Βήματα προς τη νομιμοποίηση της ευθανασίας στην Πορτογαλία
Περίληψη
Το θέμα της ευθανασίας εγείρει πολλές αβεβαιότητες και ερωτήματα, καθώς ιατρικά, νομικά, θρησκευτικά, πολιτικά και φιλοσοφικά επιχειρήματα εισάγονται στη συζήτηση. Με την πάροδο του χρόνου, ο αριθμός των χωρών που έχουν νομιμοποιήσει την ευθανασία ή την υποβοήθηση της αυτοκτονίας αυξάνεται. Παρά τις διαφορετικές προσεγγίσεις και τις διαφωνίες, πάντως, κάθε πλευρά αυτής της συζήτησης διατηρεί την ίδια ανησυχία για τον σεβασμό της αρχής της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
Η πορτογαλική κοινωνία εξετάζει αυτό το θέμα εδώ και πολύ καιρό, πρόσφατα όμως η ευθανασία απασχολεί και τον νομοθέτη. Η προοπτική ενός νόμου που επιτρέπει σε ασθενείς να τερματίσουν τη ζωή τους όταν βιώνουν μια κατάσταση μόνιμης και αφόρητης ταλαιπωρίας υιοθετήθηκε για πρώτη φορά από το κοινοβούλιο τον Ιανουάριο του 2021, ωστόσο ο νόμος αυτός κηρύχθηκε αντισυνταγματικός. Τον Ιούνιο του 2022 προβλήθηκε μια νέα εκδοχή για την αποποινικοποίηση της ευθανασίας. Οι απόψεις διίστανται και η χώρα αναμένει τη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας. Για τους σκοπούς αυτής της παρουσίασης, είναι απαραίτητο να κατανοήσουμε την πορτογαλική έννομη τάξη και τις απόψεις που μπορεί να οδηγήσουν τον νομοθέτη σε μια τόσο ριζική αλλαγή.
Λεπτομέρειες άρθρου
- Πώς να δημιουργήσετε Αναφορές
-
Alves, A.-S. (2022). Βήματα προς τη νομιμοποίηση της ευθανασίας στην Πορτογαλία. Βιοηθικά, 8(2), 85–96. https://doi.org/10.12681/bioeth.31783
- Ενότητα
- Ανασκοπήσεις
Αυτή η εργασία είναι αδειοδοτημένη υπό το CC Αναφορά Δημιουργού 4.0.
Οι Συγγραφείς που δημοσιεύουν εργασίες τους σε αυτό το περιοδικό συμφωνούν στους παρακάτω όρους:
- Οι Συγγραφείς διατηρούν τα Πνευματικά Δικαιώματα και χορηγούν στο περιοδικό το δικαίωμα της πρώτης δημοσίευσης, ενώ ταυτόχρονα τα πνευματικά δικαιώματα της εργασίας προστατεύονται σύμφωνα με την Creative Commons Attribution CC BY 4.0, που επιτρέπει άμεση πρόσβαση στις εργασίες και κάθε χρήστη να διαβάζει, να κάνει λήψη, να αντιγράφει, να διανέμει, να εκτυπώνει, να αναζητά, ή να συνδέει με το πλήρες περιεχόμενο των άρθρων, να τα αναζητά για ευρετηρίαση, να τα χρησιμοποιεί ως δεδομένα σε λογισμικό, ή να τα χρησιμοποιεί για οποιοδήποτε άλλο νόμιμο σκοπό. Προϋπόθεση ε΄ιναι η αναφορά στον αρχικό δημιουργό/ούς και την αρχική δημοσίευση σε αυτό το περιοδικό.
- Οι Συγγραφείς μπορούν να συνάπτουν ξεχωριστές, και πρόσθετες συμβάσεις και συμφωνίες για την μη αποκλειστική διανομή της εργασίας όπως δημοσιεύτηκε στο περιοδικό αυτό (π.χ. κατάθεση σε ένα ακαδημαϊκό καταθετήριο ή δημοσίευση σε ένα βιβλίο), με την προϋπόθεση της αναγνώρισης και την αναφοράς της πρώτης δημοσίευσης σε αυτό το περιοδικό.
Το περιοδικό Βιοηθικά επιτρέπει και ενθαρρύνει τους συγγραφείς να καταθέτουν τα δημοσιευμένα άρθρα σε θεσμικά (π.χ. το αποθετήριο του Εθνικού Κέντρου Τεκμηρίωσης) ή θεματικά αποθετήρια (π.χ. αποθετήριο SSOAR για τις Κοινωνικές Επιστήμες), μετά τη δημοσίευσή τους στο περιοδικό «Βιοηθικά» και με όρους Ανοικτής Πρόσβασης, όπως κατά περίπτωση προσδιορίζονται από τους χρηματοδότες της έρευνάς τους ή/και τα ιδρύματα με τα οποία συνεργάζονται.
Κατά την κατάθεση της εργασίας τους, οι συγγραφείς πρέπει να παρέχουν πληροφορίες σχετικά με τη δημοσίευση του άρθρου στο περιοδικό «Βιοηθικά» και τις πηγές χρηματοδότησης της έρευνάς τους.
Κατάλογοι των ιδρυματικών και θεματικών αποθετηρίων ανά χώρα υπάρχουν στη βάση http://opendoar.org/countrylist.php . Οι συγγραφείς έχουν τη δυνατότητα να καταθέσουν χωρίς κόστος την εργασία τους στο αποθετήριο www.zenodo.org, το οποίο υποστηρίζεται από το OpenAIRE (www.openaire.eu ), στο πλαίσιο των πολιτικών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την ενίσχυση της Ανοικτής ακαδημαϊκής έρευνας.
