Determination of Nutritional Value of Alfalfa Varieties and Lines by Using the In Vitro Method and Gas Production Technique


Published: Apr 29, 2022
Keywords:
Alfalfa variety Line Nutrient chemical composition In vitro gas production Digestibility
Mustafa BOGA
Tugay Ayasan
Abstract

This study was organized to determine the nutritional value of different alfalfa varieties and lines selected within the scope of the “Cukurova Region Alfalfa Breeding Project”, conducted at the Eastern Mediterranean Agricultural Research Institute, by using the in vitro gas production technique. In the project, Nimet was certified as a new variety. The used alfalfa lines were YSH 26-12, YSH 23-9, YSH 21-1, YSH 27-9, YSH 37-12, YSH 35-11, YSH 28-6, YSH 16-11, YSH 14-3, and YSH 11-4. The certified Nimet variety was used as a control. Alfalfas have been harvested in April, at the beginning of blooming. Chemical composition, metabolic energy (ME), net energy lactation (NEL), and organic matter digestibility (OMD) of the certified Nimet variety with 10 different alfalfa lines used in the experiment were determined by Hohenheim in vitro gas production technique. The incubation times in the Hohenheim gas production technique are 3, 6, 9, 12, 24, 48, 72 and 96th hours. Crude protein (CP), crude cellulose (CC), NDF, and ADF contents of the alfalfa varieties and lines ranged between 19.06-22.40%, 24.90-33.30%, 33.16-45.73%, and 30.77-39.75%, respectively. After 96-hour incubation, the highest total gas production (GP) was found at the YSH 11-4 line (45.32 ml) (P < 0.05). While ME, OMD and NEL contents were found to be high at the YSH 11-4 line, ME and OMD values were statistically different from the YSH 28-6, YSH 16-11, YSH 14-3, and YSH 21-1 lines. On the other hand, NEL values were determined different from YSH 23-9, YSH 21-1, YSH 28-6, YSH 16-11, YSH 14-3 lines.

