Κοινά και εκπαιδευτικός ανασχηματισμός

PDF
Δημοσιευμένα: Sep 24, 2020
DOI: https://doi.org/10.12681/grsr.24807
Λέξεις-κλειδιά:
εκπαιδευτικά κοινά εκπαίδευση κοινοποίηση παιδική ηλικία εναλλακτικοί εκπαιδευτικοί λόγοι
Yannis Pechtelidis
Παιδαγωγικό Τμήμα Προσχολικής Εκπαίδευσης, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας
https://orcid.org/0000-0002-1424-4597
Περίληψη

Στο κείμενο αυτό επιχειρείται η εισαγωγή του αναδυόμενου παραδείγματος των «κοινών» ως εναλλακτικό αξιακό σύστημα και σύστημα δράσης στο πεδίο της εκπαίδευσης, προκειμένου να συζητηθούν κριτικά οι δυνατότητες ανασχηματισμού της θεσμικής τυπικής εκπαίδευσης, τόσο στο επίπεδο της εκπαιδευτικής δραστηριότητας όσο και στο επίπεδο της διακυβέρνησης της καθημερινής λειτουργίας της, με γνώμονα τις αξίες της ισότητας, της αυτονομίας, της κοινότητας, της συμμετοχής, της συνεργασίας και του διαμοιρασμού. Στο επίκεντρο της συζήτησης είναι η κοινοποίηση ως μια εναλλακτική εκπαιδευτική και μικρο-πολιτική διαδικασία, που αναπτύσσεται στις ρωγμές του επίσημου εκπαιδευτικού συστήματος δημιουργώντας πρακτικές που αμφισβητούν τον κυρίαρχο λόγο για την εκπαίδευση και την κοινωνία. Επιπλέον, διερευνώνται κριτικά οι ομοιότητες και οι διαφορές της εκπαίδευσης των κοινών από άλλες εναλλακτικές προσεγγίσεις της εκπαίδευσης.

Λεπτομέρειες άρθρου
  • Ενότητα
  • Άρθρα
Creative Commons License

Αυτή η εργασία είναι αδειοδοτημένη υπό το CC Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση 4.0.

Οι συγγραφείς των άρθρων που δημοσιεύονται στην Επιθεώρηση Κοινωνικών Ερευνών διατηρούν τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας επί των άρθρων τους, δίνοντας στο περιοδικό το δικαίωμα της πρώτης δημοσίευσης. Άρθρα που δημοσιεύονται στην Επιθεώρηση Κοινωνικών Ερευνών διατίθενται με άδεια  Creative Commons 4.0 και σύμφωνα με την άδεια μπορούν να χρησιμοποιούνται ελεύθερα, με αναφορά στο/στη συγγραφέα και στην πρώτη δημοσίευση για μη κερδοσκοπικούς σκοπούς.

Το Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών διατηρεί το δικαίωμα να δημοσιεύει, να αναπαραγάγει, να παρουσιάζει στο κοινό, να διανέμει και χρησιμοποιεί άρθρα που δημοσιεύονται στην Επιθεώρηση Κοινωνικών Ερευνών σε οποιοδήποτε μέσο και μορφή είτε μεμονωμένα είτε ως μέρη συλλογικών έργων, για όλο τον χρόνο διάρκειας προστασίας της πνευματικής ιδιοκτησίας και για όλες τις χώρες του κόσμου. Αυτό περιλαμβάνει ενδεικτικά και όχι αποκλειστικά το δικαίωμα δημοσίευσης των άρθρων σε τεύχη της Επιθεώρησης Κοινωνικών Ερευνών, αναπαραγωγής και διανομής μεμονωμένων αντιγράφων των άρθρων, αναπαραγωγής ολόκληρων των άρθρων σε άλλη έκδοση του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών, καθώς και αναπαραγωγής και διανομής των άρθρων ή περίληψης αυτών με χρήση πληροφορικού συστήματος αποθετηρίου.

