Πτυχές της συμβολής της Εκκλησίας της Ελλάδος και της Ορθόδοξης Θεολογίας στην εξέλιξη του βιοηθικού διαλόγου


Δημοσιευμένα: Nov 22, 2016
Λέξεις-κλειδιά:
Church of Greece orthodox theology
Ευάγγελος Χανιώτης (Evangelos Chaniotis)
Περίληψη

Ο προβληματισμός για τα σύγχρονα επιστημονικά επιτεύγματα στο χώρο της Ιατρικής, της Βιολογίας και της Γενετικής, και τα επακόλουθα ηθικά ζητήματα τα οποία παρουσιάστηκαν σχετικά με την φθορά που δύνανται τα επιτεύγματα αυτά να επιφέρουν στο ανθρώπινο πρόσωπο, ήταν ο λόγος για τον οποίο η Εκκλησία της Ελλάδος συνέστησε την Ειδική Συνοδική Επιτροπή επί της Βιοηθικής, με σκοπό να ενημερώνεται υπεύθυνα και επιστημονικά γύρω από τα βιοηθικά ζητήματα που συνεχώς ανακύπτουν στην επιστημονική αλλά και κοινωνική επικαιρότητα. Βέβαια η Βιοηθική δεν ήταν άγνωστη στην ορθόδοξη Θεολογία, καθώς ήδη από την δεκαετία του 1950 ορθόδοξοι θεολόγοι και κληρικοί, καταπιάνονται με τον προβληματισμό της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, με βάση την Πατερική Θεολογία, ενώ χαρακτηριστική είναι η συμβολή του Μητροπολίτη Δημητριάδος Χριστόδουλου (μετέπειτα Αρχιεπισκόπου Αθηνών) σε μεγαλύτερο εύρος θεμάτων.

Ηθικά ζητήματα μείζονος σημασίας, όπως πότε επέρχεται η στιγμή του θανάτου, η μηχανική υποστήριξη, η παρέμβαση στην φυσιολογική διαδικασία της αναπαραγωγής, η στιγμή της αρχής της ανθρώπινης ζωής, το αίτημα της ευθανασίας ενός ανθρώπου που υποφέρει, η πρόκληση της παρέμβασης στο ανθρώπινο γονιδίωμα και της δημιουργίας ανθρώπων «κατά παραγγελία», παρηγορητική φροντίδα σε ασθενείς τελικού σταδίου, έρευνα και πειραματισμός στον άνθρωπο και ειδικότερα στο έμβρυο, υγεία και χρηματικό κέρδος, εφαρμογές της ιατρικής τεχνολογίας στον άνθρωπο, αποτελούν ζητήματα με τα οποία η Επιτροπή ασχολήθηκε διεξοδικά, συμβάλλοντας στην ορθόδοξη Χριστιανική Ηθική, αλλά και συνολικά στον επιστημονικό διάλογο.

Η Εκκλησία αξιολογεί τα βιοηθικά ζητήματα που ανακύπτουν και επικεντρώνεται στο κατά πόσον υπάρχουν ηθικά όρια στις βιοϊατρικές εφαρμογές αλλά και ποιος και με βάση ποια κριτήρια μπορεί να θέσει αυτά τα όρια. Η ορθόδοξη Βιοηθική μέσα από την παράδοση, την θεολογία και την εμπειρία της, εκφράζει τον ποιμαντικό της λόγο και καλείται να δώσει απαντήσεις σε προβληματισμούς στους οποίους οι βιοϊατρικές επιστήμες δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν, πιθανόν διότι τους αγνοούν ή τους παραθεωρούν, οδηγώντας σε αδιέξοδα, και η κοσμική βιοηθική ενδεχομένως αδυνατεί να διακρίνει.

Λεπτομέρειες άρθρου
  • Ενότητα
  • Ανασκοπήσεις
Λήψεις
Τα δεδομένα λήψης δεν είναι ακόμη διαθέσιμα.