Πρεβεζάνικες αναμνήσεις
Résumé
Πολλές φορές έρχονται ώρες που θυμάμαι σαν μια σκιά την περασμένη μου ζωή και απ’ τον καημό μου δεν κοιμάμαι και ξημερώνομαι μέχρι το πρωί. Ένα πορτραίτο μου, παλιό, μέσα στο σαλόνι, που το κοιτάζω με μια ζήλια μυστική, και κάποιο γράμμα που μου λέει μη με λησμόνει φέρνουν ανάμνηση ερωτική. Παρελθόν μια κιθάρα και ένα μπάντζο, ένα όμορφο ρομάντζο. Παρελθόν μια ζωή γεμάτη νιάτα, χρόνια αξέχαστα, φευγάτα. Παρελθόν είσαι ανάμνηση ωραία, μια αχώριστη παρέα, που σε σέρνουμε μαζί μέσα στην ψεύτρα τη ζωή. Είμαστε άνθρωποι μεγάλης ηλικίας, με πολλά χρόνια στην πλάτη μας, χωρίς προοπτική και πρόγραμμα για δημιουργία, χωρίς δραστηριότητες. Παραγκωνισμένοι, απόκληροι της ζωής, δεν μας ικανοποιεί το παρόν και δεν οραματιζόμαστε το μέλλον. «Μηδ’ ο γέρων ποτέ ξανανιώνει, μηδέ το έαρ ανθεί δυο φορές». Σαν δεν βλέπουμε μπροστά μας μέλλον, και χωρίς να το θέλουμε, γυρίζουμε στο παρελθόν. Ξυπνάνε οι αναμνήσεις μας, για όλα όσα ζήσαμε. Μεγάλη συντροφιά, οι
αναμνήσεις της ιστορίας της ζωής μας. Στις γεροντικές συντροφιές ακούς συχνά:
—Θυμάσαι;
—Θυμάμαι.
Article Details
- Comment citer
-
Σταμουλάκης Σ. Ε. (2025). Πρεβεζάνικες αναμνήσεις . Πρεβεζάνικα Χρονικά. https://doi.org/10.12681/prch.41382
- Rubrique
- Κύρια άρθρα
Ce travail est disponible sous la licence Creative Commons Attribution 4.0 International .
Οι Συγγραφείς που δημοσιεύουν εργασίες τους σε αυτό το περιοδικό συμφωνούν στους παρακάτω όρους:
- Οι Συγγραφείς διατηρούν τα Πνευματικά Δικαιώματα και χορηγούν στο περιοδικό το δικαίωμα της πρώτης δημοσίευσης ενώ ταυτόχρονα τα πνευματικά δικαιώματα της εργασίας προστατεύονται σύμφωνα με την Creative Commons Attribution License που επιτρέπει σε τρίτους - αποδέκτες της άδειας να χρησιμοποιούν την εργασία όπως θέλουν με την προϋπόθεση της διατήρησης των διατυπώσεων που προβλέπονται στην άδεια σχετικά με την αναφορά στον αρχικό δημιουργό και την αρχική δημοσίευση σε αυτό το περιοδικό.
- Οι Συγγραφείς μπορούν να συνάπτουν ξεχωριστές, και πρόσθετες συμβάσεις και συμφωνίες για την μη αποκλειστική διανομή της εργασίας όπως δημοσιεύτηκε στο περιοδικό αυτό (π.χ. κατάθεση σε ένα ακαδημαϊκό καταθετήριο ή δημοσίευση σε ένα βιβλίο), με την προϋπόθεση της αναγνώρισης και την αναφοράς της πρώτης δημοσίευσης σε αυτό το περιοδικό.
- Το περιοδικό επιτρέπει και ενθαρρύνει τους Συγγραφείς να καταθέτουν τις εργασίες τους μέσω διαδικτύου (π.χ. σε ένα ακαδημαϊκό καταθετήριο ή στους προσωπικές τους ιστοσελίδες) πριν και μετά από τις διαδικασίες της δημοσίευσης, καθώς αυτό μπορεί να οδηγήσει σε παραγωγική ανταλλαγή ιδεών και σκέψεων καθώς επίσης και σε γρηγορότερη και μεγαλύτερη χρήση και ευρετηρίαση της δημοσιευμένης εργασίας (See The Effect of Open Access).
