο πολλές μεταβλητές που συνδέονται με φυσικούς και ανθρωπογενείς παράγοντες όπως η δυναμική των πλημμυρικών φαινομένων καθώς η ταχύτητα εξέλιξης τους ποικίλλει ανάλογα και με τις τοπικές μορφοκλιματικές συνθήκες που επικρατούν. Η τρωτότητα μιας περιοχής συνδέεται άμεσα με τη μορφολογική αστάθεια λόγω εξέλιξης αυτής της ίδιας γεωμορφής και είναι ιδιαίτερα υψηλή σε καΐΌΐκούμενες^ριοχέςτκ;πφισσότερες φορές. Οι επιπτώσεις από την επικρατούσα αστάθεια ης περιοχής έχουν ως επακόλουθο αποτέλεσμα κοινωνικοοικονομικές ζημίες όπως απώλεια ζωής, ιδιοκτησίας ή υπηρεσιών . Ο Διακονιάρης είναι ένας εφήμερος χείμαρρος Μεσογειακού τύπου, 4πς τάξης κατά Horton, έχει ένα μήκος περίπου 11 Km και η λεκάνη απορροής του έχει εμβαδόν περίπου 12 Km2. Η τοπογραφική κλίση της λεκάνης είναι 17° μοίρες στα υψηλότερα τμήματα της λεκάνης και καταλήγει ως και 1° μοίρα στο αλλουβιακό πεδίο του. Διασχίζει το ΝΔ τμήμα του πολεοδομικού συγκροτήματος της πόλεως των Πατρών με διεύθυνση Α- Δ. και εκβάλει στον Πατραϊκό κόλπο. Η περιοχή του πολεοδομικού συγκροτήματος της Πάτρας έχει ένα μέσο ετήσιο ύψος βροχόπτωσης που κυμαίνεται από 698,5 έως 747.3 mm. Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού ο χείμαρρος είναι απόλυτα ξηρός. Το φθινόπωρο και το χειμώνα μετά από έντονη και παρατεταμένη βροχόπτωση η ροή αυξάνεται εντυπωσιακά έως επικίνδυνα και ο χείμαρρος πλημμυρίζει ιδιαίτερα στο μεσαίο τμήμα του εκεί που η ανθρώπινη παρέμβαση είναι αρκετά έντονη και ιδιαίτερα στην κοίτη του. Το πλημμυρικό αποτέλεσμα έχει οδηγήσει σε καταστροφή περιουσιών και απώλεια ζωών το Δεκέμβριο του 2001. Οι ζημίες οφείλονται κυρίως στην απουσία ορθών γεωλογικών και γεωμοφολογικών μελετών για τη διαχείριση του χείμαρρου που έκαναν αισθητή την απουσία τους ιδιαίτερα μετά το 1960 κατά τη διάρκεια της μεγάλης αστικής ανάπτυξης της πόλης των Πατρών.
Λεπτομέρειες άρθρου
- Πώς να δημιουργήσετε Αναφορές
-
ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΣ Λ. (2005). Ο κίνδυνος πλημμύρων από τον χείμαρρο Διακονιάρη του πολεοδομικού συγκροτήματος της πόλεως των Πατρών, ΒΔ Πελοπόννησος, Ελλάδα. Δελτίο της Ελληνικής Γεωλογικής Εταιρείας, 38, 69–76. https://doi.org/10.12681/bgsg.18426
- Ενότητα
- Γεωμορφολογία
Αυτή η εργασία είναι αδειοδοτημένη υπό το CC Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση 4.0.
Οι συγγραφείς θα πρέπει να είναι σύμφωνοι με τα παρακάτω: Οι συγγραφείς των άρθρων που δημοσιεύονται στο περιοδικό διατηρούν τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας επί των άρθρων τους, δίνοντας στο περιοδικό το δικαίωμα της πρώτης δημοσίευσης. Άρθρα που δημοσιεύονται στο περιοδικό διατίθενται με άδεια Creative Commons 4.0 Non Commercial και σύμφωνα με την οποία μπορούν να χρησιμοποιούνται ελεύθερα, με αναφορά στο/στη συγγραφέα και στην πρώτη δημοσίευση για μη κερδοσκοπικούς σκοπούς. Οι συγγραφείς μπορούν να: Μοιραστούν — αντιγράψουν και αναδιανέμουν το υλικό με κάθε μέσο και τρόπο, Προσαρμόσουν — αναμείξουν, τροποποιήσουν και δημιουργήσουν πάνω στο υλικό.