Article Details
  • Section
  • Research Articles
Downloads
Download data is not yet available.
References
Abaş İ, Özpınar H, Kutay HC, Kahraman R, Eseceli H (2005). Determination of the metabolizable energy (ME) and net energy lactation (NEL) contents of some feeds in the Marmara region by in vitro gas technique. Turkish Journal of Veterinary Animal Science 29 (3): 751-757.
Aksoy A, Yılmaz A (2003). Bazı yonca varyetelerinde kuru madde ve organik madde sindirilebilirlikleri ve metabolik enerji değerleri. Tarım Bilimleri Dergisi 9(4): 440-444.
Alvaro O, Marina C (2019). Variability of alfaalfa seasonal forage production in the Southwest of Uruguay. Agrociencia Uruguay 23(1):1-11.
AOAC (2001). Official Methods of Analysis (16 ed.): Association of Official Analytical Chemists, Washington, DC.
Avcı M, Aktaş A, Kılıçalp N, Hatipoğlu R (2011). Development of synthetic cultivar of alfalfa (Medicago sativa L.) on the basis of polycross progeny performance in the Southern Anatolia. Journal of Food Agriculture and Environment 9(2):404-408.
Avcı M, Çınar S, Kızıl S, Aktaş A, Yücel C, et al (2009). Çukurova taban koşullarında farklı yonca çeşitlerinin ot verimleri ve ot kaliteleri üzerine bir araştırma. Türkiye VIII. Tarla Bitkileri Kongresi, 19-22 Ekim 2009; Hatay, s: 666 – 670.
Avcı M, Hatipoğlu R, Çınar S, Yücel C, İnal İ, et al (2017). Çukurova koşullarında farklı yonca (Medicago sativa L.) genotiplerinin klonal yolla çoğaltılması üzerine bir araştırma. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Doğa Bilimleri Dergisi 20 (Özel Sayı): 93-96. doi: 10.18016/ksudobil.348933.
Başbağ M, Demirci R, Avcı M (2009). Determination of some agronomical and quality properties of wild alfalfa (Medicago sativa L.) clones in Turkey. Food Agriculture and Environment 7(2):357-359.
Blümmel M, Ørskov ER (1993). Comparison of in vitro gas production and nylon bag degradabilities of roughages in predicting food intake of cattle. Animal Feed Science and Technology 40: 109-119.
Canbolat Ö, Kara H, Filya İ (2013). Bazı baklagil kaba yemlerinin in vitro gaz üretimi, metabolik enerji, organik madde sindirimi ve mikrobiyal protein üretimlerinin karşılaştırılması. Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi 27(2):71-81.
Central Directorate of Seed Registration and Certification (2016). Yonca tescil raporu. 2016, s:12, Ankara.
Close W, Menke KH (1986). Selected topics in animal nutrition. Deutsche stiftung für internationale entwicklung. Dok 1350 C/a, Germany, pp:170.
Çerçi İH, Seven PT, Azman MA, Birben N (2004). Koyunlarda bazı kaba ve yoğun yemlerin naylon kese yöntemiyle kuru ve organik madde yıkımlanabilirliklerinin ve enzim tekniği ile kuru ve organik madde sindirilebilirliklerinin saptanması. Fırat Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi 18(2):111-116.
Dale N, Batal A (2005). Feedstuffs Reference Issue and Buyers Guide 76: 16-22.
Engin B, Mut H (2017). Farklı yonca çeşitlerinin ot verimi ve bazı kalite özelliklerinin belirlenmesi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tarım Bilimleri Dergisi 27(2):212-219. doi: 10.29133/yyutbd.289466.
Erbeyi B (2017). Bursa ekolojik koşullarında bazı yonca (Medicago Sativa L.) çeşitlerinin ot verimi ve kalite özelliklerinin belirlenmesi. Uludağ Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tarla Bitkileri Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, s: 51, Bursa.
Gökalp S, Yazıcı L, Çankaya N, İspirli K (2017). Bazı yonca (Medicago sativa L.) çeşitlerinin Tokat-Kazova ekolojik koşullarında ot verimi ve kalite performanslarının belirlenmesi. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi 34(3):114-127.
Güngör T, Başalan M, Aydoğan (2008). Kırıkkale yöresinde üretilen bazı kaba yemlerde besin madde miktarları ve metabolize olabilir enerji düzeylerinin belirlenmesi. Ankara Üniversitesi Veteriner Fakültesi Dergisi 55(2):111-115.
Kamalak A (2005). Bazı kaba yemlerin gaz üretim parametreleri ve metabolik enerji içerikleri bakımdan karşılaştırılması. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Fen ve Mühendislik Dergisi 8(2):116-120.
Kara MA, Deniz S (2005). Van yöresinde üretilen kuru otların besin madde içeriği ile sindirilebilirlik ve enerji içeriklerinin in vitro ve in sacco yöntemlerle belirlenmesi. III. Ulusal Hayvan Besleme Kongresi, 7-10 Eylül 2005; Adana, 505-511.
Kavut YT, Avcıoğlu R (2015). Yield and quality performances of various alfalfa (Medicago sativa L) cultivars in different soil textures in a Mediterranean environment. Turkish Journal of Field Crops 20(1):65-71.
Kır B, Soya H (2008). Kimi mer’a tipi yonca çeşitlerinin bazı verim ve kalite özellikleri üzerinde bir araştırma. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi 45(1):11-19.
Lemes RL, Soares CV, Neto MG, Heinrichs R (2016). Biofertilizer in the nutritional quality of alfalfa (Medicago sativa L.). Ciências Agrárias Londrina 37(3):1441-1450.
Menke KH, Raab L, Salewski A, Steingass H, Fritz D, et al (1979). The estimation of the digestibility and metabolizable energy content of ruminant feedingstuffs from the gas production when they are incubated with rumen liquor in vitro. Journal of Agriculture Science Cambridge 93, 217–222.
Menke KH, Steingass H (1988). Estimation of the energetic feed value obtained from chemical analysis and in vitro gas production using rumen fluid. Animal Research Development, Separate Print, 287-55.
Nikolova IM, Georgieva NA, Naydenova YA (2018). Nutritive value responses to biological products in alfalfa forage (Medicago sativa L.). Pesticides Phytomedicine (Belgrade) 33(2): 119–125. doi: 10.2298/PIF1802119N
Ørskov ER, McDonald I (1979). The estimation of protein degradability in the rumen from incubation measurements weighted according to rate of passage. Journal of Agriculture Science Cambridge 92: 499–503.
Özyiğit Y, Bilgen M (2006). Bazı baklagil yem bitkilerinde farklı biçim dönemlerinin bazı kalite faktörleri üzerine etkisi. Akdeniz Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi 19(1): 29-34.
Perry TW, Cullison AE, Lowrey RS (2004). Feeds and Feeding. 6th ed., Prentice Hall, New Jersey, 2004, USA.
Saruhan V, Kuşvuran A (2011). Güneydoğu Anadolu Bölgesi koşullarında bazı yonca (Medicago sativa L.) çeşitleri ve genotiplerinin verim performanslarının belirlenmesi. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi 48(2):133-140.
SPSS (Statistical Package for the Social Sciences for Windows) (1999). Spps Inc, Chicago, Illinois, USA.
Stavarache VVM, Samuil C, Munteanu I (2012). Chemical composition dynamics of alfalfa (Medicago sativa L.) at different plant growth stages. Conference: Proceedings of the 24th General Meeting of the European Grassland Federation Lublin, Poland 3–7 June 2012.
Şeker E (2002). The determination of the energy values of some ruminant feeds by using digestibility trial and gas test. Revue de Medecine Veterinaire 153(5):323-328.
Töngel MÖ, Ayan İ (2010). Nutritional contenst and yield performances of lucerne (Medicago sativa L.) cultivars in Southern Black Sea Shores. Journal of Animal and Veterinary Advances 9(15):2067-2073.
Ünalp E (2015). Farklı gelişme dönemleri ve biçim sıralarında yonca (medicago sativa l.) kuru otunun ham protein, selüloz ve bazı mikrobiyolojik özelliklerinin belirlenmesi. Namık Kemal Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Zootekni Anabilim Dalı. Yüksek Lisans Tezi, s: 48. 2015, Tekirdağ.
Van Soest PJ, Wine RH (1967). The use of detergents in the analysis of fibrous feeds. IV. Determination of plant cell wall constituents. Journal Association off Analytical Chemists 50:50-55.
Van Soest, PJ (1963). The use of detergents in the analysis of fibrous feeds. II. A rapid method for the determination of fiber and lignin. Journal Association Official Analytical Chemists 46, 829-835.
Yılmaz M (2011). Isparta ekolojik koşullarında bazı yonca (Medicago sativa L.) çeşitlerinin ot ve verim kalitelerinin belirlenmesi. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tarla Bitkileri Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi, 2011; Isparta.
Most read articles by the same author(s)