COMPOSITIONAL AND MORPHOLOGICAL EVALUATION OF EDIBLE SALTS: PRELIMINARY RESULTS


Δημοσιευμένα: Jul 28, 2016
Λέξεις-κλειδιά:
Θαλασσινό αλάτι Ορυκτό αλάτ Χλωριούχο νάτριο Ανθρώπινη διατροφή
C. Stergiou
S. Karageorgiou
S. Theodoridou
K. Giouri
L. Papadopoulou
V. Melfos
Περίληψη
Οι διατροφικές συνήθειες του ανθρώπου έχουν ως αποτέλεσμα την πρόσληψη των ουσιών που περιέχονται στις διάφορες τροφές, από τον ανθρώπινο οργανισμό. Το αλάτι (NaCl) αποτελεί ένα αναπόσπαστο συστατικό των αναγκών της ανθρώπινης διατροφής. Επομένως, είναι σημαντικό να είναι γνωστό το περιεχόμενο της σύστασής του. Ο στόχος της παρούσας εργασίας είναι η αξιολόγηση της σύστασης 8 διαφορετικών δειγμάτων αλατιών προς κατανάλωση, τα οποία διατίθενται στην ελληνική αγορά. Τα δείγματα αυτά ταξινομήθηκαν με βάση το χρώμα, χρησιμοποιώντας τους εξής χαρακτηρισμούς: λευκό (WS1, WS2), μαύρο (BS1, BS2), ρόδινο (PS1), ερυθρό (RS1), κυανό (BLS1) και ανοιχτό καστανό (BRS1). Όλα τα δείγματα αποτελούνται κυρίως από Cl και Na. Το μαύρο αλάτι Ιμαλάϊων (BS2) περιέχει επιπλέον και S, ενώ το κόκκινο αλάτι Χαβάης (RS1) περιέχει Fe. Ενώ, ως προσμίξεις συμμετέχουν τα Al, Ca, K, Mg, P, S, Si και Ο. Μορφολογικά τους χαρακτηρίζονται ως τυχαία, έως στρογγυλεμένα και σε μόνο δυο περιπτώσεις σχηματίζουν κυβικές δομές, παρόμοιες με αυτές του NaCl.
Λεπτομέρειες άρθρου
  • Ενότητα
  • Πετρολογία και Ορυκτολογία
Λήψεις
Τα δεδομένα λήψης δεν είναι ακόμη διαθέσιμα.
Αναφορές
Babiniotis, G., 2010. Etymological Dictionary of the Modern Greek Language: History of Words,
Athens, Lexicology Centre Ltd, 1652 pp.
Cheraghali, A.M., Kobarfard, F. and Faeizy, N., 2010. Heavy metals contamination of table salt
consumed in Iran, Iranian Journal of Pharmaceutical Research, 9(2), 129-132.
Haddy, F.J., 2006. Role of dietary salt in hypertension, Life Sciences, 79, 1585-1592.
Musaiger, A.O., Al-jedah, J.S. and D’souza, R., 2008. Occurrence of contaminants in foods
commonly consumed in Bahrain, Food Control, 19(9), 854-861.
Soylak, M., Peker, D. and Turkoglu, O., 2008. Heavy metal contents of refined and unrefined table salts
from Turkey, Egypt and Greece, Environmental Monitoring and Assessment, 143, 267-272.
Steinhauser, G., Sterba, J.H., Poljanc, K., Bichler, M. and Buchtela, K., 2006. Trace elements in
rock salt and their bioavailability estimated from solubility in acid, Journal of Trace Elements
in Medicine and Biology, 20, 143-153.
Tuzen, M. and Soylak, M., 2007. Evaluation of trace element contents in canned foods marketed
from Turkey, Food Chemistry, 102, 1089-1095.
Zarei, M., Eskandari, M.H. and Pakfetrat, S., 2011. Determination of heavy metals content of refined
table salts, American-Eurasian, Journal of Toxicological Sciences, 3(2), 59-62.
Zukowska, J. and Biziuk, M., 2008. Methodological evaluation of method for dietary heavy metal
intake, Journal of Food Sciences, 73(2), R21-R29.
Τα περισσότερο διαβασμένα άρθρα του ίδιου συγγραφέα(s)