Palaeotectonic environment and landslide phenomena in the area of Malakasa, Greece.

Περίληψη

Η εκτεταμένη κατολίσθηση στην περιοχή της Μαλακάσας, 35km βόρεια της Αθήνας, εκδηλώθηκε σε σχιστοψαμμιτικό ράκος των νεοπαλαιοζωικών σχηματισμών, σε ένα πολύπλοκο παλαιοτεκτονικό περιβάλλoν, στις βόρειες υπώρειες του όρους Πάρνηθας, διακόπτοντας τη σιδηροδρομική και οδική σύνδεση της πρωτεύουσας με την κεντρική και βόρεια Ελλάδα. Στην εργασία αυτή, ο μηχανισμός της κατολίσθησης προσεγγίζεται αφενός με βάση τα κινηματικά στοιχεία στην επιφάνεια ολίσθησης, τα μορφολογικά επιφανειακά στοιχεία και τα ανυσματικά στοιχεία της κίνησης και αφετέρου με βάση τη λιθοστρωματογραφία της μάζας που αστόχησε και τα υδρογεωλογικά της χαρακτηριστικά. Με βάση τα ανωτέρω κριτήρια διαχωρίζονται σαφώς στη μάζα της κατολίσθησης τρία διαφορετικά εδαφικά τεμάχη που διαφοροποιούνται ως προς την λιθολογική τους δομή, τα κινηματικά τους χαρακτηριστικά, την παραμόρφωσή τους και την υδρογεωλογική τους συμπεριφορά. Γενεσιουργό αίτιο της εκτεταμένης αστοχίας αποτελεί η διαδοχική απώλεια στήριξης των τριών ανεξάρτητων τεμαχών που την συνθέτουν και η ολίσθησή τους επί μίας προδιατετμημένης επιφάνειας μειωμένων αντοχών, λόγω των εκτεταμένων εκσκαφών στον πόδα της. Τα μόνιμα έργα αποστράγγισης που στόχευαν στην αύξηση του συντελεστή ασφαλείας της κατολισθαίνουσας μάζας και στη σταθεροποίηση της κλιτύος, δεν έλαβαν υπόψη τους την παλαιοτεκτονική δομή, την ανάπτυξη και τη γεωμετρία των γεωλογικών σχηματισμών του στενού και ευρύτερου χώρου της αστοχίας και οδήγησαν σε υπερδιαστασιολόγηση των έργων αποκατάστασης.