Διαλεκτικές σχέσεις του Νεοελληνικού Διαφωτισμού με επτανησιακή μουσική παραγωγή και εκπαίδευση


Φίλιππος Περιστέρης
Résumé

Ο Νεοελληνικός Διαφωτισμός αποτελεί μιας ιδιόμορφη αντανάκλαση της ομόλογης και πρωτότυπης ιδέας ενός ανθρώπου απαλλαγμένου από δεισιδαιμονίες, προκαταλήψεις και φόβους. Η εισαγωγή στον Ελλαδικό χώρο αυτών των ιδεών οφείλεται σε πνευματικούς ανθρώπους οι οποίοι συνήθως είχαν βιώσει εκ του σύνεγγυς το κλίμα και τις συνθήκες διαμόρφωσης των «Φώτων» στην Ευρώπη. Στην ελληνική του εκδοχή τα Επτάνησα βρέθηκαν σε αυτό το κρίσιμο σημείο της ιστορίας της Ευρώπης ανάμεσα σε διαφορετικές τάσεις και εκδοχές αυτής της νέας ιδέας. Η περίοδος του Ευρωπαϊκού Διαφωτισμού συνδέεται στη μουσική με την περίοδο του Μπαρόκ καθώς και με την έναρξη της περιόδου που ονοματίστηκε «κλασική». Ο ελλαδικός χώρος στην πραγματικότητα ποτέ δεν συγχρονίστηκε με την πηγή αυτής της μουσικής, δηλαδή με τα κέντρα της Δυτικής Ευρώπης. Παρολαυτά, στα Επτάνησα, παρατηρείται μια σχεδόν άμεση μεταστοιχείωση των νέων μουσικών ιδεών με αποτέλεσμα το παραδοσιακό στοιχείο να ζυμωθεί με το νέο και οι προκύπτουσες ιδέες να γίνουν ζωντανές και δόκιμες κοιτίδες μετακένωσης αυτού του πρωτογενούς υλικού από τη Δυτική Ευρώπη. 

Article Details
  • Rubrique
  • Publishing partner
Téléchargements
Les données relatives au téléchargement ne sont pas encore disponibles.
Biographie de l'auteur
Φίλιππος Περιστέρης, ΕΑΠ

Δρ. Φιλοσοφίας ΕΜΠ (ΣΕΜΦΕ, ΑΚΕΔ)

Διπλωματούχος Κλασικής Σύνθεσης

ΜD Σχεδιασμός – Χώρος – Πολιτισμός (Τομέας Αρχιτεκτονικής, ΕΜΠ

Πολιτισμολόγος (ΕΑΠ)

Références
Adorno, T., (1997) Aesthetic theory, University of Minnesota Press.
Adorno, T., (2012) Η φιλοσοφία της νέας μουσικής, Μτφρ. Τ. Σιέτη – Ολ.
Κοσμά. Ψυχοπαίδη - Φράγκου, Αθήνα: Νήσος.
Foucault, M., (1988). Τι είναι ο Διαφωτισμός, Μτφρ. Σ. Ροζάνη, Αθήνα:
Έρασμος.
Hobsbawm E. J., (2000). Η Εποχή των Επαναστάσεων, 1789-1848, Αθήνα:
ΜΙΕΤ.
Δεληγιαννόπουλος, Σπύρος: Το Ελληνικό Στοιχείο στην Επτανησιακή Μουσική
Σχολή, Ιονικά Ανάλεκτα, Αθήνα: 2014.
Δημαράς, Κ. Θ. (1977). Το σχήμα του Διαφωτισμού, Νεοελληνικός
Διαφωτισμός, Αθήνα: Ερμής, Βιβλιοπωλείον της Εστίας.
Καλογερόπουλος, Τ., (1998). Λεξικό της Ελληνικής Μουσικής, Αθήνα:
Γιαλλελής
Καρδάμης, Κ., (2008). Νικόλαος Χαλικιόπουλος Μάντζαρος «Ενότητα Μέσα
στην Πολλαπλότητα», Κέρκυρα: Εταιρεία Κερκυραϊκών Σπουδών.
Καρδάμης, Κ., (χ.χ). Birth of Greek opera (Η γέννηση της ελληνικής όπερας) -
Αρχείο Μουσείο Σολωμού & Επιφανών Ζακυνθίων
Κιτρομηλίδης, Π. Μ. (1996). Nεοελληνικός Διαφωτισμός. Oι πολιτικές και
κοινωνικές ιδέες.Mετάφραση Στέλλα Nικολούδη, Aθήνα: MIET.
Κουρκουμέλης – Κοθρής, Ν., (2002). Η Εκπαίδευση στην Κέρκυρα κατά τη
διάρκεια της Βρετανικής Προστασίας (1816 – 1864), Αθήνα: Σύλλογος προς Διάδοσιν των Ελληνικών Γραμμάτων.
Λεωτσάκος, Γ., (1992). Οι χαμένες ελληνικές όπερες ή ο αφανισμός του
μουσικού μας πολιτισμού, Αθήνα: Έρευνες.
Μοτσενίγος, Σ.,(1958). Νεοελληνική Μουσική. Συμβολή εις την Ιστορίαν
της, Αθήνα: (χ.εκ).
Ξεπαπαδάκου, Αυρ.,(2013). Παύλος Καρρέρ, Αθήνα: Fagotto Music.
Ρωμανού, K., κ.ά., (2004). Η μουσική βιβλιοθήκη της Φιλαρμονικής Εταιρίας
Κερκύρας, Αθήνα: Εκδόσεις Κουλτούρα.
Ταμπάκη, Άννα. (2004). Περί νεοελληνικού Διαφωτισμού. Pεύματα ιδεών και
δίαυλοι επικοινωνίας με τη δυτική σκέψη, Aθήνα: Ergo.
Articles les plus lus par le même auteur ou la même autrice