Σύγκριση πανίδας κολεοπτέρων σε ελαιώνες της Μεσαράς, με διαφορετικά καθεστώτα διαχείρισης


Δημοσιευμένα: Nov 8, 2014
I. Tzokas
Z. Liantraki
D. Kollaros
Περίληψη

Σε αυτήν την εργασία συγκρίνονται τα αποτελέσματα από τις συλλήψεις κολεοπτέρων σε παγίδες εδάφους (pitfall traps) με προπυλενογλυκόλη, σε εννέα ελαιώνες της Μεσαράς σε τέσσερις τοποθεσίες από τον Οκτώβριο έως και τον Απρίλιο του 2005. Η ανανέωσή τους πραγματοποιείτο τρεις έως τέσσερις φορές ανά μήνα. Στη μελέτη συγκρίνονται κατά βάση δύο τύποι ελαιώνων, οι ελαιώνες συμβατικής και οι ελαιώνες βιολογικής καλλιέργειας. Εκτός αυτών υπήρχε ένας ελαιώνας σε καθεστώς ολοκληρωμένης διαχείρισης και ένας εγκαταλειμμένος. Επίσης μπορούν να ομαδοποιηθούν σύμφωνα με τις τέσσερις περιοχές δειγματοληψίας (Ρουφάς, Κουσές, Πέρι, Πετροκεφάλι). Καθ’ όλη τη διάρκεια της μελέτης συνελήφθησαν, περίπου 5000 κολεόπτερα από 25 οικογένειες. Οι ένδεκα αφθονότερες ήταν: Anthicidae, Carabidae, Chrysomelidae, Curculionidae, Histeridae, Leiodidae, Scarabaeidae, Silphidae, Silvanidae, Staphylinidae και Tenebrionidae. Οι υπόλοιπες 14 ομαδοποιήθηκαν σε μια χωριστή κατηγορία. Γενικά, τα Staphylinidae ήταν τα αφθονότερα, με μεγάλη διαφορά, κοιτώντας είτε απόλυτους αριθμούς, είτε ποσοστά, σε όλες τις επιμέρους καλλιεργητικές διαχειρίσεις. Σε ότι αφορά στη δεύτερη οικογένεια, στους βιολογικής γεωργίας ελαιώνες βρίσκονται τα Carabidae, ενώ στους συμβατικής καλλιέργειας τα Curculionidae. Σε αφθονία, μετά τα Staphylinidae, που είναι πρώτα σε ποσοστά, οι οικογένειες που ακολουθούν διαφέρουν από περιοχή σε περιοχή. Στο Πέρι είναι οι οικογένειες Silvanidae και Tenebrionidae, στο Πετροκεφάλι η οικογένεια Carabidae, στον Κουσέ η Leiodidae και στο Ρουφά η Histeridae. Στο Ρουφά, συναντάμε διψήφια ποσοστά σε έξι οικογένειες (Leiodidae, Staphylinidae, Scarabaeidae, Curculionidae, Carabidae, Histeridae). Στα Tenebrionidae και τα Anthicidae, ο ελαιώνας βιολογικής διαχείρισης (Β.δ.) στο Πέρι διαφοροποιείται από όλους τους υπόλοιπους. Στα Curculionidae το Ρουφάς Β.δ. διαφοροποιείται από όλους τους ελαιώνες εκτός του Πέρι Β.δ. Πραγματοποιώντας ομαδοποίηση ανά περιοχή για τις κύριες οικογένειες προέκυψαν ότι στα Staphylinidae διαφέρει το Πετροκεφάλι από όλα τα υπόλοιπα και στα Scarabaeidae διαφέρει ο Ρουφάς από τα υπόλοιπα (και στη βιοποικιλότητα οικογενειών κολεοπτέρων ανά περιοχή, το Πετροκεφάλι ομαδοποιείται ξεχωριστά). Τα ιδιαίτερα άφθονα Staphylinidae και Carabidae στην περιοχή Πετροκεφάλι, ευθύνονται για τη χαμηλή βιοποικιλότητα κολεοπτέρων σ’ αυτό. Η περιοχή του Ρουφά, με τα χαμηλότερα ποσοστά Staphylinidae, εμφανίζει τις υψηλότερες βιοποικιλότητες κολεοπτέρων (γύρω στο 2,1). Τα στοιχεία αυτά φανερώνουν ότι η περιοχή διαδραματίζει πολύ σημαντικότερο ρόλο από το καθεστώς διαχείρισης σε ότι αφορά τις ομαδοποιήσεις των ελαιώνων και η βιοποικιλότητα εμφανίζεται αυξημένη, όπου αποτρέπεται η σχεδόν παντελής επικράτηση μιας ή δύο οικογενειών.

Λεπτομέρειες άρθρου
  • Ενότητα
  • Articles
Λήψεις
Τα δεδομένα λήψης δεν είναι ακόμη διαθέσιμα.
Αναφορές
Brunke, A.J., C.A. Bahlai, M.K. Sears, and R.H. Hallett. 2009. Generalist predators (Coleoptera: Carabidae, Staphylinidae) associated with millipede populations in sweet potato and carrot fields and implications for millipede management. Environ. Entomol. 38:1106-1116.
Cotes, B., M. Campos, F. Pascual, P.A. García, and F. Ruano. 2009a. Comparing taxonomic levels of epigeal insects under different farming systems in Andalusian olive agroecosystems. Appl. Soil Ecol. 44: 228–236.
Cotes, B., J. Castro, M. Cárdenas and M. Campos. 2009b. Responses of epigeal beetles to the removal of weed cover crops in organic olive orchards. B. Insectol. 62: 47-52.
Gibbs, J.P. and E.J. Stanton. 2001. Habitat fragmentation and arthropod community change: carrion beetles, phoretic mites, and flies. Ecol. Appl. 11: 79–85.
Hadjicharalampous, E., K.L. Kalburtji and A.P. Mamolos. 2002. Soil Arthropods (Coleoptera, Isopoda) in organic and conventional agroecosystems. Environ. Manag. 29: 683-690.
Murray, T.J., K.J.M. Dickinson and B.I.P. Barrat. 2006. Associations between weevils (Coleoptera: Cucrculionidae) and plants, and conservation values in two tussock grasslands, Otago, New Zealand. Biodivers. Conserv. 15: 109-123.
Teixeira, C.C.L., M. Hoffmann and G. Silva-Filho. 2009. Community of soil fauna Coleoptera in the remnants of lowland Atlantic Forest in state of Rio de Janeiro, Brazil. Biota Neotrop., 9: 91-95.
Τα περισσότερο διαβασμένα άρθρα του ίδιου συγγραφέα(s)