Εκπαίδευση τεχνητής νοημοσύνης και πνευματική ιδιοκτησία: Θα πρέπει το δίκαιο πνευματικής ιδιοκτησίας να επιτρέπει στις μηχανές να μαθαίνουν;
Περίληψη
Το άρθρο εξετάζει το σύνθετο νομικό τοπίο για τη χρήση υλικού τεχνητής νοημοσύνης (ΤΝ) που προστατεύεται από πνευματικά δικαιώματα. Διερευνά την ανάπτυξη της ΤΝ και τη σημασία της διαθεσιμότητας δεδομένων για τα συστήματα μηχανικής μάθησης (ML). Αναλύεται η ισχύουσα σχετική νομοθεσία στην Ευρωπαϊκή Ένωση, τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ιαπωνία, με έμφαση στις νομικές ασάφειες και τους περιορισμούς που θέτουν τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας. Διερευνώνται πιθανές νέες λύσεις, στο πνεύμα της πρόσκλησης του Παγκόσμιου Οργανισμού Διανοητικής Ιδιοκτησίας (WIPO) για την σχέση των προϊόντων ΤΝ και της πολιτικής για τη διανοητική ιδιοκτησία. Το συμπέρασμα τονίζει την ανάγκη εξισορρόπησης των συμφερόντων των προγραμματιστών ΤΝ και των κατόχων δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας για την προώθηση της τεχνολογικής προόδου με παράλληλη διασφάλιση της δημιουργικότητας και της πρωτοτυπίας.
Λεπτομέρειες άρθρου
- Πώς να δημιουργήσετε Αναφορές
-
Fernandes, P. M. (2024). Εκπαίδευση τεχνητής νοημοσύνης και πνευματική ιδιοκτησία: Θα πρέπει το δίκαιο πνευματικής ιδιοκτησίας να επιτρέπει στις μηχανές να μαθαίνουν;. Βιοηθικά, 10(2), 8–21. https://doi.org/10.12681/bioeth.39041
- Ενότητα
- Πρωτότυπες Εργασίες
Αυτή η εργασία είναι αδειοδοτημένη υπό το CC Αναφορά Δημιουργού 4.0.
Οι Συγγραφείς που δημοσιεύουν εργασίες τους σε αυτό το περιοδικό συμφωνούν στους παρακάτω όρους:
- Οι Συγγραφείς διατηρούν τα Πνευματικά Δικαιώματα και χορηγούν στο περιοδικό το δικαίωμα της πρώτης δημοσίευσης, ενώ ταυτόχρονα τα πνευματικά δικαιώματα της εργασίας προστατεύονται σύμφωνα με την Creative Commons Attribution CC BY 4.0, που επιτρέπει άμεση πρόσβαση στις εργασίες και κάθε χρήστη να διαβάζει, να κάνει λήψη, να αντιγράφει, να διανέμει, να εκτυπώνει, να αναζητά, ή να συνδέει με το πλήρες περιεχόμενο των άρθρων, να τα αναζητά για ευρετηρίαση, να τα χρησιμοποιεί ως δεδομένα σε λογισμικό, ή να τα χρησιμοποιεί για οποιοδήποτε άλλο νόμιμο σκοπό. Προϋπόθεση ε΄ιναι η αναφορά στον αρχικό δημιουργό/ούς και την αρχική δημοσίευση σε αυτό το περιοδικό.
- Οι Συγγραφείς μπορούν να συνάπτουν ξεχωριστές, και πρόσθετες συμβάσεις και συμφωνίες για την μη αποκλειστική διανομή της εργασίας όπως δημοσιεύτηκε στο περιοδικό αυτό (π.χ. κατάθεση σε ένα ακαδημαϊκό καταθετήριο ή δημοσίευση σε ένα βιβλίο), με την προϋπόθεση της αναγνώρισης και την αναφοράς της πρώτης δημοσίευσης σε αυτό το περιοδικό.
Το περιοδικό Βιοηθικά επιτρέπει και ενθαρρύνει τους συγγραφείς να καταθέτουν τα δημοσιευμένα άρθρα σε θεσμικά (π.χ. το αποθετήριο του Εθνικού Κέντρου Τεκμηρίωσης) ή θεματικά αποθετήρια (π.χ. αποθετήριο SSOAR για τις Κοινωνικές Επιστήμες), μετά τη δημοσίευσή τους στο περιοδικό «Βιοηθικά» και με όρους Ανοικτής Πρόσβασης, όπως κατά περίπτωση προσδιορίζονται από τους χρηματοδότες της έρευνάς τους ή/και τα ιδρύματα με τα οποία συνεργάζονται.
Κατά την κατάθεση της εργασίας τους, οι συγγραφείς πρέπει να παρέχουν πληροφορίες σχετικά με τη δημοσίευση του άρθρου στο περιοδικό «Βιοηθικά» και τις πηγές χρηματοδότησης της έρευνάς τους.
Κατάλογοι των ιδρυματικών και θεματικών αποθετηρίων ανά χώρα υπάρχουν στη βάση http://opendoar.org/countrylist.php . Οι συγγραφείς έχουν τη δυνατότητα να καταθέσουν χωρίς κόστος την εργασία τους στο αποθετήριο www.zenodo.org, το οποίο υποστηρίζεται από το OpenAIRE (www.openaire.eu ), στο πλαίσιο των πολιτικών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την ενίσχυση της Ανοικτής ακαδημαϊκής έρευνας.