Ευθανασία στην Ολλανδία: η νομική σκοπιά και ο δημόσιος διάλογος
Περίληψη
Η ευθανασία και η υποβοηθούμενη αυτοκτονία καθίστανται νόμιμες μόνο σε τέσσερις χώρες στην Ευρώπη, αυτές είναι οι εξής: η Ολλανδία, το Βέλγιο, το Λουξεμβούργο και η Ελβετία. Η ευθανασία και η υποβοηθούμενη αυτοκτονία δεν είναι μόνο ένα νομικό ζήτημα, για το πώς θα μπορούσε να είναι η νομοθεσία από τεχνικής άποψης, αλλά είναι επίσης, ένα αμφιλεγόμενο θέμα, για το οποίο πολλές χώρες δεν είναι έτοιμες να συζητήσουν. Εκτός από τη νομική πλευρά, υπάρχουν κι άλλες πτυχές που σχετίζονται με αυτό το ζήτημα. Το ερώτημα που πάντα εγείρεται, είναι εάν η κοινότητα αισθάνεται την αναγκαιότητα ύπαρξης μιας τέτοιου είδους νομοθεσίας.
Ο σκοπός αυτού του άρθρου είναι να εξοικειώσει τον αναγνώστη, με τη νομοθεσία περί ευθανασίας στην Ολλανδία και με τη δημόσια συζήτηση που την περιβάλλει. Το άρθρο επιχειρεί να δώσει μια γενική εικόνα και μια επεξήγηση της ισχύουσας νομοθεσίας.
Λεπτομέρειες άρθρου
- Πώς να δημιουργήσετε Αναφορές
-
Wistuba, M. (2020). Ευθανασία στην Ολλανδία: η νομική σκοπιά και ο δημόσιος διάλογος. Βιοηθικά, 6(2), 41–51. https://doi.org/10.12681/bioeth.24844
- Ενότητα
- Πρωτότυπες Εργασίες
Αυτή η εργασία είναι αδειοδοτημένη υπό το CC Αναφορά Δημιουργού 4.0.
Οι Συγγραφείς που δημοσιεύουν εργασίες τους σε αυτό το περιοδικό συμφωνούν στους παρακάτω όρους:
- Οι Συγγραφείς διατηρούν τα Πνευματικά Δικαιώματα και χορηγούν στο περιοδικό το δικαίωμα της πρώτης δημοσίευσης, ενώ ταυτόχρονα τα πνευματικά δικαιώματα της εργασίας προστατεύονται σύμφωνα με την Creative Commons Attribution CC BY 4.0, που επιτρέπει άμεση πρόσβαση στις εργασίες και κάθε χρήστη να διαβάζει, να κάνει λήψη, να αντιγράφει, να διανέμει, να εκτυπώνει, να αναζητά, ή να συνδέει με το πλήρες περιεχόμενο των άρθρων, να τα αναζητά για ευρετηρίαση, να τα χρησιμοποιεί ως δεδομένα σε λογισμικό, ή να τα χρησιμοποιεί για οποιοδήποτε άλλο νόμιμο σκοπό. Προϋπόθεση ε΄ιναι η αναφορά στον αρχικό δημιουργό/ούς και την αρχική δημοσίευση σε αυτό το περιοδικό.
- Οι Συγγραφείς μπορούν να συνάπτουν ξεχωριστές, και πρόσθετες συμβάσεις και συμφωνίες για την μη αποκλειστική διανομή της εργασίας όπως δημοσιεύτηκε στο περιοδικό αυτό (π.χ. κατάθεση σε ένα ακαδημαϊκό καταθετήριο ή δημοσίευση σε ένα βιβλίο), με την προϋπόθεση της αναγνώρισης και την αναφοράς της πρώτης δημοσίευσης σε αυτό το περιοδικό.
Το περιοδικό Βιοηθικά επιτρέπει και ενθαρρύνει τους συγγραφείς να καταθέτουν τα δημοσιευμένα άρθρα σε θεσμικά (π.χ. το αποθετήριο του Εθνικού Κέντρου Τεκμηρίωσης) ή θεματικά αποθετήρια (π.χ. αποθετήριο SSOAR για τις Κοινωνικές Επιστήμες), μετά τη δημοσίευσή τους στο περιοδικό «Βιοηθικά» και με όρους Ανοικτής Πρόσβασης, όπως κατά περίπτωση προσδιορίζονται από τους χρηματοδότες της έρευνάς τους ή/και τα ιδρύματα με τα οποία συνεργάζονται.
Κατά την κατάθεση της εργασίας τους, οι συγγραφείς πρέπει να παρέχουν πληροφορίες σχετικά με τη δημοσίευση του άρθρου στο περιοδικό «Βιοηθικά» και τις πηγές χρηματοδότησης της έρευνάς τους.
Κατάλογοι των ιδρυματικών και θεματικών αποθετηρίων ανά χώρα υπάρχουν στη βάση http://opendoar.org/countrylist.php . Οι συγγραφείς έχουν τη δυνατότητα να καταθέσουν χωρίς κόστος την εργασία τους στο αποθετήριο www.zenodo.org, το οποίο υποστηρίζεται από το OpenAIRE (www.openaire.eu ), στο πλαίσιο των πολιτικών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την ενίσχυση της Ανοικτής ακαδημαϊκής έρευνας.
