Το Ανολοκλήρωτο Ον και η Χριστιανική Αγάπη

Abstract

Είναι τουλάχιστον παράδοξος ο ισχυρισμός ότι ο Θεός ως «ο Ων», ως το απόλυτο και υπέρτατο Ον, είναι ανολοκλήρωτος ή ελλιπής ως προς την ουσία του. Αν συνέβαινε αυτό, δεν θα μπορούσε να συλληφθεί ως το απόλυτο, το υπέρτατο, το τέλειο Ον. Αν, όμως, στρέψουμε τον εστιακό φακό της οντολογίας προς άλλα όντα, για παράδειγμα τα όντα δημοκρατία, ελευθερία, ισότητα, δικαιοσύνη, πολιτεία, και άλλα ακόμη, θα παρατηρήσουμε ότι νοηματοδοτούνται διαφορετικά, τόσο κατά τις διάφορες εποχές, όσο και από διαφορετικούς πολιτισμούς και κοινωνίες. Στην προκειμένη περίπτωση, το νόημα και το περιεχόμενο του όντος, δηλαδή του τι υπάρχει στην πιο «καθαρή» και αληθινή υφή του, δεν παρουσιάζεται ολοκληρωμένο, ούτε απόλυτο και τέλειο ...