Κυβερνοψυχολογία: Από τον Homo Sapiens στον Homo Virtualis

PDF (English)
Δημοσιευμένα: May 17, 2022
DOI: https://doi.org/10.12681/homvir.30312
Λέξεις-κλειδιά:
κυβερνοψυχολογία κυβερνητική homo virtualis έλεγχος ανθρώπινη συμπεριφορά
Μαρία Κωλέτση
Πάντειο Πανεπιστήμιο
Περίληψη

Το αντικείμενο της Κυβερνοψυχολογίας αποτελεί ένα νέο επιστημονικό πεδίο στο χώρο των Κοινωνικών Επιστημών και ειδικότερα της Ψυχολογίας. Αποτελεί το πεδίο σύγκλισης της επιστήμης της Κυβερνητικής με την Ψυχολογία, μέσα από τον κοινό άξονα μελέτης του ελέγχου και της αντιληπτικής λειτουργίας του ατόμου. Η ανθρώπινη συμπεριφορά και η σχέση της με τις τεχνολογίες πληροφορίας και επικοινωνίας, η ενσωμάτωσή τους στην καθημερινή ζωή, η διαχείριση, επίλυση αλλά και η δημιουργία προβλημάτων, καθιστούν την Κυβερνοψυχολογία έναν νέο κλάδο, που καλείται να συμβάλλει στην γνώση της επιστήμης για την εξέλιξη του ανθρώπου. Ο Homo Virtualis είναι ένας κυβερνητικός οργανισμός που αποπειράται να διατηρήσει και να ενισχύσει τον έλεγχο στον εαυτό του και στο περιβάλλον του, μέσα από γνωστικές και συναισθηματικές διεργασίες. Διεργασίες που επικουρούνται από τεχνολογίες παραγωγής και οργάνωσης της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Το παρόν άρθρο αποτελεί μια εισαγωγή στην οντολογική βάση της Κυβερνητικής Ψυχολογίας, στα πλαίσια έκδοσης του ειδικού τεύχους του περιοδικού που είναι αφιερωμένο στις προπτυχιακές εργασίες φοιτητριών και φοιτητών του Τμήματος Ψυχολογίας, του Παντείου Πανεπιστημίου Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών. Οι εργασίες που παρουσιάζονται στο ειδικό τεύχος εκπονήθηκαν στα πλαίσια του μαθήματος «Κυβερνοψυχολογία», το οποίο διδάχθηκε, για πρώτη φορά, ως υποχρεωτικό, στο εαρινό εξάμηνο σπουδών του ακαδημαϊκού έτους 2020-2021.

Λεπτομέρειες άρθρου
  • Ενότητα
  • Σημείωμα Έκδοσης
Creative Commons License

Αυτή η εργασία είναι αδειοδοτημένη υπό το CC Αναφορά Δημιουργού 4.0.

Οι συγγραφείς των άρθρων που δημοσιεύονται στο περιοδικό διατηρούν τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας επί των άρθρων τους, δίνοντας στο περιοδικό το δικαίωμα της πρώτης δημοσίευσης.

Άρθρα που δημοσιεύονται στο περιοδικό διατίθενται με άδεια Creative Commons 4.0 και σύμφωνα με την άδεια μπορούν να χρησιμοποιούνται ελεύθερα, με αναφορά στο/στη συγγραφέα και στην πρώτη δημοσίευση για μη κερδοσκοπικούς σκοπούς.

Οι συγγραφείς μπορούν να καταθέσουν το άρθρο σε ιδρυματικό ή άλλο αποθετήριο ή/και να το δημοσιεύσουν σε άλλη έκδοση, με υποχρεωτική την αναφορά πρώτης δημοσίευσης στο περιοδικό

Οι συγγραφείς ενθαρρύνονται να καταθέσουν σε αποθετήριο ή να δημοσιεύσουν την εργασία τους στο διαδίκτυο πριν ή κατά τη διαδικασία υποβολής και αξιολόγησής της.

