Πρέπει να υπάρχουν δύο φύλα; Η περίπτωση των μεσόφυλων
Περίληψη
Ο όρος «κοινωνικό φύλο» αναφέρεται σε όλα εκείνα τα κοινωνικά, πολιτιστικά και ψυχολογικά χαρακτηριστικά που συνδέονται με τη βιολογική έννοια του αρσενικού και του θηλυκού φύλου μέσω συγκεκριμένων κοινωνικών πλαισίων. Το «βιολογικό φύλο» αναφέρεται στο φύλο το οποίο φέρουμε από τη γέννησή μας, το οποίο είναι είτε θηλυκό είτε αρσενικό ενώ το «κοινωνικό φύλο» αναφέρεται στο πόσο θηλυκοί ή αρσενικοί είμαστε στην κοινωνική μας υπόσταση. Ωστόσο αυτή η διάκριση σε θηλυκό και αρσενικό κρύβει έναν αριθμό προβλημάτων που σχετίζονται με τη χρήση της. Με άλλα λόγια, η χρήση αυτής της διάκρισης υπονοεί ότι όλοι οι άνθρωποι μπορούν να κατηγοριοποιηθούν σύμφωνα με το φύλο στο οποίο ανήκουν.
Οι μεσόφυλοι γεννιούνται με χαρακτηριστικά που βρίσκονται μεταξύ των δύο φύλων. Κατά συνέπεια, συχνά υπόκεινται σε μεγάλη ταλαιπωρία καθώς τα μεσόφυλα βρέφη κάποιες φορές υποβάλλονται σε περιττές ιατρικές ή χειρουργικές θεραπείες οι οποίες δεν είναι ζωτικής σημασίας αλλά σκοπός τους είναι η ένταξή τους στο δυαδικό μοντέλο των φύλων. Παρά το γεγονός ότι τουλάχιστον ένα στα χίλια βρέφη γεννιούνται μεσόφυλα, πολλές χώρες δεν αποδέχονται την ύπαρξή τους. Επίσης, τα δικαιώματά τους αγνοούνται καθώς δεν ταιριάζουν στα κοινωνικά και ιατρικά πρότυπα.
Σε αυτό το άρθρο, θα εξετάσω τις αρνητικές επιπτώσεις αυτής της δυαδικής διάκρισης των φύλων και θα δικαιολογήσω τα επιχειρήματα που θα προβληθούν χρησιμοποιώντας το παράδειγμα των μεσόφυλων.
Λεπτομέρειες άρθρου
- Πώς να δημιουργήσετε Αναφορές
-
Pikramenou (Νικολέτα Πικραμένου) N. (2015). Πρέπει να υπάρχουν δύο φύλα; Η περίπτωση των μεσόφυλων. Βιοηθικά, 1(1), 25–31. https://doi.org/10.12681/bioeth.19563
- Ενότητα
- Πρωτότυπες Εργασίες
Οι Συγγραφείς που δημοσιεύουν εργασίες τους σε αυτό το περιοδικό συμφωνούν στους παρακάτω όρους:
- Οι Συγγραφείς διατηρούν τα Πνευματικά Δικαιώματα και χορηγούν στο περιοδικό το δικαίωμα της πρώτης δημοσίευσης, ενώ ταυτόχρονα τα πνευματικά δικαιώματα της εργασίας προστατεύονται σύμφωνα με την Creative Commons Attribution CC BY 4.0, που επιτρέπει άμεση πρόσβαση στις εργασίες και κάθε χρήστη να διαβάζει, να κάνει λήψη, να αντιγράφει, να διανέμει, να εκτυπώνει, να αναζητά, ή να συνδέει με το πλήρες περιεχόμενο των άρθρων, να τα αναζητά για ευρετηρίαση, να τα χρησιμοποιεί ως δεδομένα σε λογισμικό, ή να τα χρησιμοποιεί για οποιοδήποτε άλλο νόμιμο σκοπό. Προϋπόθεση ε΄ιναι η αναφορά στον αρχικό δημιουργό/ούς και την αρχική δημοσίευση σε αυτό το περιοδικό.
- Οι Συγγραφείς μπορούν να συνάπτουν ξεχωριστές, και πρόσθετες συμβάσεις και συμφωνίες για την μη αποκλειστική διανομή της εργασίας όπως δημοσιεύτηκε στο περιοδικό αυτό (π.χ. κατάθεση σε ένα ακαδημαϊκό καταθετήριο ή δημοσίευση σε ένα βιβλίο), με την προϋπόθεση της αναγνώρισης και την αναφοράς της πρώτης δημοσίευσης σε αυτό το περιοδικό.
Το περιοδικό Βιοηθικά επιτρέπει και ενθαρρύνει τους συγγραφείς να καταθέτουν τα δημοσιευμένα άρθρα σε θεσμικά (π.χ. το αποθετήριο του Εθνικού Κέντρου Τεκμηρίωσης) ή θεματικά αποθετήρια (π.χ. αποθετήριο SSOAR για τις Κοινωνικές Επιστήμες), μετά τη δημοσίευσή τους στο περιοδικό «Βιοηθικά» και με όρους Ανοικτής Πρόσβασης, όπως κατά περίπτωση προσδιορίζονται από τους χρηματοδότες της έρευνάς τους ή/και τα ιδρύματα με τα οποία συνεργάζονται.
Κατά την κατάθεση της εργασίας τους, οι συγγραφείς πρέπει να παρέχουν πληροφορίες σχετικά με τη δημοσίευση του άρθρου στο περιοδικό «Βιοηθικά» και τις πηγές χρηματοδότησης της έρευνάς τους.
Κατάλογοι των ιδρυματικών και θεματικών αποθετηρίων ανά χώρα υπάρχουν στη βάση http://opendoar.org/countrylist.php . Οι συγγραφείς έχουν τη δυνατότητα να καταθέσουν χωρίς κόστος την εργασία τους στο αποθετήριο www.zenodo.org, το οποίο υποστηρίζεται από το OpenAIRE (www.openaire.eu ), στο πλαίσιο των πολιτικών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την ενίσχυση της Ανοικτής ακαδημαϊκής έρευνας.
