Πολιτικές ταυτότητες: πώς λειτουργούν;

Abstract

Θεωρείται συχνά ότι όσοι υιοθετούν μια οπτική ταυτότητας στη μελέτη των κοινωνικών Μνημάτων βρίσκονται σε αντιπαράθεση με δομές και δομιστικές προσεγγίσεις. Παραδόξως, όμως, τόσο οι προσεγγίσεις ταυτότητας όσο και οι δομιστικές μοιράζονται μια στατική αντίληψη του τρόπου με τον οποίο οι νέες πολιτικές ταυτότητες συγκροτούνται, σχετίζονται με άλλες υφιστάμενες και αλληλεπιδρούν με πολιτικά καθεστώτα και ισχυρούς πολιτικούς παράγοντες. Το κείμενο που ακολουθεί εστιάζεται στη διαδικασία σύμπηξης πολιτικών υποκειμένων. Βασιζόμενο σε τρία ιστορικά και σύγχρονα συγκρουσιακό επεισόδια, διερευνά τρία συναφή ερωτήματα: (1 ) πώς συγκροτούνται, πώς μεταβάλλονται και πώς εξαφανίζονται τα πολιτικά υποκείμενα; (2) πώς αποκτούν και πώς μεταβάλλουν τις συλλογικές τους ταυτότητες; και (3) πώς αλληλεπιδρούν με άλλα πολιτικά υποκείμενα, συμπεριλαμβανομένων των αρχών. Για να απαντήσουμε, διαφοροποιούμε μεταξύ διαλειπόντων υποκειμένων, θεσμοθετημένων συμφερόντων και ομάδων ακτιβι- στών. Στη συνέχεια συσχετίζουμε τη διαδικασία συγκρότησης ταυτοτήτων με τη «δομή των ευκαιριών», αυτή την κλασική δομιστική κατασκευή. Καταλήγουμε εξετάζοντας τη σχέση μεταξύ ταυτοτήτων και διαχωριστικών ορίων, υποστηρίζοντας πως η εμπρόθετη εργασία συγκρότησης ταυτοτήτων είναι εξαιρετικής σημασίας σε αυτό που αποκαλούμε «σύνθετα συστήματα».