Παρένθετη μητρότητα στην Ελλάδα: Στατιστικά δεδομένα από δικαστικές αποφάσεις
Περίληψη
Η «μερική υποκατάστατη* [παρένθετη] μητρότητα», δηλαδή η περίπτωση όπου μια γυναίκα («φέρουσα» ή «κυοφόρος») κυοφορεί ξένο προς εκείνη γεννητικό υλικό και γεννά για λογαριασμό μιας άλλης γυναίκας η οποία επιθυμεί να αποκτήσει τέκνο αλλά αδυνατεί να κυοφορήσει, ρυθμίστηκε με τους νόμους 3089/2002 και 3305/2005 για την Ιατρικώς Υποβοηθούμενη Αναπαραγωγή (ΙΥΑ) και προκάλεσε έντονο προβληματισμό με ηθικοκοινωνικές όσο και αμιγώς νομικές διαστάσεις.
Οι νομικές διατάξεις σχετικά με την παρένθετη μητρότητα είναι συνεπείς προς το γενικότερο πνεύμα που διαπνέει το νομοθέτη στα ζητήματα της ΙΥΑ: ανεκτικότητα που ισορροπεί επιτυχώς ανάμεσα στις αντικρουόμενες αντιλήψεις, επιλέγοντας την κατ’ αρχήν αποδοχή σχεδόν κάθε δυνατότητας υποβοήθησης, με έμφαση στην σαφήνεια των σχετικών ρυθμίσεων, αλλά και αξιοσημείωτη εμπιστοσύνη στην ειλικρίνεια των προθέσεων των ενδιαφερομένων καθώς και -στην περίπτωσή μας- στην ελεγκτική και διαγνωστική της ειλικρίνειας αυτής ικανότητα του δικαστή.
Η παρούσα έρευνα παρουσιάζει τα αποτελέσματα στατιστικής αποδελτίωσης 281 δικαστικών αποφάσεων που χορήγησαν σε γυναίκες με ιατρική αδυναμία κυοφορίας άδειες προσφυγής σε παρένθετες μητέρες προκειμένου να αποκτήσουν το παιδί που επιθυμούν, στο πλαίσιο του άρθρου 1458 ΑΚ. Σε παράρτημα επισυνάπτεται σύνδεσμος ηλεκτρονικής πρόσβασης στον αναλυτικό πίνακα των δεδομένων της έρευνας, όπου, με χρήση φίλτρων, δίνεται η δυνατότητα στον αναγνώστη, να εμβαθύνει στη μελέτη τους.
Λεπτομέρειες άρθρου
- Πώς να δημιουργήσετε Αναφορές
-
Ραβδάς (Pantelis Ravdas) Π. (2017). Παρένθετη μητρότητα στην Ελλάδα: Στατιστικά δεδομένα από δικαστικές αποφάσεις. Βιοηθικά, 3(2), 39–58. https://doi.org/10.12681/bioeth.19723
- Ενότητα
- Πρωτότυπες Εργασίες
Οι Συγγραφείς που δημοσιεύουν εργασίες τους σε αυτό το περιοδικό συμφωνούν στους παρακάτω όρους:
- Οι Συγγραφείς διατηρούν τα Πνευματικά Δικαιώματα και χορηγούν στο περιοδικό το δικαίωμα της πρώτης δημοσίευσης, ενώ ταυτόχρονα τα πνευματικά δικαιώματα της εργασίας προστατεύονται σύμφωνα με την Creative Commons Attribution CC BY 4.0, που επιτρέπει άμεση πρόσβαση στις εργασίες και κάθε χρήστη να διαβάζει, να κάνει λήψη, να αντιγράφει, να διανέμει, να εκτυπώνει, να αναζητά, ή να συνδέει με το πλήρες περιεχόμενο των άρθρων, να τα αναζητά για ευρετηρίαση, να τα χρησιμοποιεί ως δεδομένα σε λογισμικό, ή να τα χρησιμοποιεί για οποιοδήποτε άλλο νόμιμο σκοπό. Προϋπόθεση ε΄ιναι η αναφορά στον αρχικό δημιουργό/ούς και την αρχική δημοσίευση σε αυτό το περιοδικό.
- Οι Συγγραφείς μπορούν να συνάπτουν ξεχωριστές, και πρόσθετες συμβάσεις και συμφωνίες για την μη αποκλειστική διανομή της εργασίας όπως δημοσιεύτηκε στο περιοδικό αυτό (π.χ. κατάθεση σε ένα ακαδημαϊκό καταθετήριο ή δημοσίευση σε ένα βιβλίο), με την προϋπόθεση της αναγνώρισης και την αναφοράς της πρώτης δημοσίευσης σε αυτό το περιοδικό.
Το περιοδικό Βιοηθικά επιτρέπει και ενθαρρύνει τους συγγραφείς να καταθέτουν τα δημοσιευμένα άρθρα σε θεσμικά (π.χ. το αποθετήριο του Εθνικού Κέντρου Τεκμηρίωσης) ή θεματικά αποθετήρια (π.χ. αποθετήριο SSOAR για τις Κοινωνικές Επιστήμες), μετά τη δημοσίευσή τους στο περιοδικό «Βιοηθικά» και με όρους Ανοικτής Πρόσβασης, όπως κατά περίπτωση προσδιορίζονται από τους χρηματοδότες της έρευνάς τους ή/και τα ιδρύματα με τα οποία συνεργάζονται.
Κατά την κατάθεση της εργασίας τους, οι συγγραφείς πρέπει να παρέχουν πληροφορίες σχετικά με τη δημοσίευση του άρθρου στο περιοδικό «Βιοηθικά» και τις πηγές χρηματοδότησης της έρευνάς τους.
Κατάλογοι των ιδρυματικών και θεματικών αποθετηρίων ανά χώρα υπάρχουν στη βάση http://opendoar.org/countrylist.php . Οι συγγραφείς έχουν τη δυνατότητα να καταθέσουν χωρίς κόστος την εργασία τους στο αποθετήριο www.zenodo.org, το οποίο υποστηρίζεται από το OpenAIRE (www.openaire.eu ), στο πλαίσιο των πολιτικών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την ενίσχυση της Ανοικτής ακαδημαϊκής έρευνας.
