Η δικτατορία στη μαζική πολιτική της Γ' Ελληνικής Δημοκρατίας: Μια εμπειρική προσέγγιση

Resumen

Το κείμενο στηρίζεται στην αξιοποίηση των συνεπειών μιας παραδο- ξότητας στις σχέσεις πολιτικού καθεστώτος και ιστορικού χρόνου, η οποία είναι μοιραία στις δικτατορικές μορφές διακυβέρνησης. Το παράδοξο έγκειται στο ότι οι μορφές αυτές, καταλύοντας τους αντιπροσωπευτικούς μηχανισμούς, στερούνται και της δυνατότητας να διακριβώσουν, κατά τρόπον αξιόπιστο, τις σχέσεις τους με το κοινωνικό σώμα. Ακολούθως, τούτο σημαίνει ότι, στη διάσταση της συγχρονίας του καθεστώτος, οι δομές του παράγουν πλήρη και πολυδιάστατα πολιτικά αποτελέσματα, υπάρχει όμως ένα μείζον γνωστικό κενό ως προς τις στάσεις των πολιτών απέναντι του. Από την άλλη, τα καθεστώτα αυτά, οσοδήποτε βραχύβια, συνιστούν τα ίδια μιαν ιστορική φάση στην περιοδολόγηση του εθνικού κοινωνικού σχηματισμού τους και όχι κάποια παρεκκλίνουσα εκδοχή του. Το άρθρο αποσκοπεί στο να διερευνηθεί ακριβώς αυτή η διπλή διάσταση στο καθεστώς της στρατιωτικής δικτατορίας της Ελλάδας, επιχειρώντας μία προσέγγιση στο ερώτημα «τριάντα χρόνια μετά, η δικτατορία, τι;». Στο πλαίσιο αυτό προσεγγίζονται ιδεολογικές και αξιακές διαστάσεις του φαινομένου της δικτατορίας.