ΙΣΤΟΡΙΑ, ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΚΑΙ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΩΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΝ ΣΤΡΩΜΑΤΟΤΥΠΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΠΟΛΥΤΩΝ ΟΡΙΩΝ. ΠΡΟΣΦΑΤΕΣ ΑΝΑΟΕΩΡΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΓΕΩΛΟΓΙΚΗΣ ΧΡΟΝΙΚΗΣ ΚΛΙΜΑΚΑΣ

PDF
Δημοσιευμένα: Σεπ 10, 2006
DOI: https://doi.org/10.12681/bgsg.18442
Μ. Δ. Δερμιτζάκης
Εθνικό & Καποδιστριακό Πανεπιστήμιομιο Αθηνών, Τμήμα Γεωλογίας & Γεωπεριβάλλοντος, Τομέας Ιστορικής Γεωλογίας-Παλαιοντολογίας
Περίληψη

Τα τελευταία 150 χρόνια, τα όριατων αποκαλούμενων "τυπικών" γεωχρονολογικών/ χρονοστρωματογραφικών ενοτήτων καθορίζονταν από τους διάφορους ερευνητές της γεωλογίας με γεωιστορικά συμβάντα και ποικίλους τρόπους. Αυτή η έλλειψη τυποποιήσεως κατέστησε ουσιαστικά αδύνατο τον συσχετισμό σε παγκόσμια κλίμακα. Τις τελευταίες δύο δεκαετίες, η πρόοδος στις τεχνικές πεδίου και εργαστηρίων, στις μελέτες των ραδιενεργών και σταθερών ισοτόπων, η βελτιωμένη αξιολόγηση των απολιθωμένων αρχείων, η αξιολόγηση παλαιομαγνητικών δεδομένων και η εφαρμογή τής κυκλοοτρωματογραφίας, βελτίωσαντηνποιότητατων δεδομένων και συνέβαλαν πολύ στον ακριβή καθορισμό τής Διεθνούς Χρονοοτρωματογραφικής Κλίμακας, εισάγοντας νέες υποδιαιρέσεις και καθορίζοντας τα όρια των γεωλογικών περιόδων. Συνθέτοντας τις σημαντικότερες συνεισφορές που προκύπτουν από αυτές τις νέες προσεγγίσεις κατά τη συνεδρίαση της Διεθνούς Ενώσεως Στρωματογραφίας, το 2004, 38 ειδικοί, υπό την προεδρία του F.M. Gradstein, από το Πανεπιστήμιο του Όσλο, συζήτησαν τις αναθεωρήσεις που προκύπτουν από τα νέα στοιχεία και προέβαλαν την πιο πρόσφατη έκδοση της Γεωλογικής Κλίμακας 2004. Στην αναθεωρημένη Γεωλογική Κλίμακα, επιλέχθηκαν ανάμεσα στις πολλές μεθόδους που υπάρχουν, για την συγκρότηση της, αυτές που παρέχουν τις πιο αξιόπιστες πληροφορίες. Η τελευταία Γεωλογική Κλίμακα, η οποία ενσωματώνει σημαντικές αλλαγές, βασίζεται στην εφαρμογή της έννοιας του Παγκόσμιου Στρωματότυπου και Απόλυτου Ορίου. Σχεδόν πενήντα Παγκόσμιοι Στρωματότυποι με Απόλυτα Όρια έχουν εγκριθεί μέχρι σήμερα. Αν και έχουν γίνει τεράστιες προσπάθειες για τη δημιουργία μιας πιο πλήρους Γεωλογικής Κλίμακας, χρειάζεται ιδιαίτερη επιμονή για την υποστήριξη μιας ιδανικής κλίμακας, που θα έχει τη συναίνεση ολόκληρης της Γεωλογικής Κοινότητας.

Λεπτομέρειες άρθρου
  • Ενότητα
  • Παλαιοντολογία, Στρωματογραφία και Ιζηματολογία
Creative Commons License

Αυτή η εργασία είναι αδειοδοτημένη υπό το CC Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση 4.0.

Οι συγγραφείς θα πρέπει να είναι σύμφωνοι με τα παρακάτω: Οι συγγραφείς των άρθρων που δημοσιεύονται στο περιοδικό διατηρούν τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας επί των άρθρων τους, δίνοντας στο περιοδικό το δικαίωμα της πρώτης δημοσίευσης. Άρθρα που δημοσιεύονται στο περιοδικό διατίθενται με άδεια Creative Commons 4.0 Non Commercial και σύμφωνα με την οποία μπορούν να χρησιμοποιούνται ελεύθερα, με αναφορά στο/στη συγγραφέα και στην πρώτη δημοσίευση για μη κερδοσκοπικούς σκοπούς. Οι συγγραφείς μπορούν να: Μοιραστούν — αντιγράψουν και αναδιανέμουν το υλικό με κάθε μέσο και τρόπο, Προσαρμόσουν — αναμείξουν, τροποποιήσουν και δημιουργήσουν πάνω στο υλικό.

