Κοινωνική Προεδρία, όπως κοινωνική Ευρώπη: η γοητεία της διατακτικής μεταρρύθμισης

Resumen

Σε αυτό το άρθρο συζητείται η συνεισφορά των θεωριών διακυβερνητικής διαπραγμάτευσης και ορθολογικής θεσμικής επιλογής στη μελέτη του θεσμού της Προεδρίας του Συμβουλίου Ε.Ε. και προσφέρε- ται μια εξήγηση της (διαπιστωμένης) διαφοροποίησης της πραγματικής επιρροής της Προεδρίας μεταξύ των διαφορετικών δομών λήψης αποφάσεων. Η εμπειρική ανάλυση του έργου της τέταρτης ελληνικής Προεδρίας (πρώτο εξάμηνο του 2003) στους τομείς της απασχόλησης και της κοινωνικής πολιτικής παρέχει σαφή υποστήριξη στις θεωρητικές υποθέσεις. Υποδεικνύει, ειδικότερα, την εμμονή της ελληνικής Προεδρίας στην προώθηση των εθνικών προτιμήσεων για κοινωνική Ευρώπη και, κατά τούτο, την προσήλωσή της στο εγχώριο μοντέλο διατακτικής μεταρρύθμισης του κοινωνικού κράτους και της αγοράς εργασίας. Μερικώς ως αποτέλεσμα αυτής της εμμονής, η ελληνική Προεδρία απέτυχε στον μεσολαβητικό ρόλο της και δεν ανέλαβε εποικοδομητικές πρωτοβουλίες.