Λήψεις
Τα δεδομένα λήψης δεν είναι ακόμη διαθέσιμα.
Βιογραφικό Συγγραφέα
Yannis Pechtelidis, Παιδαγωγικό Τμήμα Προσχολικής Εκπαίδευσης, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας
Αναπληρωτής Καθηγητής Κοινωνιολογίας της Εκπαίδευσης, Παιδαγωγικό Τμήμα Προσχολικής Εκπαίδευσης, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας
Αναφορές
Bollier, D. (2016). Κοινά. Μια σύντομη εισαγωγή. Αθήνα: angelusnovus.
Hardt, M. και Negri, A. (2012). Να πάρουμε τη σκυτάλη. Διακήρυξη. Αθήνα: Βιβλιόραμα.
Καβουλάκος, Κ. και Γριτζάς, Γ. (2015). Εναλλακτικοί οικονομικοί και πολιτικοί χώροι. Κοινωνικά κινήματα και χωρική ανάπτυξη. Κάλλιπος.
Κιουπκιολής, Α. (2015). Για τα κοινά της ελευθερίας. Αθήνα: Εξάρχεια.
Κωστάκης, Β. και Bauwens, (2018). Πώς να δημιουργήσουμε μια παγκόσμια και ευημερούσα οικονομία βασισμένη στα κοινά». Ανοιχτή Βιβλιοθήκη.
Πεχτελίδης, Γ., Κιουπκιολής, Α., και Δαμοπούλου, Ε. (2015). Πέρα από την ιδιωτική και κρατική εκπαίδευση: Η εκπαίδευση ως θεσμός των «κοινών». Στο Θ. Θάνος (επιμ.), Η Κοινωνιολογία της Εκπαίδευσης στην Ελλάδα (σελ. 212-223). Αθήνα: Gutenberg.
Πεχτελίδης, Γ. και Δαμοπούλου, Ε. (2017). Παιδαγωγικές ετεροπολιτικές και παιδική ηλικία. Στο Σ. Χανδόλιας (επιμ.), Σύγχρονες θεωρίες και πρακτικές στην εκπαίδευση. Πρακτικά 2ου Πανελληνίου Συνεδρίου (σελ. 324-331). Γύθειο: Σύλλογος Εκπαιδευτικών Π.Ε. Λακωνικής.
Πεχτελίδης, Γ. και Πανταζίδης, Σ. (2018). Εκπαίδευση και ετεροπολιτική: ένα «σχολείο των κοινών». Στο Λ. Συμεού, Θ. Θάνος και Μ. Βρυωνίδης (επιμ.), Δημόσια και Ιδιωτική Εκπαίδευση, Πρακτικά του 3ου Πανελληνίου Συνεδρίου Κοινωνιολογίας της Εκπαίδευσης, Λευκωσία: Eυρωπαϊκό Πανεπιστήμιο Κύπρου.
Πεχτελίδης, Γ. (2020). Για μια εκπαίδευση των κοινών εντός και πέραν των «τειχών». Αθήνα: Gutenberg.
Ρανσιέρ, Ζ. (2008). Ο αδαής δάσκαλος. Πέντε μαθήματα πνευματικής χειραφέτησης. Αθήνα: Νήσος.
Wright, E.O. (2018). Ρεαλιστικές ουτοπίες. Αθήνα: Ασίνη.
Φουκώ, Μ. (2011α). Επιτήρηση και τιμωρία. Η γέννηση της φυλακής. Αθήνα: Πλέθρον.
Φουκώ, Μ. (2011β). Ιστορίας της σεξουαλικότητας. Η βούληση για γνώση. Αθήνα: Πλέθρον.
Agamben, G. (2009). «What is an apparatus?» and other essays. Stanford University Press.
Aroca, S. (1999). “La Verdena – Saint Marti”: A school where people dare to dream. Harvard Educational Review, 69 (3), pp. 320-57.
Baldacchino, J. (2019). A brief critical historical analysis of neoliberalism in education. In S. Chitpin and J. P. Portelli (Eds.), Confronting educational policy in neoliberal times. International perspectives. New York, London: Routledge.
Bazzul, J. and Tolbert, S. E. (2017). Reassembling the natural and social commons. In A. Means, D. R. Ford and G. Slater (Eds.), Educational commons in theory and practice: Global pedagogy and politics (pp. 55-73). Palgrave Macmillan.
Benkler, Y. and Nissenbaum, H. (2006). Commons‐based Peer Production and Virtue. Journal of Political Philosophy, 14 (4), pp. 394-419.
Biesta, G. (2007). Why “What works” won’t work: Evidence based practice and the democratic deficit in educational research. Educational Theory, 57 (1), pp. 1-22.
Biesta, G. (2010). Learner, Student, Speaker. In C. Bingham and G. Biesta (Eds.), Jacques Rancière. Education, truth, emancipation (pp.133-144). London, New York: Continuum.
Biesta, G. (2011). The ignorant citizen: Mouffe, Rancière, and the subject of democratic education. Studies in Philosophy and Education,30 (2), pp. 141-153.
Bollier, D. and Helfrich, S. (Eds.) (2012). The wealth of the commons: A world beyond market και state. Amherst: Levellers Press.
Bollier, D. and Helfrich, S. (Eds.) (2015). Patterns of commoning. Amherst: Levellers Press.
Bourassa, G. N. (2017). Towards an elaboration of the pedagogical common. In A. Means, D., R. Ford and G. Slater (Eds.), Educational commons in theory and practice (pp. 75–93). New York, NY: Palgrave Macmillan.
Cagliari, P., Castegnetti, M., Guidici, C., Rinaldi, C., Vecchi, V. and Moss, P. (Eds.) (2016). Loris Malaguzzi and the Schools of Reggio Emilia: A selection of his writings and speeches 1945-1993. London: Routdledge.
Cormier, D. (2008). Rhizomatic Education: Community as Curriculum. Innovate: Journal of Online Education, 4 (5), pp. 1-8.
Dahlberg, G. and Moss, P. (2005). Ethics and politics in early childhood education. London: Routledge.
Dardot, P. and Laval, C. (2014). Commun. Paris: La Découverte.