Λήψεις
Τα δεδομένα λήψης δεν είναι ακόμη διαθέσιμα.
Αναφορές
Alvarez, L.W., Alvarez, W., Asaro, F. & Michel;. H.V., 1980. Extraterrestrial cause for the Cretaceous-Tertiary extinction. Science, 208, 1095-1108.
Aubry, M.-P., Berggren, W.A., Couvering, J. van, McGowran, B., Pillans, B. & Hilgen, F., 2005. Quaternary: status, rank, definition, survival. Episodes, 28 (2), 1-4.
Berggren, W.A., 2007. Status of the hierarchical subdivisionofhigherorder marine Cenozoic chronostratigraphic units. Stratigraphy, 4, 99-108.
Cande, S.C. & Kent, D.V., 1992. A new geomagnetic polarity time scale for the late Cretaceous and Cenozoic. Journal of Geophysical Research, 97, 13917-13951.
Cita, Μ.Β., 2006. New developments in stratigraphie classification. A project of the International Subcommission on Stratigraphie Classification ISSC. Newsletters on Stratigraphy, 42(2), 69-74.
Clement, B.M., Kent, D.V. & Opdyke, N.D., 1982. Brunhes-Matuyama polarity transition in three deepsea sediment cores. Philosophical Transactions of the Royal Society of London, Series A, 306, 113-119.
Cowie, J.W., Ziegler, W., Boucot, A.J., Bassett, M.G. & Remane, J., 1986. Guidelines and statuses of the International Commission on stratigraphy (ICS). Courier
Forschunginstitut Senckenberg, 83, 1-14.
Gradstein, F.M., Finney, S.C, Lane, R. & Ogg, J.G., 2003. ICS on stage. Lethaia, 36, 371-378.
Gradstein, F.M., Ogg, J.G., and Smith, A.G., Agterberg, F.P., Bleeker, W., Cooper, R.A., Davydov, V., Gibbard, P., Hinnov, L.A., House, M.R., Lourens, L, Luterbacher, H.P., McArthur, J., Melchin, M.J., Robb, L.J., Shergold, J., Villeneuve, M., Wardlaw, B.R., Ali, J., Brinkhuis, H., Hilgen, F.J., Hooker, J., Howarth, R.J., Knoll, A.H., Laskar, J., Monechi, S., Plumb, K.A., Powell, J., Raffi, I., Rcphl, U., Sadler, P., Sanfilippo, Α., Schmitz, Β., Shackleton, N.J., Shields, G.A., Strauss, Η., Van Dam, J., van Kolfschoten, T., Veizer, J., and Wilson, D., 2004. A Geologic Time Scale 2004. Cambridge University Press, 589 pages.
Hedberg, H.D., 1965. Earth history and the record in the rocks. Proc. Am. Philosophical Soc, 107 (2), 99-104.
Hedberg, H.D., 1976. International stratigraphie guide. A guide to stratigraphie classification, terminology and procedure.- John Wiley & Sons, New York, 233 pp.
Hedberg, H.D., ed., 1979. Guide stratigraphique international. Classification, terminologie et rQgles de procidure- Doin Iditeurs, Paris, 233 pp (translated from English).
Δερμιτζάκης, Μ.Δ., 1975. Βασικοί όροι και Κανόνες της Στρωματογραφικής Ταξινομήσεως. Εκδόσεις Πανεπιστημίου Αθηνών, 72 σελίδες.
Δερμιτζάκης, Μ.Δ. & Λέκκας, Σ., 1982. Διερευνώντας τη Γη. Εισαγωγή στη Γενική Γεωλογία. Εκδόσεις Γ. Γκέλμπεση, 593 σελίδες.
Δερμιτζάκης, Μ.Δ., 2002. Λεξιλόγιο Παλαιοντολογικών Όρων. Εκδόσεις Γ. Γκέλμπεση, 1094 σελίδες.
McLaren, D.J., 1977. The Silurian- Devonian Boundary Committee: a final report. In: Martinsson, A. (ed.): The Silurian-Devonian boundary, 1-34. International Union of Geological Sciences Series A, no 5, E. Schweizerbart'sche Verlagbuchhandlung, Stuttgart.
Murphy, M.A.,1977. Ontime-stratigraphic units. Journal of Paleontology, 51, 213-219.
Odin, G.S., 2001. Numerical age calibration of the Campanian- Maastrichtian succession at Tercisles-Bains (Landes, France) and in the Bottaccione Gorge (Italy).- In: ODIN G.S. (ed.), Characterisation and correlation from Tercis-les-Bains (Landes, SW France) to Europe and other continents.- IUGS Special Publication (Monograph) Series 36; Developments in Palaeontology and Stratigraphy, 19, Elsevier, p. 775-782.
Odin, G.S. & Lamaurelle, M.A., 2001. The global Campanian-Maastrichtina stage boundary. Episodes, 24, 229-238.
Odin, G.S., Montanari, A. & Coccioni, R., 1997. Chronostratigraphy of Miocene stages : A proposal for the definition of precise boundaries. In: Montanari, Α., Odin, G.S. & Coccioni, R. (eds): Miocene stratigraphy: An integrated approach. Developments in Palaeontology and Stratigraphy, 15, 597-629. Elsevier, Amsterdam.
Ogg, J.G., 2004. Status of Divisions of the International Geologic Time Scale. Lethaia, 37, 183-199.
Opdyke, N.D., Kent, D.V. & Lowrie, W„ 1973. Details of magnetic polarity transitions recorded in a high deposition rate deep-sea core. Earth and Atmospheric Science Letters, 20, 315-324.
Orbigny, A. d', 1849-1852. Cours ikmentaire de paliontologie et de giologie stratigraphiques.- Masson, Paris, 847 pp.
Remane, J., 2003. Chronostratigraphic correlations: their importance for the definition of geochronologic units. Palaeogeography,Palaeoclimatology, Palaeoecology, 196, 7-18.
Remane, J., Bassett, M.G., Cowie, J.W., Gorhbrandt, K.H., Lane, H.R., Milchelson, 0. & Wang, N., 1996. Revised guidelines for the establishment of global chronostratigraphic standards by the International Commission of Stratigraphy (ICS). Episodes, 19, 77-81.
Shackleton, N.J., Hall, MA, Raffi, I., Tauxe, L & Zachos, J., 2000. Astronomical calibration age for the Oligocene-Miocene boundary.
Τα περισσότερο διαβασμένα άρθρα του ίδιου συγγραφέα(s)