Η βοηθική και το επιστημολογικό παράδειγμα της πολυπλοκότητας


Ελένη Ρεθυμνιωτάκη (Eleni Rethimiotaki)
Abstract

Σχεδόν μισό αιώνα τώρα η ρύθμιση της βιοϊατρικής έρευνας και των τεχνολογικών εφαρμογών της ιδίως στην ιατρική πρακτική πραγματοποιείται μέσα από ένα καινοφανή συνδυασμό αφενός των θετικών επιστημών με τις ανθρωπιστικές και αφετέρου, της φιλοσοφίας με την κοινωνική θεωρία για την επιστήμη. Ωστόσο ο συνδυασμός τους εξακολουθεί να αποτελεί πρόκληση τόσο πρακτικά όσο και θεωρητικά. Το πρακτικό διακύβευμα είναι το πώς εναρμονίζεται η τεχνοεπιστημονική πρόοδος με την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη που αυτή επιφέρει με την προστασία των φυσικών και κοινωνικών αγαθών καθώς και τον σεβασμό των ατομικών ελευθεριών. Πέραν αυτού όμως η ρύθμιση της βιοϊατρικής αποτελεί και θεωρητικά μια επιστημολογική πρόκληση. Το έργο του εκλειπόντος Θανάση Παπαχρίστου, Kαθηγητή της Νομικής Σχολής του Ε.Κ.ΠΑ. και πρώην μέλους της Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής υπήρξε πρωτοπόρο ακριβώς διότι αντιλήφθηκε την διπλή πρόκληση όντας ταυτόχρονα αστικολόγος και κοινωνιολόγος του δικαίου.
Το άρθρο εξηγεί πρώτον τους λόγους για τους οποίους το έργο του ανοίγεται προς μια δυναμική θεώρηση της ρύθμισης της βιοϊατρικής. Δεύτερον προχωρεί περαιτέρω και αφού παραθέσει τις βασικές θεωρητικές παραδοχές του επιστημολογικού παραδείγματος της πολυπλοκότητας, αναπτύσσει επιχειρήματα υπέρ της υιοθέτησης του για την ερμηνεία και την περιγραφή της βιοηθικής με το βιοδίκαιο και τον συνδυασμό τους στο σύγχρονο μοντέλο ρύθμισης της βιοϊατρικής. Τρίτον εκτίθενται κάποιες σκέψεις σχετικά με την εφαρμογή του παραδείγματος της πολυπλοκότητας στο ελληνικό μοντέλο ρύθμισης της βιοϊατρικής και την δυναμική ανάπτυξης της βιοηθικής στο πλαίσιο του.

Article Details
  • Sezione
  • Original Articles
Downloads
I dati di download non sono ancora disponibili.