ΙΖΗΜΑΤΟΛΟΓΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΣΤΗ ΛΙΜΝΟΘΑΛΑΣΣΑ ΤΟΥ ΚΑΪΑΦΑ (Δ/ΚΗ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ)


Δημοσιευμένα: Jul 23, 2018
Δ. Μπούζος
Ν. Κοντόπουλος
Περίληψη

Η λιμνοθάλασσα του Καϊάφα απαντά στις ακτές του Κυπαρισσιακού Κόλπου στη Δ/κή Πελοπόννησο. Είναι σχετικά ρηχή με μέσο βάθος 3,29 m.Ο πυθμένας της καλύπτεται κυρίως από αμμώδη ιλύ ενώ σε ορισμένες θέσεις απαντά και η ιλυώδης άμμος. Η μέση τιμή της διαμέσου (Md) των επιφανειακών ιζημάτων του πυθμένα της είναι 5.48Φ ενώ στο μεγαλύτερο τμήμα της λιμνοθάλασσας οι τιμές του αριθμητικού μέσου (Μζ) ανήκουν στην κατηγορία του μέτρια χονδρόκοκκου πηλού (5Φ-6Φ). Ο βαθμός ταξινόμησης (σί) στο σύνολο των ιζημάτων του πυθμένα είναι πολύ άσχημος λόγω σημαντικής απουσίας κυματικής και ρευματικής δράσης. Ο βαθμός ασυμμετρίας (Sk1) ποικίλει από πολύ αρνητικές μέχρι και πολύ θετικές τιμές. Οι τιμές αυτές υποδηλώνουν τόσο την παρουσία της διαδικασίας του «λιχνίσματος» όσο και της προσθήκης υλικού από αιώρηση. Οι τιμές κύρτωσης (KG) δηλώνουν κυρίως πλατύκυρτες καμπύλες. Αυτό σημαίνει πιθανά ένα ευρύ φάσμα αλλαγών στην ταχύτητα του μέσου απόθεσης .Η μέση τιμή του CaC03 είναι 45,28% και πιθανή πηγή τροφοδοσίας για την παρουσία αυτή του CaC03 είναι οι κλαστικοί ανθρακικοί κόκκοι της άμμου της αμμολουρίδας που μεταφέρονται στη λιμνοθάλασσα με την αιολική δράση. Ο οργανικός άνθρακας έχει μέση τιμή 3,58% και οι υψηλότερες τιμές του απαντούν στα ανατολικά περιθώρια της λιμνοθάλασσας που γειτνιάζει με ελώδη ζώνη.

Λεπτομέρειες άρθρου
  • Ενότητα
  • Παλαιοντολογία, Στρωματογραφία και Ιζηματολογία
Λήψεις
Τα δεδομένα λήψης δεν είναι ακόμη διαθέσιμα.
Αναφορές
Δημόπουλος, Γ. και Μουντράκης, Δ., 1988. Υδρογεωλογική και Υδροχημική συμπεριφορά των θερμών πηγώντου Καϊάφα (Δ. ν Πελοπόννησος), Δελτίο Ελλ. Γεωλ. Εταιρείας, ΧΧΙΙΙ(3), ρ. 49-60.
Barnavas SP., 1979. Geochemistry of sediments from eastern Pacific, University London, Ph.D thesis, 431 pp.
Duane, D.B., 1964. Significance of skewness in recent sedimsnts, Western Pamlico Sound, North Carolina, Jour. Sed. Petrology, v.34, p. 864-874.
Gaudette, H.E., Flight, W.R., Toner, L, and Folger, D.W., 1974. An inexpensive titration method for the determination of organic carbon in recent sediments. Jour. Sedim. Petr., v.44, p.249-253.
Folk, R.L., Andrews, P.B., Lewis, D.W, 1970. Detrital sedimentary rock classification and nomenclature for use in New Zealand, New Zealand jour. Gology and Geophysics, v.13, p.937-968.
Folk, R.L. and Ward, W.S., 1957. Brazos river barr study in the significance of grain size parameters. Jour. Sedim. Petr., v.27(1), p.3-26.
Hardarshan, V., S. and Cameron, B., 1977. Skewness as a paleo-environmental indicator, Jour. Sedim. Petr., v.47, p.784-793.
Panagos, A.G., Gerouki, G.G.Pe & F., 1978. Detrital mineralogy of river sands, Péloponnèse, Greece, N.Jb.Miner.Mh., v.10, p.447-454.
Τα περισσότερο διαβασμένα άρθρα του ίδιου συγγραφέα(s)