Πολυπολικότητα, αναρχία, εθνικό συμφέρον και ευρωπαϊκή ασφάλεια μετά τον Ψυχρό Πόλεμο: Μια θεωρητική παρέμβαση

Abstract

Το άρθρο αναλύει τη μετά-ψυχροπολεμική προβληματική της ευρωπαϊκής ασφάλειας. Εξετάζει αν η έννοια της ασφάλειας έχει αλλάξει ως αποτέλεσμα των νέων γεωπολιτικών εξελίξεων στην Ευρώπη και το βαθμό στον οποίο οι μεταβαλλόμενες συστημικές συνθήκες έχουν προκαλέσει την ανάγκη επαναπροσέγγισης της θεωρίας των διεθνών σχέσεων και της ανάλυσης εξωτερικής πολιτικής. Το βασικό επιχείρημα είναι ότι η φύση της νέας συστημικής πραγματικότητας, σε αντίθεση με τις ρεαλιστικές και νεορεαλιστικές προβλέψεις, μπορεί να συμβάλει στις προσπάθειες των μελών της ε.ε. να διαμορφώσουν κανόνες που να προωθούν συνεργασιακές συμπεριφορές μεταξύ των κρατών και διαδικασίες ολοκλήρωσης στο πεδίο της εξωτερικής πολιτικής και ασφάλειας. Η ανάλυση ασχολείται με τη θεωρητική «αντιπαράθεση» στο χώρο και στοχεύει στην ανάδειξη των προσδιορι- στικών χαρακτηριστικών της «νέας τάξης» στην Ευρώπη. Έννοιες όπως παγκοσμιοποίηση, διαφοροποίηση της μονάδας, πολυπολικότη- τα, αναρχία, εθνικά συμφέροντα, ρόλοι και ταιπότητες, εξετάζονται σε μια προσπάθεια να κατανοηθεί η δομή των περιφερειακών υποσυστημάτων σε σχέση με την κρατική συμπεριφορά και διάδραση.