Davies, B. (2014). Listening to children. Being and becoming. London and New York: Routledge.
Deleuze, G., and Guattari, F. (1987). A Thousand Plateaus: Capitalism and schizophrenia. London: Continuum.
Deleuze, G., (1992). Postscript on the societies of control. October, 59 (Winter), pp. 3-7.
De Lissovoy, N. (2011). Pedagogy in common: Democratic education in the global era. Educational Philosophy and Theory, 43(10), pp. 1119-1134.
De Lissovoy, N., Means, A., και Saltman, K. (2015). Toward a new common school movement. Boulder, CO: Paradigm Publishers.
J. K. Gibson-Graham (2006). A postcapitalist politics. University of Minnesota Press.
Goffman, E. (1994). Άσυλα. Αθήνα: Ευρύαλος.
Foucault, M. (1980). Two lectures. In C. Gordon (ed.), Power/Knowledge. Selected interviews and other writings 1972-1977. New York: Pantheon Books.
Foucault M., (1982). The subject and power. In H. Dreyfus and P. Rabinow (Eds.), M. Foucault: Beyond structuralism and hermeneutics (pp. 221-222). Harvester Press.
Flecha, R. (2000). Sharing Words. Lanham Maryland: Rowan and Littlefield.
Freire, P. (2003). Pedagogy of the oppressed. New York: Continuum.
Giroux, H. (1997). Pedagogy and the politics of hope: Theory, culture, and schooling, a critical reader. Boulder, CO: Westview Press.
Hess, C., και Ostrom, E. (Eds.) (2011). Understanding knowledge as a commons from theory to practice. London: The MITpress.
Kaustuv, R. (2003). Teachers in Nomadic Spaces: Deleuze and curriculum. Peter Lang.
Kioupkiolis, A. (2017). Common Democracy: Political Representation beyond representative democracy. Democratic Theory, 5, pp. 35-58.
Kioupkiolis, A., and Pechtelidis, Y. (2017). Youth heteropolitics in crisis-ridden Greece. In S. Pickard and J. Bessant (Eds.), Young people and new forms politics in times of crises: Re-generating politics (pp. 273-293). Basingstoke: Palgrave Macmillan.
Korsgaard, M. T. (2018). Education and the concept of commons. A pedagogical reinterpretation. Educational Philosophy and Theory, vol.50, pp. 1-11.
Lewis, T. E. (2012). Exopedagogy: On pirates, shorelines, and the educational commonwealth. Educational Philosophy and Theory, 44 (8), pp. 845-861.
Lyotard J.-F. (1984). The Postmodern Condition: A report on knowledge. University of Minnesota Press.
McLaren, P. (1997). Revolutionary multiculturalism: Pedagogies of dissent for the new millennium. Boulder, Colorado: Westview Press.
May, T. (2015). Nonviolent Resistance: A philosophical introduction. Polity Press.
Means, A., Ford, D. R. and Slater, G. (Eds.) (2017). Educational commons in theory and practice. New York, NY: Palgrave Macmillan.
Moss, P. (2014). Transformative change and real utopias in early childhood education: A story of democracy, experimentation and potentiality. London and New York: Routledge.
Moss, P. (2019). Alternative narratives in early childhood. An introduction for students and practitioners. London and New York: Routledge.
Olsson, L. M. (2009). Movement and experimentation in young children’s learning. Deleuze and Guattari in early childhood education. New York: Routledge.
Osberg, D. and Biesta, G. (2007). Beyond presence: Epistemological and pedagogical implications of “strong” emergence, Interchange, 38 (1), pp. 31-51.
Ostrom, E. (1990). Governing the commons. Cambridge: Cambridge University Press.
Pechtelidis, Y. (2018). Heteropolitical pedagogies, citizenship and childhood. Commoning education in contemporary Greece. In C. Baraldi and T. Cockburn (Eds.), Theorising Childhood: Citizenship, rights, and participation (pp.215-239). Palgrave Macmillan.
Pechtelidis, Y. and Kioupkiolis, A. (2020). Education as commons, children as commoners. The case study of the Little Tree community. Democracy & Education, 28 (1), Article 5.
https://democracyeducationjournal.org/home/vol28/iss1/5
Rancière, J. (2003). The Philosopher and his Poor. Durham και London: Duke University Press.
Rancière, J. (2010). On ignorant schoolmasters. In C. Bingham and G. Biesta (Eds.), Jacques Rancière. Education, truth, emancipation (pp.1-24). London, New York: Continuum.
Rinaldi, C. (2006). In Dialogue with Reggio Emilia: Listening, researching and learning. London: Routledge.
Rose, N. (1999). Power of freedom: Reframing political thought. Cambridge: Cambridge University Press.
Sellers, M. (2013). Young children becoming curriculum: Deleuze, Te Whariki and curricular understanding. London: Routledge.