Λήψεις
Τα δεδομένα λήψης δεν είναι ακόμη διαθέσιμα.
Αναφορές
Ancis, J. R. (2020). The age of cyberpsychology: An overview. Technology, Mind & Behavior, 1(1). https:// https://doi.org/10.1037/tmb0000009
Attrill-Smith, A., Fullwood, C., Keep, M., & Kuss, D. (2019). The Oxford handbook of cyberpsychology. Oxford, UK: Oxford University Press
Boesch, C. (2007). What makes us human (Homo sapiens)? The challenge of cognitive cross-species comparison. Journal of Comparative Psychology, 121(3), 227–240. https://doi.org/10.1037/0735-7036.121.3.227
Brailas, A., Koskinas, K., Dafermos, M., & Alexias, G. (2015). Wikipedia in education: Acculturation and learning in virtual communities. Learning, Culture and Social Interaction, 7, 59–70. http://doi.org/10.1016/j.lcsi.2015.07.002
Carver, C. S., & Scheier, M. F. (1982). Control Theory: A useful conceptual framework for Personality-Social, Clinical, and Health Psychology. Psychological Bulletin, 92(1), 111-135. http://dx.doi.org/10.1037/0033-2909.92.1.111
Craig, R. T. (1999). Communication theory as a field. Communication Theory, 9(2), 119-161. https://doi.org/10.1111/j.1468-2885.1999.tb00355.x
Gallegati, Μ. (2015). From the homo economicus to the homo socialis. Review of Behavioral Economics, 2(1-2), 67-76. http://dx.doi.org/10.1561/105.00000018
Hamari, J. (2013). Transforming homo economicus into homo ludens: A field experiment on gamification in a utilitarian peer-to-peer trading service. Electronic Commerce Research and Applications, 12(4), 236-245. https://doi.org/10.1016/j.elerap.2013.01.004
Huizinga, J. (2002). Homo ludens. A study of the play-element in culture. Routledge
Katerelos, I. D., & Koulouris, A. G. (2004). Seeking equilibrium leads to chaos: Multiple equilibria regulation model. Journal of Artificial Societies and Social Simulation, 7(2). https://www.jasss.org/7/2/4.html
Koskinas, K. (2018). Editorial: Homo Virtualis Inaugural Issue. Homo Virtualis, 1(1), 1–3. https://doi.org/10.12681/homvir.18621
Piaget, J. (1979). Relations between psychology and other sciences. Annual Review of Psychology, 30, 1-9. https://doi.org/10.1146/annurev.ps.30.020179.000245
Powers, W. T, (2016a). PCT in 11 StepsPowers. In W. T. Powers, & D. Forssell (Eds.), Perceptual Control Theory: An overview of the third grand theory in Psychology (20-25). ‎ Living Control Systems Publishing
Powers, W. T, (2016b). On emotions and PCT: A brief overview. In W. T. Powers, & D. Forssell (Eds.), Perceptual Control Theory: An overview of the third grand theory in Psychology (20-25). ‎ Living Control Systems Publishing
Prensky, M. (2011). Digital Wisdom and Homo Sapiens Digital. In M. Thomas (Ed.), Deconstructing digital natives (15-29). New York, London: Routledge
Scott, B. (2011). Toward a cybernetic psychology. Kybernetes, 40(9/10), 1247-1257. https://doi.org/10.1108/03684921111169369
Strate, L. (1996). Cybertime. In L. Strate, R. Jacobson, & S. B. Gibson (Eds.), Communication and cyberspace: Social interaction in an electronic environment (pp. 351–377). Cresskill, NJ: Hampton.
Von Glasersfeld, Ε. (1999). The cybernetics insight of Jean Piaget. Cybernetics & Systems, 30(2), 105-112. https://doi.org/10.1080/019697299125307
Wiener, R. (2019). Cybernetics or control and communication in the animal and the machine. MIT Press Ltd