Εθνική οικονομική πολιτική και κρίση χρέους: έπεται κρίση της δημοκρατίας;
Abstract
Η αφαίρεση από τις δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις των κρατών-μελών της ΟΝΕ σημαντικών εργαλείων μακροοικονομικής διαχείρισης ήταν αποδεκτή στις «καλές εποχές », όταν η οικονομική ανάπτυξη, ο χαμηλός πληθωρισμός και τα χαμηλά επιτόκια απέκρυπταν τις συστημικές αδυναμίες του οικοδομήματος και τις ανισορροπίες που συσσωρεύονταν ανάμεσα στις χώρες του Βορρά και εκείνες του Νότου. Με την αλλαγή του κλίματος, όμως, εξαιτίας της κρίσης στην Ευρωζώνη, όταν «επιβλήθηκαν» προγράμματα αυστηρής λιτότητας στα εκλογικά σώματα της Ελλάδας, της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας -με την Ισπανία και την Κόπρο να διαπραγματεύονται συμφωνίες χρηματοοικονομικής συνδρομής-, άρχισαν να διαφαίνονται και οι πρώτοι κρίσιμοι μετασχηματισμοί στα πολιτικά συστήματα αυτών των χωρών. Τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι σημαντικά: αναδιαμορφώνεται η σχέση εκλογικών σωμάτων και εκλεγμένων ηγετών; Περιθωριοποιείται η δημοκρατική νομιμοποίηση καθώς η «εξωτερική» προσαρμογή γίνεται αναπόφευκτη; Η πιθανότητα να μετατραπεί η κρίση χρέους σε κρίση της δημοκρατίας δεν είναι πλέον αμελητέα.
Article Details
- Come citare
-
Παναγιωταρέα Ε. (2017). Εθνική οικονομική πολιτική και κρίση χρέους: έπεται κρίση της δημοκρατίας;. Ελληνική Επιθεώρηση Πολιτικής Επιστήμης, 39, 84–105. https://doi.org/10.12681/hpsa.14547
- Sezione
- Αφιέρωμα
Questo lavoro è fornito con la licenza Creative Commons Attribuzione - Non commerciale - Condividi allo stesso modo 4.0 Internazionale.
Οι συγγραφείς θα πρέπει να είναι σύμφωνοι με τα παρακάτω: Οι συγγραφείς των άρθρων που δημοσιεύονται στο περιοδικό διατηρούν τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας επί των άρθρων τους, δίνοντας στο περιοδικό το δικαίωμα της πρώτης δημοσίευσης. Άρθρα που δημοσιεύονται στο περιοδικό διατίθενται με άδεια Creative Commons 4.0 και σύμφωνα με την οποία μπορούν να χρησιμοποιούνται ελεύθερα, με αναφορά στο/στη συγγραφέα και στην πρώτη δημοσίευση για μη κερδοσκοπικούς σκοπούς και με δικαίωμα τροποποίησης μόνο με παρόμοια διανομή (αν αναμείξετε, τροποποιήσετε, ή δημιουργήσετε πάνω στο υλικό, πρέπει να διανείμετε τις δικές σας συνεισφορές υπό την ίδια άδεια όπως και το πρωτότυπο).
